Pressan - 12.03.1992, Blaðsíða 18
18
FIMMTUDAGUR PRESSAN 12. MARS 1992
M E W N
*
Islenski gagnagrunnurinn
Hörður Sigurgestsson
/ lagi á meðan
hann syngur ekki
á aðalfundum
Það hefur verið sagt að spár
Þjóðhagsstofnunar séu brilljant,
— það þurfi bara að finna þjóð
sem þær passi við. Nú er óska-
bam þjóðarinnar, Eimskip, kom-
ið í svipaða stöðu. Það þarf að
finna sér þjóð sem hæfir stærð
þess og stórhug.
Bamið er vaxið þjóðinni yfir
höfuð. A sama hátt og hugur
unglingsins leitar æ meira út fyr-
ir heimilið eftir því sem tognar úr
honum er Eimskip farið að leita
sér að nýjum og stærri heima-
„Hörður vinnur
við að hugsa og
það er ekki hœgt
að hugsa alltaf
um það sama.
Hann gœti allt
eins verið enn
niðri í fjármála-
ráðuneyti. “
mörkuðum. Áður en þjóðin veit
af mun sjást æ minna af baminu
og einn daginn áttar hún sig á að
það lætur bara sjá sig á stórhátíð-
um; það rétt lítur inn, er með
hugann við annað og er rokið í
burtu.
Þannig hafa kálfar alltaf
launað ofeldið og þannig munu
þeir sjálfsagt halda áffam að
launa það. Þegar allt gengur í
haginn vilja þeir hlaupa af sér
homin og lifa eigin lífi; þegar illa
gengur kemur vanalega í ljós að
þeir hafa veðsett hús foreldra
sinna. Þá koma kálfamir heim og
kallast týndir sauðir og krefjast
þess að slátrað sé kálfi þeim til
heiðurs.
Síðast hét sauðurinn Hafskip
og kálfurinn Utvegsbankinn.
Nú ætla Hörður Sigurgests-
son og Eimskip að reyna fyrir
sér. Þetta er eins og í ævintýmn-
um, nema hvað söguþráðurinn er
á haus. I þeim fór stóri bróðurinn
alltaf á undan út í heim.
Auðvitað er það skiljanlegt
að Hörður sé orðinn hundleiður
á að tuðrast þetta á íslenskum
heimamarkaði. Það er í sjálfu sér
voða gaman að græða 300 millj-
ónir á einu ári en það verður
hversdagslegt til lengdar. Það
em takmörk fyrir því hvað hægt
er að heimta há flutningsgjöld
undir komflexpakkann til Is-
lands. Það em því ekki miklar
líkur til að þessar 300 milljónir
verði 500 eða 1.000 ef engir em
til að borga nema Islendingar.
Og hvað á Hörður líka að
gera á daginn annað en að teygja
sig inn á annarra þjóða heima-
markaði? Eftir að hann kom öll-
um daglegum verkefnum yfir á
ffamkvæmdastjórann hefúr hann
stokkað Eimskip upp átta sinn-
um og stjómað með öllum
mögulegum og ómögulegum
stjómunaraðferðum. Það getur
líka verið leiðinlegt til lengdar.
Hörður vinnur við að hugsa og
það er ekki hægt að hugsa alltaf
um það sama. Hann gæti allt eins
verið enn niðri í fjármálaráðu-
neyti.
Þess vegna er Hörður farinn
að hugsa um nýja markaði og
þess vegna líður Herði betur í
vinnunni. Það er því allt í besta
lagi ef hann bara heldur áfram að
láta hluthafana fá milljónimar
sínar og ef honum fer ekki að
líða jafn rosalega vel og Björg-
ólfi Guðmundssyni á sínum
tíma.
Þetta er allt í lagi þangað til
Hörður fer að syngja á aðalfund-
um. Ef hann tekur upp á því er
fjandinn laus. Þá er best að selja
Landsbankann í hvelli til að
bjarga honum frá slátraranum.
ÁS
Síðasta laugardag var íslenski
gagnagmnnurinn boðinn upp á
nauðungaruppboði borgarfóg-
etaembættisins. Það var að kröfu
ríkissjóðs sem á sínum tíma tók
veð í gagnagrunninum fyrir 25
milljóna króna söluskattsskuld
Svarts á hvítu, en Islenski gagna-
gmnnurinn hf., útgefandi
skuldabréfsins, var dótturfyrir-
tæki þess. Var bréfið gefið út um
áramótin 1988—'89.
Þetta var ákvörðun Ólafs
Ragnars Grímssonar, þáverandi
fjármálaráðherra, en flokks-
bræður hans stjómuðu Svörtu á
hvítu. Er ljóst að ríkissjóður hef-
ur þar með tapað kröfu sinni.
Samkvæmt lýsingum sjónar-
votta á uppboðinu vakti það
nokkra kátínu þegar Jónas Gúst-
afsson borgarfógeti bauð gagna-
gmnninn upp. Jónas veifaði ein-
hverju blaði þar sem kom fram
lýsing á því sem verið væri að
bjóða upp. Var íyrsta tilboð upp
á 1.000 krónur og orsakaði það
hlátur meðal uppboðsgesta.
Næst vom boðnar 5.000 krónur
en síðan kom tilboð upp á
40.000 krónur. Þá bauð Ingólfur
Friðjónsson héraðsdómslög-
maður 100.000 krónur fyrir
hönd ríkissjóðs og var sleginn
gripurinn.
Eftir því sem komist verður
næst veit enginn hvað á að gera
við gagnagmnninn, en íyrstu
hugmyndir em að gefa hann Há-
skóla Islands. Það er því spum-
ing af hverju ríkissjóður var að
eyða 100.000 kallinum?
