Morgunblaðið - 14.02.2004, Qupperneq 42

MINNINGAR
42 LAUGARDAGUR 14. FEBRÚAR 2004 MORGUNBLAÐIÐ
✝ Bára Sveinsdóttirfæddist í Vest-
mannaeyjum 1. maí
1962. Hún lést á
Sjúkrahúsi Vest-
mannaeyja 4. febrúar
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar eru Þóra
Birgit Bernódusdótt-
ir, húsmóðir, frá
Borgarhól, f. 8. des.
1942, og Sveinn Hall-
dórsson hafnarvörð-
ur, f. 3. maí 1938.
Systkini Báru eru
Gísli, sjómaður, f. 26.
sept. 1958, Ágústa
Berg, leikskólastjóri á Seyðsfirði,
f. 9. ágúst 1960, maki Gunnar Árni
Vigfússon sjómaður, f. 4. jan. 1959;
börn þeirra eru Agnes Berg og
Sveinn Gunnþór; Bernódus,
slökkviliðsmaður, f. 19. júní 1971,
maki Kristín Björg Kristjánsdóttir
þroskaþjálfi, f. 17. maí 1972; dætur
þeirra eru Þóra Birgit og Rut.
Bára giftist 16. jan. 1988 eftirlif-
andi eiginmanni sín-
um, Jóhannesi K.
Steinólfssyni sjó-
manni, f. 21. mars
1961. Dætur þeirra
eru Aðalbjörg Jó-
hanna, f. 17. júní
1982, sambýlismaður
hennar er Ingi Freyr
Atlason, f. 25. nóv.
1980, Þóra Birgit, f.
15. des. 1988, Stein-
unn Lilja, f. 8. ágúst
1991, og Helga Rut, f.
23. mars 1993. Fyrir
á Jóhannes dótturina
Hjördísi Ingu, f. 15.
apríl 1983, sambýlismaður hennar
er Einar Björgvin Knútsson, f. 10.
ágúst 1970. Bára ólst upp í Vest-
mannaeyjum. Hún vann ýmis störf,
lengst af við fiskvinnslu. Síðustu
sjö árin starfaði hún við leikskól-
ann Kirkjugerði í Vestmannaeyj-
um. Útför Báru verður gerð frá
Landakirkju í Vestmannaeyjum í
dag og hefst athöfnin klukkan 11.
Ef ég ætti eina ósk
ég myndi óska mér
að fengi ég að sjá þig
brosa á ný,
eitt andartak á ný í örmum þér.
Á andartaki
horfin varstu mér.
(Hannes Örn Blandon)
Elsku mamma. Orð fá því ekki
lýst hversu sárt mér þykir að kveðja
þig. Þú sem varst ekki aðeins móðir
mín heldur einnig besta vinkona. Ég
man varla eftir því að það hafi liðið
dagur án þess að ég heyrði í þér og
ef eitthvað var að eða þurfti að gera
fyrir mig þá fannst þér nú ekki mik-
ið mál að kippa hlutunum í lag þó að
ég væri í Reykjavík og þú í Eyjum.
Eins og núna fyrir jólin þegar þú,
amma og Ágústa gerðuð ykkur ferð
í bæinn til að vera við útskriftina
mína og halda mér heljarinnar
veislu í tilefni dagsins. Þeim degi
gleymi ég seint því þú varst svo stolt
af mér, frumburðinum sem var að
klára menntaskólann.
Ég á eftir að sakna þess mikið að
geta ekki tekið upp símann og
hringt í þig og sagt þér frá öllu
mögulegu, merkilegu og ómerki-
legu, því stundum furðaði ég mig á
því hvernig þú nenntir að hlusta á
mig tala um ekki neitt í klukkutíma
eða meira. En þannig varst þú, alltaf
tilbúin að gera hvað sem var fyrir
okkur systurnar og alla sem þér
þótti vænt um.
Við höfum misst mikið en minn-
umst mömmu eins og hún var, ein-
staklega hjartagóð og skemmtileg
ung kona.
Guð geymi þig, elsku mamma
mín, ég mun alltaf elska þig.
Þín dóttir
Aðalbjörg Jóhanna Bárudóttir.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
(V. Briem)
Bára, systir mín, lést miðvikudag-
inn 4. febrúar, óvænt og langt um
aldur fram. Ekki hvarflaði að mér,
eða nokkrum öðrum, þegar við átt-
um saman frábæran tíma um jólin
og áramótin nýliðin að það yrði í síð-
asta skipti sem við sæjumst á lífi
hér.
