Pressan - 06.02.1992, Page 2

2
FIMMTUDAGUR PRESSAN 6. FEBRÚAR 1992
FYRSI&FREMST
lýður friðjónsson. Keypti hlut í fjölmiölum til aö gera þá hliðholla
kóka-kóla. EINAR ÖRN BENEDIKTSSON. Þaö stóð til aö endursenda
Sykurmolaplötuna út vegna 1.600 króna.
ÁTÖK OG
FJÖLSKYLDUBÖND
Mikið hefur blásið um
Skrifstofu viðskiptalífsins en
þau samtök heyra nú að
mestu sögunni til. í janúar-
mánuði komu stjórnarmeð-
limir saman að undirlagi
Kaupmannasamtakanna í
þeirri von að komast að sam-
komulagi um fjárskipti á sam-
eiginlegu fjárhagsbúi Versl-
unarráðs íslands og Féiagi ís-
lenskra stórkaupmanna.
Verslunarráð vill fá gerðar-
dóm í málið en stórkaup-
menn vilja fara dómstólaleið-
ina. Fundinn sóttu meðal
annars Einar Sveinsson og
Kristinn Björnsson frá
Verslunarráði, Bjarni Finns-
son og Skúli Jóhannesson
frá Kaupmannasamtökunum
og Sigfús Sigfússon frá Bíl-
greinasambandinu. Sam-
kvæmt áreiðanlegum heim-
ildum PRESSUNNAR fóru til-
tölulega mikil átök fram á
fundinum. Þótti sumum sem
verslunarráðsmenn gengju
helst til langt með þeim af-
leiðingum að Sigfús Sigfús-
son, svili Birgis Rafns Jóns-
sonar hjá Félagi íslenskra
stórkaupmanna, gekk af
fundi.
KÓK KAUPIR
FJÖLMIÐLA
GEGN HOLLUSTU
Þegar stjórn kókverksmiðj-
unnar Vífilfells kom saman á
fundi um áramótin 1989/90,
eða fyrir tveimur árum, var
rætt um beiðni frá Arnarflugi
og Stöð 2 um hlutafjárfram-
lög, í síðara tilfellinu var rætt
um 40 til 50 milljónir. Ákveð-
ið var að kaupa ekkert í Arn-
arflugi en athuga nánar með
Stöð 2. Síðar gerðist Vífilfell
þar hluthafi.
Rétt er að skoða þessa stað-
reynd í ljósi umræðna á fund-
inum, eins og þær birtast í
fundargerðarbók. Viðar
Már Matthíasson lögfræð-
ingur spurðist fyrir um hluta-
fjárkaup í Fróða (sem gefur út
fjölmörg tímarit og hét áður
Frjálst framtak). ,,Taldi hann
óeðlilegt að hlutafé væri
keypt án samráðs við stjórn,"
segir í fundargerð. Þessu
svaraði Lýður Friðjónsson
forstjóri og sagði að ,,um væri
að ræða 450.000 kr. kaup, og
hann teldi að þegar um al-
menningshlutafélög væri að
ræða, eða bréf til sölu á al-
mennum markaði, þá væri
svo lág upphæð ekki til að
ónáða stjórn með, enda einn-
ig um það að ræða að halda
fjölmiðlum okkur hliðhollum
og væri þetta því ráðstöfun
sambærileg við kaup í
Heimsmynd og Bylgjunni."
1,600 KRÓNA
MISSKILNINGUR
Eins og fram hefur komið í
fréttum var plata Sykurmol-
anna kyrrsett í tollinum í þrjá
daga, en verslunin Japis flyt-
ur hana inn. Héldu tollverðir
því fram að hluti sendingar-
innar kæmi frá Bandaríkjun-
um en ekki Evrópu og þyrfti
því að greiða hærri tolla. Með
plötusendingunni komu 25
ókeypis auglýsingabolir sem
voru hannaðir í Bandaríkjun-
um en framleiddir á írlandi.
Fylgdi sendingunni bæði
sem leið heimsótti Sigurður
Jakobsson, útsendingar-
stjóri Stöðvar 2, vin sinn Egil
Eðvarðsson hjá Sjónvarpinu
í þeim tilgangi að fylgjast
með upptökum og útsend-
ingu á þætti Hemma Gunn.
Sigurður stjórnaði útsend-
ingu frétta á Stöð 2 í fjögur ár
en á nú að taka við Óska-
stund. Ekki var heimsókn
hans vel séð af yfirstjórn
Sjónvarpsins, Sveini Einars-
syni dagskrárstjóra og Pétri
Guðfinnssyni fram-
kvæmdastjóra, sem fundaði
stíft um málið þann daginn
og vildi Sigurð út. Egill var
harður og heimtaði skriflega
yfirlýsingu um hvar og hve-
nær hann mætti bjóða hverj-
um að koma í upptökur og út-
sendingar Sjónvarpsins. Að
öðru kosti færi Hemmi Gunn
ekki í loftið. Að loknum upp-
tökum skrapp Sigurður í mat.
