Pressan - 15.10.1992, Blaðsíða 7

FIMMTUDAGUR PRESSAN 15. OKTÓBER 1992
7
F Y R S T
F R E M S T
Ragnar Aðalsteinsson
stjórnarformaður Skandia-
Matlock eða Milken?

Ragnar Aðalsteinsson hæsta-
réttarlögmaður á því ekki að venj-
ast að þurfa að svara sársvekktum
almenningi sem sakar hann um
að hafa sett sparifé sitt í hættu.
Hingað til hefur Ragnar verið einn
af heilögustu lögmönnum lands-
ins. Hann hefur tekið upp hansk-
ann fyrir þá úthrópuðu; meðal
annars flóttamanninn Gervasoni
og meira að segja krakkana sem
eyðilögðu þjóðhátíðina á Þingvöll-
um árið 1974 með því að spássera
á börmum Almannagjár með
rauð flögg. Ragnar er fyrir löngu
orðinn óformlegur formaður í
óformlegu gáfumannafélagi lög-
manna.
í fyrra gerðu lögmenn hann
síðan formann í Lögmannafélag-
inu sjálfu. Þeir voru orðnir þreytt-
ir á skúrkunum sem óðu uppi í fé-
laginu, stálu af skjólstæðingum
sínum, komu óorði á stéttina og
hreinsuðu upp ábyrgðasjóðinn.
Þeir vildu að Ragnar hreinsaði til í
Bucktown.
Þegar til kom voru þeir hins
vegar ekki tilbúnir að standa með
Ragnari. Hann vildi að lögmenn
héldu áffam að leggja í sjóð til að
tryggja sig fyrir þjófnaði sínum og
kollega sinna. Lögmennirnir
kærðu sig ekki um það. Þeir vilja
annaðhvort fá að stela frá um-
bjóðendum sínum án þess að
kollegar þeirra þurfi að blæða fyrir
það eða sem minnst vita af þjófh-
aði annarra.
En þrátt fyrir að Ragnar hafi
orðið undir í félaginu hélt hann
fullri reisn. Hann kom meira að
segja fram í sjónvarpinu til að
segja þjóðinni hvað hann væri að
hugsa um EES, svo umræðan um
það mál færi ekki út í tóma vit-
leysu.
Síðan gerist það fyrir þremur
vikum að Ragnar lendir í vondum
málum. Síðla vetrar hafði hann
sem stjórnarformaður Skandia-
íslands keypt Fjárfestingarfélagið.
Og allt virtist ganga í haginn þar til
endurskoðandi fyrirtækisins tók
saman yfirlit um stöðu verðbréfa-
sjóðanna eftir fyrstu sex mánuði
„Hann var ekki lengur sá Matlock sem
varði alla sem minna máttu sín heldur
minnti hann meira á Michael Milken,
skúrkinn afWall Street, sem lék sér að
sparifé samborgaranna. “
ársins. Þegar Ragnar renndi yfir
niðurstöður endurskoðandans sá
hann að hann hafði keypt eitthvað
allt annað en hann langaði í. Eins
og svo oft vill verða þegar menn
eignast eitthvað sem þeir hafa
lengi þráð var þetta Fjárfestingar-
félag alls ekkert spennandi þegar
til kastanna kom. Ragnar vildi því
skila því en Guðmundur H. Garð-
arsson og félagar vildu ekki sjá
það aftur, enda fegnir að hafa
losnað við það. Þá lokaði Ragnar
sjoppunm.
Þarna var hann kominn í þá
stöðu að sparifjáreigendum, sem
áttu um 3.000 milljónir inni í lok-
uðu sjoppunni, fannst hann ekki
lengur einn af góðu gæjunum.
Hann var ekki lengur sá Matlock
sem varði alla sem minna máttu
sín heldur minnti hann meira á
Michael Milken, skúrkinn af Wall
Street, sem lék sér að sparifé sam-
borgaranna.____________________
4S
Há laun
náungans
Þegar flestir íslendingar verða
komnir í minjagripagerð verður
ísland láglaunaland. Um það er
engum blöðum að fletta. Þangað
til verða hins vegar einhver fyrir-
tæki til að borga sæmilega eins og
kemur fram í nýjasta tölublaði
Frjálsrar verslunar. Auðvitað
borga útgerðarfyrirtækin best —
enginn nennir að velta frekar
vöngum yfir því, þau teljast varla
með. Inn á milli skríður einstaka
fiskverkun og verkffæðistofa. En
það er margt annað sem kemur
ffam í þessari upptalningu.
Þarna kemur meðal annars
fram að það er mun betra að
vinna hjá Lottóinu en Happdrætti
Háskóla íslands. Lottóið greiðir
nefnilega rúmlega milljón króna
hærri meðallaun eða 2.471.000
krónur á meðan HHf greiðir ekki
nema 1.362.000 krónur. Kirkju-
garðar Reykjavíkur greiða einni
milljón minna en Vamarliðið eða
1.035.000 krónur í meðallaun á
meðan Varnarliðið greiðir
2.099.000 krónur. Kirkjugarðamir
eru reyndar með aðeins hærri
meðallaun en Dagvist bama, sem
greiðir 1.019.000 krónur í meðal-
laun. Þá er augljóst mál að
það er betra að vinna í
Stofhlánadeild landbúnaðar-
ins en við Orðabók Háskól-
ans. Stofnlánadeildin greiðir
2.572.000 krónur í meðallaun en
Orðabókin 1.111.000 krónur
Kannski Orðabókin sé með bón
uskerfi þar sem greitt er fyrir
hvert nýtt orð.
í hótel- og veit
ingahúsabrans-
a n u m
greiðir Hótel ísafjörður langbestu
meðallaunin eða 1.855.000 krónur
á meðan til dæmis Holtið greiðir
aðeins 1.211.000 krónur.
Af hreppunum vegur athygli að
Hvammstangahreppur greiðir
hæstu meðallaunin eða 1.575.000
krónur en lægstir eru þeir í
Grindavík og á Selfossi.
Nú, Landsbankinn borgar bet-
ur en Búnaðarbankinn, sem aftur
á móti borgar betur en íslands-
banki. Hagkaup. borgar betur en
Mikligarður en enginn veit hvað
Bónus borgar. Samskip borguðu
miklu betur en Eimskip, en með-
allaun hjá Samskipum voru
2.279.000 krónur. Esso borgar
best af olíufé-
lögunum en f
Olís verst. Þá
má geta þess
að álið gefur
af sér hærri
meðallaun en
járnið þó að
hvor tveggja
málmurinn
gefi af sér
á g æ t
meðallaun eða um tvær milljónir
króna.
VÍS borgar hærri meðallaun en
Tryggingamiðstöðin, sem greiðir
aftur á móti hærri laun en Sjóvá-
Almennar. Ríkisspítalarnir borga
300.000 krónum betri meðallaun
en Borgarspítalinn, sem borgar
svipuð meðallaun og Sláturfélag
Suðurlands.
Halldór Jónsson, bæjarstjóri á
Akureyri, borgar betur en Markús
Örn, sem borgar hins vegar betur
en Sigurður Geirdal. Best af öllum
borgar þó Guðmundur Árni Stef-
ánsson, bæjarstjóri í Hafnarfirði.