Á þessari stundu leita á hugann
margar góðar minningar um frá-
bæra systur sem lét ekkert stoppa
sig. Hún var þekkt fyrir dugnað og
að gera alla hluti sjálf, meira að
segja að laga bílinn ef því var að
skipta. Oft var gantast með það í
fjölskyldunni að Bára væri í bíl-
skúrnum að setja ný kerti í bílinn á
meðan Jói, maður hennar, var í eld-
húsinu að baka pönnukökur. Eitt
sumarið ákvað Bára að koma til mín
austur á Seyðisfjörð keyrandi með
stelpurnar sínar. Þetta reyndist hin
mesta ævintýraferð. Bílinn bilaði og
það gekk á ýmsu á leiðinni austur,
en hún komst samt á leiðarenda.
Eftir nokkurt stopp fyrir austan hjá
mér var haldið til Reykjavíkur. Ég
vildi ekki senda hana eina á stað, svo
ég keyrði með henni til Hornafjarð-
ar. Bílinn var fylltur af tveggja lítra
kókflöskum fullum af vatni. Það var
mikið fjör hjá okkur á leiðinni, það
var alltaf að sjóða á bílnum. Ferðin,
sem átti að taka u.þ.b. þrjá klukku-
tíma, tók okkur sex tíma. Hún hélt
áfram ein með stelpurnar til
Reykjavíkur daginn eftir og tók sú
ferð heilan dag.
Við sem eftir lifum og fengum að
kynnast Báru systur vitum hvað hún
var frábær kona í alla staði. Ef eitt-
hvað þurfti að gera var Bára beðin,
og það var aldrei neitt mál hjá
henni.
Elsku Jói, Alla, Þóra, Steinunn,
Helga, mamma og pabbi. Missir
ykkar og okkar allra er mikill. Báru
systur hefur verið ætlað meira og
stærra hlutverk annars staðar. Við
Gunnar Árni, Agnes Berg og Sveinn
Gunnþór biðjum algóðan Guð að
styrkja ykkur og okkur öll í þessari
miklu sorg.
Þín systir að eilífu.
Ágústa Berg.
Ég kynntist Báru fyrir um 12 ár-
um þegar ég og Beddi bróðir hennar
rugluðum saman reytum okkar. Mér
var fljótt ljóst af okkar kynnum og
af því hvernig litli bróðir hennar tal-
aði um hana að hér var á ferðinni
kona sem var heilsteypt og vildi allt
fyrir alla gera og að ekki hefði ég
getað eignast betri mágkonu.
Ég minnist þess að á fyrstu bú-
skaparárum mínum í Vestmanna-
eyjum þurfti ég að strauja buxur en
ekki var til neitt straubretti á heim-
ilinu. Ég hringdi þá í Báru sem kom
og sótti mig til þess að ég gæti
straujað heima hjá henni.
Þegar við komum að heimili Báru
á Búhamrinum hafði kviknað í potti
og stelpurnar komnar út, slökkvilið-
ið komið á staðinn og allt í pati. Þá
lítur Bára á mig og segir: „Kidda
mín, ég held að þú verðir að strauja
hjá henni mömmu.“
Ég held að þessi litla saga lýsi því
betur en mörg orð hvaða manneskju
Bára hafði að bera.
Bára hafði gaman af börnum og
bar gæfu til þess að eignast fjórar
yndislegar dætur. Ég minnist
stundanna í eldhúsinu á Búhamr-
inum þar sem við sátum með kaffi-
bolla og oftar en ekki var umræðu-
efnið börn og barnauppeldi, fyrst
þegar hennar stelpur voru litlar og
síðar þegar ég hafði sjálf eignast
börn. Stelpurnar mínar sóttu alltaf
mikið í að vera hjá Báru þegar leiðir
okkar lágu til Eyja enda alltaf líf og
fjör þar á bæ, margir krakkar og
mikið um að vera. Bára valdi svo að
starfa á Leikskólanum Kirkjugerði
þegar hennar stelpur fóru að eldast
og veit ég að hennar á eftir að verða
sárt saknað þar.
Ég og fjölskylda mín eyddum
mörgum gamlárskvöldum á heimili
Báru og Jóa og ég man hvað það var
alltaf spennandi að koma heim til
þeirra og sjá allar jólaskreytingarn-
ar, því að Bára var mjög mikið jóla-
barn og var alltaf að bæta við
skrauti. Síðustu áramót voru engin
undantekning en þá vildi svo vel til
að við vorum saman komin öll stór-
fjölskyldan, Þóra og Svenni og þau
systkinin Bára, Ágústa og Beddi og
fjölskyldur þeirra. Ég veit að sú
stund muna búa í hjörtum okkar
allra um ókomna framtíð.
