Pressan - 07.05.1992, Blaðsíða 2

2
FIMMTUDAGUR PRESSAN 7. MAÍ 1992
KARL STEINAR GUÐNASON. Verður hann forstjóri Trygginga-
stofnunar? GUÐMUNDUR ÁRNI STEFÁNSSON. Hefur tvo
möguleika á þingsæti; ef Karl Steinar hættir og ef Jón Sigurðsson fer
í Seðlabankann.
EIÐURÚTOG KARL
STEINAR LÍKA
I tengslum við hugsanleg
stólaskipti ráðherra hafa alþýðu-
flokksmenn fleygt því sín á milli
að hugsanlega væri Eiður
Guðnason umhverfisráðherra
tilbúinn að þiggja gott embætti
ef það byðist. Ástæðan mun ekki
vera sú að nokkur vilji losna við
Eið úr pólitík heldur mun hann
sjálfur ekki alveg afhuga því.
En kratar velta fleiru fýrir sér.
Forstjórastóllinn í Trygginga-
stofnun losnar þegar Eggert G.
Porsteinsson hættir. Kratar telja
Karl Steinar Gunnlaugsson
efnilegasta kandídatinn.
Þegar við þetta bætist sá þrá-
láti orðrómur að Jón Sigurðs-
son sé á leið í bankastjórastól
Seðlabankans er von að menn
fari að velta fyrir sér hvemig Al-
þýðuflokkurinn liti út á eftir.
Þama færu þrír hægrikratar út úr
þingflokknum en í stað þeirra
kæmu Guðmundur Árni Stef-
ánsson, bæjarstjóri í Hafharfirði,
Petrína Baldursdóttir fóstra og
Gísli S. Einarsson, verkstjóri á
Akranesi. Þingflokkurinn yrði
ekki samur eftir.
LISTAMENN Á
LAUNUM NÆSTU
ÞRJÚ ÁRIN
Það hafa fleiri listamenn en
Einar Kárason og Steinunn
Sigurðardóttir rithöfundar
fengið úthlutað þriggja ára laun-
um. Nýlega var þeim Leifi Þór-
arinssyni og Áskeli Mássyni
tónskáldum úthlutað þriggja ára
launum úr tónlistarsjóði. Og
fjórir myndlistarmenn fengu
sömu laun úr launasjóði mynd-
listarmanna; Björg Þorsteins-
dóttir, Helgi Þorgils Friðjóns-
son, Kristinn G. Harðarson og
Rúrí. Þá fékk einn úr leikhúsun-
um laun til þriggja ára; Brynja
Benediktsdóttir.
Síðan fékk heill hellingur
listamanna laun í eitt ár; Úr
myndlistinni; Finnbogi Péturs-
son, Halldór Ásgeirsson, Jón-
ína Guðnadóttir, Magnús
Pálsson, Ragnheiður Jóns-
dóttir og Sólveig Aðalsteins-
dóttir. Ur tónlistinni: Guðni
Franzson, Kolbeinn Bjarna-
son, Sigrún Eðvaldsdóttir og
Þorsteinn Gauti Sigurðsson.
Úr leikhúsinu: Viðar Eggerts-
son. Og eftirtaldir rithöfundar:
Birgir Sigurðsson, Einar Már
Guðmundsson, Gyrðir Elías-
son, Kristín Steinsdóttir,
Kristján Karlsson, Pétur
Gunnarsson, Vigdís Gríms-
dóttir og Þórarinn Eldjárn.
„F]ÖLMIÐLARISINN“
ÍSFILM ENDANLEGA
UNDIRGRÆNA
TORFU
Þegar ísfilm hf. var stofnað
1984 var það kallað „fjölmiðla-
risi“ sem líkja mætti við borgar-
ísjaka; það væri aðeins blátopp-
urinn sem sæist, stærsti hlutinn
væri hulinn í undirdjúpunum.
Vinstrimenn uppnefndu fyrir-
bærið „Stóra bróðuf'. Nú hefur
borgarisjaki þessi endanlega
bráðnað og sameinast hafinu.
Upphaflegir stofnendur að
jöfnu voru Indriði G. Þorsteins-
son í Isfilm sf., Almenna bókafé-
lagið, Árvakur (Morgunblaðið),
Frjáls fjölmiðlun (DV), SÍS og
Reykjavíkurborg. Ekkert smálið
var á stofnfundi „fjölmiðlaris-
ans“; Indriði, Davíð Oddsson,
Brynjólfur Bjarnason, Erlendur
Einarsson, Björn Bjarnason,
Haraldur Sveinsson, Hörður
Einarsson, Sveinn R. Eyjólfsson
og fleiri. Markmiðið var öflugur
útvarps- og sjónvarpsrekstur.