Um það leyti barst Agli bréf
frá yfirstjórn þar sem dag-
skrárfólki er óheimilað að
bjóða til sín upptökustjórum
annarra sjónvarpsstöðva.
GESTKVÆMT
Leiðin að „næturklubbnum"
er vel merkt. Hann er í bakhús-
inu, bakvið hurðina sem
merkt er með sex krossum.
euroskírteini og reikningar
þar sem fram kom að vörurn-
ar væru frá Evrópu. Þótti toll-
vörðum hér vera stórmál á
ferðinni og varð úr að Páll
'Fransson yfirmaður gekk á
fund tollstjóra. Japis var síðar
boðið að endursenda alla
sendinguna, að plötunum
meðtöldum, og flytja þær aft-
ur inn á ófölsuðum pappírum
eða að öðrum kosti borga
hærri tolla af allri sending-
unni. Jafnframt voru uppi
hugmyndir um að Japis bæri
að sæta viðurlögum. Þegar
farið var að rannsaka málið
frekar kom í ljós að tollverði
hafði yfirsést merkingin „ma-
de in Ireland" og var málið þá
fellt niður. Skondna hliðin á
þessu máli er þó sú að upp-
hæðin sem Japis var gert að
hafa reynt að svíkja út úr toll-
inum hljóðaði upp á heilar
1,600 krónur fyrir alla send-
inguna.
SIGURÐUR
MÁ EKKI SJÁ
Á miðvikudag í vikunni
í bakhúsi við Lindargötu
hefur verið rekinn hálfgerður
næturklúbbur undanfarnar
helgar. Staðurinn er þó ekki
opinber heldur er gleðin köll-
uð einkasamkvæmi. Sökum
þess hafa þessar samkomur
ekki verið stöðvaðar þótt lög-
regla hafi lónað fyrir utan.
Þessi samkvæmi trufla ná-
granna lítt enda tiltölulega
langt í næsta íbúðarhús.
Húsráðandi í þessum
,,klúbbi“ hefur til umráða
eina hæð og þykir þeim sem
til þekkja nokkuð snyrtilegt
um að litast. Er sagt að heim-
ilislegur andi ríki og eru þess
dæmi að gestir hafi tekið
með sér heimilisdýrin. Má
segja að hafi verið með ólík-
indum gestkvæmt hjá hús-
ráðanda, þá sérstaklega um
helgar og er gestahópurinn
litskrúðugur. Gestirnir staldra
oft lengi við, allt til hádegis
næsta dag, enda virðist
mögulegt að verða sér út um
drykk.
Bakhúsið á Lindargötunni
hefur verið vinsæll viðkomu-
staður eftir að dyrum
skemmtistaða og annarra
öldurhúsa borgarinnar hefur
verið lokað.
MEÐ ÓLÍKINDUM
BJÖRK GUÐMUNDSDÓTTIR. Tollararnir töldu sig vera búna að komast að ýmsu misjöfnu varðandi innfluting Sykurmolanna. VIÐAR MÁR
MATTHÍASSON. Gerði athugasemdir við kaup Vífilfells á hlutabréfum í fjölmiðlum. HERMANN GUNNARSSON. Litlu munaði að síðasti þáttur
yrði ekki sendur út. EGILL EÐVARÐSSON. Lagði niður störf vegna afskipta yfirmanna Ríkissjónvarpsins. SVEINN EINARSSON. Bannaði
starfsmönnum Ríkisútvarpsins að bjóða kollegum af Stöð 2 i stúdíóið. KRISTINN BJÖRNSSON. Sigfús Sigfússon mun hafa gengið af fundi
hans og annarra verslunarráðsmanna.
Hjalti, er ekki huggun
í því að vera þó með
heimsmet í einhverju?
,,Þetta er hundrad pró-
sent aukning frá fyrra
meti sem var 50. Mér er
sagt oð leita lœknis því
ég á ad hafa misnotad
lyf í áraraðir en sannleik-
urinn er sá ad ég hef
aldrei verið heilsuhraust-
ari, enda hef ég aldrei
tekið inn þessi lyf.“
Samkvæmt upplýsingum
Birgis Guðjónssonar læknis
sýna nýjustu rannsóknir að
magn karlhormónsins tester-
pns í Hjalta Árnasyni sé
\ 99<8. Það magn sem þarf
til að falla á lyfjaprófi er 1—6.