Í minningum mínum um Báru
finnst mér að hún hafi getað allt, það
var alveg sama hvort um var að
ræða að hugga barn sem hafði meitt
sig, baka fyrir fermingarveislu eða
gera við bílinn. Bára gat það.
Elsku Þóra og Svenni, Jói, Alla
Hanna, Þóra Birgit, Steinunn Lilja
og Helga Rut, missir ykkar er mik-
ill, guð gefi ykkur styrk til að takast
á við hann. Við Beddi og stelpurnar
munum biðja fyrir ykkur á þessum
erfiðu stundum.
Samúðarkveðjur.
Kristín Björg
Kristjánsdóttir (Kidda).
Kæra mágkona. Nú sest ég niður
og skrifa hér nokkur kveðjuorð til
þín, sem er mjög erfitt því þú fórst
svo fljótt frá okkur og skyndilega.
Þú komst inn í mína ætt þegar þú
kynntist bróður mínum áramótin
1985–1986, þú áttir þá eina dóttur
Öllu Hönnu þriggja ára og Jói átti
líka eina dóttur Hjördísi Ingu
tveggja ára. Þið fóruð fljótt að búa
saman og keyptuð ykkur hús saman
á Búhamri í Vestmannaeyjum sum-
BÁRA
SVEINSDÓTTIR
Hamarshöfði 4, 110 Reykjavík, s: 587 1960, mosaik@mosaik.is
MOSAIK
af legsteinum
gegn staðgreiðslu
í janúar og febrúar
Sendum myndalista
15% afsláttur
Minningarkort
Hjartaverndar
535 1825
Gíró- og greiðslukortaþjónusta
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi, langafi og bróðir,
SIGURJÓN JÓNSSON
fyrrv. lögregluvarðstjóri,
Neskaupstað,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaupstað
mánudaginn 9. febrúar.
Jarðarförin fer fram frá Norðfjarðarkirkju mánu-
daginn 16. febrúar kl. 14.00.
Guðbjörg Hjartardóttir,
Jón Gunnar Sigurjónsson, Hulda Gísladóttir,
Gíslína Ingibjörg Sigurjónsdóttir, Karl Jóhann Karlsson,
Páll Lárus Sigurjónsson, Berglind Einarsdóttir,
Hjörvar Sigurjónsson, Sigún Júlía Geirsdóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og systkini hins látna.
Faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
EINAR SVERRISSON
smiður, bóndi
og rafvirkjameistari,
frá Kaldrananesi í Mýrdal,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund
föstudaginn 30. janúar sl.
Útförin hefur þegar farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Kári Einarsson,
Guðrún Einarsdóttir, Jón Hjaltason,
Sigurður Sigurðarson,
Margrét G. Einarsdóttir,
Einar Steinsson, Susanne Götzinger,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær eiginmaður minn, sonur, faðir okkar,
tengdafaðir og afi,
FINNBOGI BJARNASON,
Sogavegi 164,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
fimmtudaginn 5. febrúar sl.
Útförin hefur þegar farið fram í kyrrþey að ósk
hins látna.
Þökkum af alhug öllum þeim, sem auðsýndu okkur hluttekningu og
vináttu. Sérstakar þakkir til starfsfólks líknardeildarinnar í Kópavogi fyrir
umönnun og hlýhug.
Jónína Gunnarsdóttir,
Ragnhildur G. Finnbogadóttir,
Ragnhildur Hanna Finnbogadóttir, Rúnar Vigfússon,
Ingibjörg Sunna Finnbogadóttir,
Gunndís Ýr Finnbogadóttir Kjartan Orri Ingvason
og barnabörn.
Systir mín kær,
SELMA KRISTIANSEN
íþróttakennari,
andaðist á líknardeild Landspítala Landakoti
að kvöldi miðvikudagsins 11. febrúar sl.
Trúmann Kristiansen.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og systir,
SIGRÚN JÓNSDÓTTIR
frá Bjargi,
Mýrargötu 18,
Neskaupstað,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Neskaupstað
þriðjudaginn 10. febrúar.
Jarðarförin fer fram frá Norðfjarðarkirkju miðvikudaginn 18. febrúar
kl. 14.00.
Sigurbjörg Sigurjónsdóttir, Eðvarð Guðmundsson,
Sæmundur Sigurjónsson, Klara Sigríður Sveinsdóttir,
Einar Guðjón Sigurjónsson, Hólmfríður Garðarsdóttir,
Árni Sigurjónsson, Fiona Sigurjónsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og systkini hinnar látnu.