Pressan - 12.03.1992, Blaðsíða 38

38
FIMMTUDAGUR PRESSAN 12. MARS 1992
Shsufticí-
í þjónustu ríkisins eru
ógrynnin öll af deildar-
stjórum, fulltrúum, skrif-
stofumönnum, riturum,
forstöðumönnum og svo
framvegis. En svo eru það
starfsheitin sem sjaldgæf-
ari eru. Hér eru nokkur
dæmi: Lífeyrisskrárritari,
kaffiumsjónarkona,
kennslumeinatæknir, yfir-
gærumatsmaður, netstjóri,
röðunarkona, háloftamað-
ur, forskóiafulltrúi og
kæruskrárritari...
Sem kunnugt er hefur
Garðar Halldórsson,
húsameistari ríkisins, ver-
ið kjörinn í stjóm Eim-
skipafélagsins og fyllir
þar skarð föður síns heit-
ins, Halldórs H. Jónsson-
ar, utan hvað Garðar fékk
ekki að vera stjómarfor-
maður heldur bara vara-
formaður. Eftir sem áður
er þetta mikil virðingar-
staða sem Garðar er kom-
inn í og reyndar eins kon-
ar afmælisgjöf því Garðar
verður fimmtugur í sum-
ar. Garðar fæddist 5. júlí
1942. Það var erilsamur
dagur, því þá fóru fram
fyrri alþingiskosningar
ársins og vom heil 5 ár
liðin frá kosningunum á
undan. Þótt undarlegt
megi virðast fækkaði at-
kvæðum á milli þessara
kosninga og meira að
segja tapaði Sjálfstæðis-
flokkurinn 1.157 atkvæð-
um. Síðari kosningar árs-
ins fóru fram þegar Garð-
ar var orðinn þriggja
mánaða og þá tókst Sjálf-
stæðisflokknum að bæta
við sig heilum 26 atkvæð-
um...
ÞANNIG GERAST KAUPIN
Við höldum upp á 10 ára afmæli kaupa Arnarflugs á eigum íscargo.
Aðfaranótt 11. mars fyrir 10
ámm settust nokkrir mikilúð-
legir en þreyttir viðskiptamenn
niður og rituðu nöfn sín undir
samning. í heila viku á undan
höfðu þeir hist á tíðum dag-
og næturfundum, verið í sam-
bandi við ráðherra, þingmenn
og bankastjóra. Lykilmenn í
þessum hópi vom í nánum
tengslum við Framsóknar-
flokkinn og samvinnuhreyf-
inguna.
Samningurinn var um kaup
Amarflugs á Lockheed-flug-
ZAPPA
EÐA
NIXON?
Forsetakosningar eru fram-
undan í Bandaríkjunum (sem
Tíminn hefur af veikum mætti
reynt að kalla BNA) og að
v a n d a
offram-
boð af
forseta-
e f n u m .
Gárung-
amir fyrir
v e s t a n
h a f a
kandídata
sína á
hreinu og
h u g -
myndaríkir fésýslumenn nota
tækifærið til að selja góðar
hugmyndir. A meðfylgjandi
myndum má annars vegar sjá
plakat frá
þeim sem
vilja að
furðurokkar-
inn Frank
Zappa verði
næsti forseti
Bandaríkj-
anna, en á
hinni mynd-
inni er ung
blómarós í
bol sem býðst þeim er vilja
endurreisa Richard Nixon, þótt
hann hafi hrökklast frá völdum
um miðjan áttunda áratuginn
með skömm. Ætli sambærileg
framboð hér á landi væri ekki
slagur á milli Megasar og Al-
berts Guðmundssonar?
TVÍFARARNIR
TVIFARAKEPPNI PRESSUNNAR — 35. HLUTI
Það er sjálfsagt engin tilviljun að tveir af mest hötuðu
mönnum Bandaríkjanna skuli vera nauðalíkir. Það sannar
enn og aftur að svipað útlit manna er ávísun á líka ævi-
göngu. Charles Manson er hataður fyrir morðin á Sharon
Tate og félögum hennar. Kristján Loftsson er hins vegar
hataður fyrir dráp á hvölum og er erfitt að sjá hvor skelfir
bandarísku þjóðin meira. Á það skal enginn dómur lagð-
ur hér. Það er hins vegar auðséð hvað fær blóðið í æðum
Bandaríkjamanna til að frjósa. Það er þétt skeggið og
hvasst augnaráðið.
vél, varahlutalager, verkstæði,
verkfærum, húseignum á
Reykjavíkurflugvelli og ýms-
um öðrum eignum Iscargo.
Iscargo var að þrotum komið
með 210 milljóna króna (að'
núvirði) skuldir í Útvegsbank-
anum. Kaupverðið var hins
vegar um 250 milljónir króna.
Þráfaldlega var rætt um pól-
itísk afskipti Steingríms Her-
mannssonar samgönguráð-
herra af málinu og almennt um
tilraunir framsóknarmanna til
að bjarga Kristni Finnboga-
syni, framkvæmdastjóra ís-
cargo, sem oft hafði unnið
kraftaverk fyrir flokkinn og
var fulltrúi hans í bankaráði
Landsbankans. Bent var á að
’ verð flugvélarinnar hefði verið
2,35 milljónir dollara eða á nú-
verandi gengi um 140 milljón-
ir, á sama tíma og 19 slíkar
vélar væru til sölu í heiminum
á sem nemur 42 til 115 millj-
ónum. Hvort sem íscargo hef-
ur fengið yfirverð eða ekki
hvarf íscargo fljótlega sjónum
manna og Amarflug hóf bam-
ingsferil sem síðar lauk með
ósköpum, eins og annað í ís-
lenskum flugmál-
um sem ekki byrjar j
á orðinu Flugleið-
ir. Örfáum árum
síðar fékk Eim-
skipafélagið síðan j
eigur Hafskips.