En smám saman varð draum-
urinn um öflugt fjölmiðlafyrir-
tæki að engu. Hörður og Sveinn
F Y R S T
&
F R E M S T
TJALDPARTI
UPPI Á
• •
VATNAJOKLI
Landinn gefst seint upp í
stríðinu við veðurguðina, sem
fá aldrei nóg af því að koma á
óvart. Þannig halda foreldrar
áfram að klæða bömin sín í
sumarfatnað í snjókomunni á
sumardaginn fyrsta og fólk
þreytist seint á að láta sig rigna
niður á stórhátíðum. Því veitir
ekki af góðu fólki með stór-
tækar hugmyndir og kjarkinn
til að framkvæma.
Þannig fólk er einmitt í
Kolaportinu og leigir út risa-
tjöld fyrir þá sem vilja senda
veðurguðunum langt nef og
halda áffam að skemmta sér í
friði — í hvaða veðri sem er.
Risatjöldin eru allt frá
200-800 fermetrar að stærð og
segja Kolaportsmenn að vin-
sældir þeirra fara vaxandi.
Óvenjulegasta pöntunin, og
um margt sú bjartsýnasta, er
ffá ferðaskrifstofunni Úrvali-Útsýn, sem hyggst leigja
400 fermetra risatjald. Það er út af fyrir sig ekki svo
ýkja fréttnæmt nema fyrir það að tjaldið á að reisa uppi
á Vatnajökli nú um miðjan mánuðinn og í framhaldi af
því bjóða tvö hundruð útlendingum í partí.
Þarna einhvers staðar upp á jöklinum verður tjaldið reist.
Valinn hópur færra manna í tjalduppsetningum fylg-
ir veislugestum upp á jökul og verður þeim til halds og
trausts ef eitthvað fer úrskeiðis — eins og veðrið. Ef í
hart fer má alltaf fella tjaldið niður í miðjunni, þá fykur
það víst ekki.
ákváðu fyrst að forða sér og síð-
an Erlendur og Davíð ákvað að
taka borgina út líka. Mikilvægir
tæknimenn flúðu ísfilm, svo
sem Jón Ivarsson og Björn Em-
ilsson, og svo fór sjálfur fram-
kvæmdastjórinn, Hjörleifur
Kvaran, hann gerðist embættis-
maður Davíðs hjá borginni og er
þarenn.
ísfilm var endanlega tekið til
gjaldþrotaskipta í desember
1990. Lýstar kröfur í búið voru á
Jreim tíma 79,3 milljónir króna,
sem em um 86 milljónir í dag.
64 MÁNAÐARLAUN
Á ÁTTA ÁRUM
Eins og segir hér að ofan og
PRESSAN skýrði reyndar frá
fyrir tveimur vikum fengu þau
Einar Kárason, formaður Rithöf-
undasambandsins, og Steinunn
Sigurðardóttir, varaformaður
sambandsins, hæstu styrkina úr
Rithöfundasjóði íslands. Sú villa
slæddist inn í myndartexta að
Einar var sagður formaður Rit-
höfundasjóðs. Það er ekki rétt.
Rithöfundasjóður er sjálfstæður
sjóður í ríkiseigu. Stjóm Rithöf-
undasambandsins tilnefhir hins
vegar alla þijá nefndarmennina í
úthlutunamefndina sem deilir út
styrkjunum þótt menntamála-
ráðherra skipi þá.
Þau Einar og Steinunn hafa
fengið svipaða styrki úr sjóðnum
á umliðnum ámm, eða um fimm
til sex mánuði á ári að meðaltali
undanfarin fimm ár. Þegar þau
Einar og Steinunn hafa fengið
greidd laun í þrjú ár, árið 1995,
munu þau því hafa fengið greidd
um 64 mánaðarlaun hjá ríkinu á
átta ámm. Það em 8 mánaða
laun á ári að meðaltali. Sem jafh-
gildir því að þau hafi verið í 65
prósent vinnu hjá ríkinu.
ÁSKELL MÁSSON. HELGI ÞORGILS FRIÐJÓNSSON. RÚRÍ. BRYNJA BENEDIKTSDÓTTIR. Þau em ÖU meðal þeirra lista-
manna sem njóta fullra launa frá ríkinu næstu þijú árin. INDRIÐI G. ÞORSTEINSSON. Draumurinn um stórveldið ísfilm endaði í gjald-
þroti. EIÐUR GUÐNASON. Kratar segja að hann vUji út úr pólitík.