L í T I L R Æ Ð I
af líkhúsgleði
Ég er, líkt og lítiö barn, bú-
inn að hlakka einhver ósköp,
mánuðum saman, til að
komast á spítala, en þó ekki
lengur.
Ég var svosem ekkert al-
veg „dauðvona" og þó var
ég auðvitað alveg jafndauð-
vona og hver annar því ég
hef alltaf litið svo á að allir
séu alltaf „dauðvona" alveg
frá getnaði og þartil þeir eru
orðnir „andvana" og bara
tímaspursmál hvenær mað-
ur geispar golunni því fullyrt
er að menn lifi dauðann yfir-
leitt ekki af.
Nema þarna á spítalanum
voru auðvitað allir dauð-
vona, læknarnir, hjúkrunar-
fræðingarnir, sjúkraliðarnir,
ritararnir, sjúkraþjálfarnir,
meinatæknarnir, ganga-
stúlkur, vaktmenn og vika-
piltar, stelpurnar í gotteríinu
niðri í anddyri, gestirnir í
heimsóknartímunum, flug-
urnar á veggjunum og jafn-
vel við sjúklingarnir.
Og allt þetta góða fólk að
reyna að halda í líftóruna í
sjálfum sér og öðrum frami
rauðan dauðann.
En af því það er nú einu-
sinni staðreynd að það er
guð almáttugur sem hefur
síðasta orðið í heilbrigðis-
málum þá er það rökrétt og
skarplega hugsað hjá Sig-
hvati Björgvinssyni, að það
er ástæðulaust að vera út-
ausandi á peninga og með
einhverjar tiktúrur og pjatt á
spítölum.
Þetta drepst allt hvort sem
er.
Og sumir segja því fyrr því
betra. Sem er auðvitað alveg
hárrétt svona praktískt talað
og af frjálsri'hyggju.
Auðvitað væri þjóðráð að
lækka tilkostnað við sjúkra-
hús með því að hleypa þang-
að ekki inn öðrum en þeim
sem geta borgað fyrir sig,
enda að því stefnt. Þá dræp-
ust lika fleiri fyr og þyrfti
ekki að koma niður á inn-
flutningsverslun af því að
þar fykju neytendur sem
hafa hvort sem er ekki ráð á
að kaupa nokkurn skapaðan
hlut.
Nú hafa hinsvegar, á ís-
landi, til skamms tíma þótt
grundvallarmannréttindi að
fá læknishjálp burtséð frá
efnahag.
Þetta sannreyndi ég á dög-
unum þegar ég gekk undir
aðgerð sem teldist svo sann-
arlega til sérréttinda auðkýf-
inga þar sem frjálshyggjan
ræður ríkjum og snauðir
menn einfaldlega drepast ef
þeir eiga ekki fyrir upp-
skurði.
Sem betur fer er ekki enn
svo komið á lslandi að menn
þurfi að vera hluthafar í
Sameinuðum verktökum til
að komast undir hnífinn þó í
það stefni, einsog dæmin
sanna.
Þegar maður gengur útaf
stofnun einsog spítala, þar-
sem það hefur lengi verið
talið sjálfsagt mál að lasið
fólk fengi aðhlynningu,
veikir hjúkrun og allir elsku-
legt og hlýtt viðmót, og það
jafnvel fátækir og forrétt-
indalausir, þá verður
snöggvast bjart yfir manni.
Maður verður hrekklaus og
einfaldur og fer að trúa á líf-
ið og tilveruna.
Og slík er upphafningin
orðin að maður grípur
geisladisk og fer að hlusta á
tónverk samin guði til dýrð-
ar og lesa sonnettur.
En til að komast aftur, eftir
himnaríkisdvölina á spítal-
anum, í snertingu við sam-
tíðina og tíðarandann, gríp-
ur maður dagblað.
1 DV er frá því skýrt að
drukkinn likhússtarfsmaður
í Rúmeníu hafi verið að búa
líkið af konu undir krufn-
ingu og nauðgað henni í
leiðinni (í Rúmeníu mun það
vera talin nauðgun á líki ef
líkið samþykkir ekki sam-
ræðið).
Hvað um það. í miðjum
klíðum reis konan upp við
dogg og var þá ljóst að hér
hafði fyrir hreina tilviljun
fundist rétt læknisfræðileg
aðferð til að gera látna konu
alheila.
Þessi frétt er til þess fallin
að hughreysta heilbrigðis-
málaráðherra og ríkisstjórn-
ina, og er eiginlega dæmi-
saga um það að þó að heilsu-
velferðin í landinu geispi
golunni í höndunum á þess-
um góðu mönnum er aldrei
of seint i rassinn gripið að
lífga hana aftur við.