Á silfurfati að
margra mati.
KJARVAL ER LANDSBANKANUM
ÓMETANLEGUR
Hvernig verða veggmyndir Kjarvals og
Jóns Stefánssonar í Landsbankanum
metnar ef bankinn verður einkavæddur?
í aðalbanka Landsbankans
við Austurstræti er á veggjum
aðalsalar að finna „landbúnað-
armyndir" Jóns Stefánssonar
og uppi á bankastjórahæðinni
er að finna veggmyndir Jó-
hannesar Kjarvals af sjávarút-
vegi. Snillingar þessir voru
fengnir til að skreyta banka
allra landsmanna á þriðja ára-
tugnum.
Verð á verkum þessara
manna er orðið svimandi hátt
eins og alþjóð veit, einkum
verk Kjarvals. En hvemig á að
meta verkin til fjár ef fram fer
sem horfir, að bankinn verði
einkavæddur? Eru þau metin í
reikningum bankans?
„Nei, ég hugsa að það sé
voðalega erfítt og að engin til-
raun hafi verið gerð til þess,“
sagði Sigurður Ámason hjá
Landsbankanum, umsjónar-
maður slíkra eigna. „Verkin
hljóta út af fyrir sig að vera
Arafat: Gleymnari en Stein-
grímur
mjög verðmikil, en þau eru
bundin veggjum bankans og
því ekki fjarlægjanleg. Þau eru
erfið í mati, en það breytir ekki
hinu að þetta er eitt af því
merkasta sem gert hefur verið í
íslenskri myndlist," sagði Sig-
urður.
Við tökum undir það. Og
áréttum að iðnaðarmaðurinn á
myndinni er alls ekki að búa
sig undir að reyna að fjarlægja
veggmyndimar, heldur bara að
mála gluggalistana.
Ast í
póstkröfu
„Já, við emm með lista frá
Austur-Evrópu þar sem
hundrað konur auglýsa eftir
nánari kynnum og giftingu.
Myndir fylgja öllum auglýs-
ingunum. Þessi listi er síðan
fyrir jól, þannig að kannski
hafa einhverjar þeirra gengið
út. En svo erum við líka með
alveg nýjan sænskan lista með
300 nöfnum og um hundrað
myndum," sagði kona sem
varð fyrir svömm í símanum á
Ölduslóð 24 í Hafnarfírði.
Hún auglýsir í smáauglýs-
ingum DV eitthvað sem kalla
mætti ást í póstkröfu. Fyrir
tólf hundmð krónur fá við-
skiptavinir báða listana og
geta hafið bréfaskriftir til
kvenna (og karla) vítt og breitt
um heiminn og lagt drög að
því að útrýma ástleysinu úr
lífi sínu.
Konan, sem fyrir svömm
varð, kvað flesta viðskiptavini
nokkuð ánægða. Dálítið hefði
þó borið á kvörtunum yfir því
að myndimar í listunum væm
allfjarri þeim veruleika sem
blasti við þegar menn tækju á
móti verðandi ástkonum sín-
um á Keflavíkurflugvelli.
„Þetta eru náttúrlega ljós-
ritaðar myndir og myndgæðin
þess vegna ekki alltaf mjög
mikil." Hún ráðlagði mönnum
að hafa einfaldlega vaðið fyrir
neðan sig og biðja konumar
um betri myndir áður en þeir
pöntuðu flugmiða fyrir þær.
Steingrímur: Ekki alveg eins
gleyminn og Arafat
HVUR ER ÞESSI
MR. HERMANNSSON?
Hussein kóngur af Jórdaníu,
flugkappi og sjarmör virðist
ætla að verða engu minni Is-
landsvinur en annar garpur frá
botni Miðjarðarhafs: félagi
Arafat. Eins og menn muna
gerði Steingrímur Hermanns-
son talsvert úr þeirri traustu og
varanlegu vináttu sem þeir
lögðu grunninn að þegar þeir
hittust hér um árið. „Vinur
minn Arafat,“ var viðkvæði
Steingríms eftir fundinn.
Það er nöturlegt að þama
virðist Steingrímur hafa hitt
þann stjómmálamann (ef Ara-
fat hæfir svo virðulegt heiti)
sem er jafnvel gleymnari en
hann sjálfur. Þannig bar það
við, skömmu eftir fund þeirra,
að íslenskur blaðamaður hitti
Arafat. Að sjálfsögðu minntist
blaðamaðurinn á fund þeirra
Steingríms og hversu mjög
framsóknarmenn á Islandi
hefðu nú málstað Palestínu-
manna í hávegum. Arafat kom
af fjöllum og hvemig sem
hann reyndi, þá tókst honum
ekki að koma Mr. Hermanns-
syni fyrir sig. En svo lyftist á
honum brúnin: „En ég man vel
eftir öðrum Islendingi. Það fór
harla vel á með okkur: sá heit-
ir Sveinn Rúnar Hauksson
læknir."
Og þannig sló helstur rót-
tæklingur Islendinga sjálfum
Steingrími við.
Sveinn Rúnar: Eini vinur
Arafats á íslandi