Finnur, ætlarðu að
bjóða þig fram á móti
Guðmundi G. í skákinni?
„Nei, ég hef ekki hugsað mér
það af þyí ég er enginn skák-
maður. Eg veit það hins vegar
að Guðmundur er afburðaskák-
maður á öllum sviðum. Eg
treysti honum vel til þess aðfara
með forystu þarna. “
Gudmundur H. Pórarinsson hetur lýst þvi
yfir aö hann sé lilbúinn aö bjóöa sig fram lil
embættis formanns Skáksambands Islands.
Hann og Finnur Ingólfsson áttust sem kunn-
LÍTILRÆÐI
afsvoleiðis og hinsegin
MUdð ósköp hefði ég gaman
af því ef einhver málfróður
maður gæti upplýst mig um
hvað það merkir að vera „svo
svoleiðis“.
I meira en hálfa öld hef ég
verið að velta vöngum yfir því
hverjum eiginleikum sá maður
búi yfir sem sagt er um að sé
„svo svoleiðis", eða hvaða skaf-
ankar séu á þeim sem sagt er um
að ,Jtafi alltaf verið voða mikið
svoleiðis“.
I meira en hálfa öld hef ég
hlustað á þá palladóma um með-
bræður mína að þeir séu „alltof
mikið svoleiðis" og aldrei verið
neinu nær.
Öðru máli gegnir um að vera
hinsegin.
Frá blautu bamsbeini hef ég
verið alveg polUdár á því hvað
það er að vera hinsegin.
Það er að segja frá því að ég
gekk á fund ömmu minnar og
spurði hana umbúðalaust hvað
átt væri við með því að segja um
menn að þeir væm, Júnsegirí'.
Og amma svaraði, einsog
hennar var von og vísa, jafh um-
búðalaust og spurt var:
- Menn sem em hinsegin em
víst þannig náttúraðir að þeir
hafa bæði af því gagn og gaman
að sitja dægrin löng og toga í
tippið hver á öðmm. Og þeim er
það víst ekki of gott ef þetta em
bara almennilegar manneskjur.
Núna held ég að ekki þyki
lengur við hæfi að segja um
nienn að þeir séu, Jiinsegirí'. Nú
heitir það að vera „samkyn-
hneigður" eða ,Jiommi“, sem er
víst enn faglegri nafhgift.
Ég hef kynnst fjölmörgum
hommum um dagana og hef af
þeim ósköp svipaða reynslu og
öðm fóUd sem ég hef átt samleið
með.
Sannleikurinn er sá að ég hef
alltaf átt frekar auðvelt með að
umgangast samferðamenn mína
í lífinu, hvort sem þeir nú kunna
að vera svoleiðis eða hinsegin,
sem helgast eftilvill af því að
maður þarf ekki að eiga kynmök
við alla sem veiða á vegi manns.
Sem betur fer.
Því er ég nú að hafa orð á
þessu öllu að ég er orðinn hálf-
þreyttur á endalausum vanga-
veltum og umfjöllun um vanda-
FLOSI ÓLAFSSON
mál samkynhneigðra í fjölmiðl-
um; hvað það sé erfitt félags-
lega, andlega og líkamlega að
vera hommi og hvað það sé
átakanlegt að eiga fyrir höndum
að fá eyðni og deyja þegar fram
líða smndir, að ekki sé nú talað
um átakanlegt skilningsleysi
umheimsins á sérþörfum, ástum
og atferli samkynhneigðra.
Óeirðir brutust út í San Franc-
isco á dögunum vegna þess að
morðinginn í kvikmyndinni
Basic Instinct var hommi.
Samkynhneigðum fannst að
sér vegið.
Nú les ég það hinsvegar í DV
að eyðniveiran sé skaðlaus svo
ég held að hommar ættu bara að
slappa af og bera harm sinn og
gleði í hljóði frekar en í fjöl-
miðlum.
Gagnkynhneigðir þurfa 1Q
að vera morðingjar í bíómym
um og jafnvel í lífinu sjálfu, bi
við skilningsleysi samfélagsh
á frumþörfunum, veikjast, ves
ast upp og drepast.
Gagnkynhneigðir lifa eki
dauðann af fremur en hommar
Þessvegna eiga hommar a
gleðjast í sínum afbrigðilega ás
arbríma og hætta að sífra í fjö
miðlum.
Leika þann ástarleik sem nál
úran býður þeim, því þegar öl
er á botninn hvolft, þá skipt
svo ósköp litlu máli hver togai
tippið á hveijum, ef þátttakem
ur em bara aJmennilegar mani
eskjur.