Ólafur Ragnar Grímsson:
Gagnagrunnurinn, sem
hann samþykkti sem veö
fyrir 25 milljóna króna sölu-
skattsskuld flokksbræöra
sinna, var sleginn rfkissjóöi
á 100.000 krónur. Þaö var
reyndar langhæsta tilboöiö f
grunninn.
Eyjólfur Konráö Jónsson. Hann er í andstöðu viö aöra
stjórnendur ísnó um hvaö gera á til aö bjarga fyrirtækinu.
Eyjólfur Konrái
berst vii njaldbrot
Fiskeldisíyrirtækið ísnó á í
vemlegum rekstrarerfiðleikum
þessa dagana. Eyjólfur Konráð
Jónsson stjómarformaður sagði
það rétt að staða fyrirtækisins
væri erfið, hins vegar væri hann
jtess fullviss að það tækist að
bjarga því ffá gjaldþroti.
Sem dæmi um stöðu fyrirtæk-
isins má nefna að Isnó hefur ekki
getað greitt starfsmönnum nema
lítinn hluta þeirra launa sem þeir
eiga inni frá áramótum. Eyjólfúr
Konráð sagði það slæmt að geta
ekki greitt fólkinu það sem það
ætti inni. Búið væri að greiða
hluta af launum frá áramótum og
hann gerði sér einnig vonir um
að geta greitt það sem á vantaði
innan fárra daga.
Eyjólfúr Konráð sagði að
sem stendur væm starfsmenn fá-
ir en að þeim fjölgaði á næstunni
þar sem brátt þyrfti að slátra um
eitt hundrað tonnum af fiski.
Óeining er innan stjómar fyr-
irtækisins um hvað gera á til að
leysa vandann. Ef ekki verður
gripið til ráðstafana, greiðslu-
stöðvunar eða nauðarsamninga,
er hætt við að starfsemi fyrirtæk-
isins stöðvist. Eyjólfur Konráð
hefúr verið manna mest á móti
því að leitað verði eftir greiðslu-
stöðvun eða reynt að fá kröfú-
hafa til að falla frá hluta [reirra
500 milljóna króna sem ísnó
skuldar. Undantekning þar á er
að stjómendur ísnó hafa leitað til
opinberra sjóða um skuldbreyt-
ingu.
Friðrik Sigurðsson fram-
kvæmdastjóri lætur af störfúm
hjá Isnó um næstu mánaðamót
og tekur við starfi ffamkvæmda-
stjóra Kísilgúrverksmiðjunnar
við Mývam.
Eigendur Bors hf., Bygginga og ráðgjafar
Ákærðir fyrir að stela söluskatti
Sakadómur Reykjavíkur hef-
ur til meðferðar mál ákæmvalds-
ins á hendur Sveini Agli Úlfars-
syni og Bimi Jóhanni Jóhanns-
syni vegna meintra undanskota
frá söluskatti. Þeir félagar ráku
fyrirtækið Bor hf., Byggingar og
ráðgjöf öðm nafni, sem nú er
gjaldþrota. Engar eignir fundust
í þrotabúi Bors hf. en kröfumar
sem lýst var í búið voru samtals
rétt tæpar sjötíu milljónir króna.
Bor hf. var úrskurðað gjald-
þrota í febrúar 1989. Ekki var
skipaður bústjóri yfir búinu.
Skiptaráðandi tók aðeins afstöðu
til þriggja launakrafna, sem sam-
tals námu 820 þúsund krónum.
Ekki þótti ástæða til að taka
afstöðu til annarra krafna þar
sem sýnt var að engar eignir
vom til á móti þessum háum
kröfum.
Ríkissaksóknari höfðaði mál
á hendur Sveini Agli Úlfarssyni
og Bimi Jóhanni Jóhannssyni,
eigendum Bors hf., með ákæm
sem gefin var út í desember
1991. Búið er að birta þeim
ákæmna í málinu. 1 henni em
þeir sakaðir um að hafa dregið
sér rúmar sjö milljónir af sölu-
skatti sem þeir innheimtu á ámn-
um 1986 og 1987.
Málið er nú til meðferðar í
Sakadómi Reykjavíkur. Eigin-
leg dómsmeðferð er ekki hafin
og ekki hægt að búast við dómi
fyn en með vorinu.
Erfitt er að segja til um rétt-
mæti allra krafnanna þar sem
ekki var tekin afstaða nema til
sáralítils hluta þeirra, eða ein-
ungis til forgangskraína eins og
áður sagði. Sem dæmi má nefna
að tollstjórinn lýsti 20 milljóna
króna kröfu í búið og er sölu-
skatturinn sem ákært er vegna
hluti af kröfu tollstjóra. 20 millj-
óna króna krafan er að hluta til
áætlun og þar sem ekki var tekin
afstaða til allra krafna, eins og
áður sagði, er óvíst hversu mikill
hluti af kröfu tollstjóra var raun-
vemlegur.
Ekki var gengið frá gjald-
þrotaskiptunum fyrr en í ljós
kom hvað fengist út úr við-
skiptasamningum sem Bor hf.
halði gert. Það fór með þá eins
og reiknað haíði verið með; ekk-
ert fékkst út úr þeim sem styrkti
stöðu þrotabús Bors hf.
Sveinn Egill Úlfarsson.
Hann var annar eigenda
Bors hf. Eigendurnir hafa
veriö ákæröir fyrir aö skila
ekki söluskatfi. Fyrirtækiö
er gjaldþrota. Kröfurnar
voru 70 milljónir króna en
engar eignir voru í búinu.