Efnahagstiilögur Alþvðubandalags
Kristín Ein-
arsdóttir
þingkona
ekki örlað á viðleitni hennar í þá
átt. “
Halldór Ás-
grímsson al-
þingismaður
„Það er margt athyglisvert og
jákvætt sem er sett fram í þessu
plaggi. Margt afþví er ábendingar
en ekki heilsteyptar tillögur, en
þetta er ágætis umræðugrund-
völlur. Það er ýmislegt þama sem
maður kannast við, meðal annars
tillögur sem við kvennalistakonur
höfum sett fram og eru í stefnu-
skrá okkar. Við höfum að vísu
ekki sett þær fram í svona fínu
hefti eins og alþýðubandalags-
menn gera og höfum því kannski
ekki fengið eins mikla athygli.
Mestu máli skiptir í þessu sam-
bandi vilji ríkisstjórnarinnar til
samráðs og samstarfs við stjóm-
arandstöðu og því miður hefur
„ f fljótu bragði finnst mér sem
Alþýðubandalagið vilji ganga of
langt í skattheimtu. Þótt ég sé því
sammála að það þurfi að taka
upp skatta á fjármagnstekjur þá
vantar svigrúm til að lækka gjöld
atvinnuvega til að gefa þeim svig-
rúm. Ég hef líka sagt að það þuifi
að fá meira áhættuíjármagn inn í
atvinnulífið. Til þess þarf bæði að
laða að erlenda fjárfestingu og
auka fjárfestingu lífeyrissjóða í at-
vinnulífinu. Það er margt hjá Al-
þýðubandalaginu sem ég get tek-
ið undir og annað sem ég get ekki
tekið undir og það er alveg ljóst
að ég hef aldrei aðhyllst sósíalíska
stefnu. En ég fagna því að það em
breyttar áherslur hjá Alþýðu-
bandalaginu frá því sem áður var
og ég lýsi yfir ánægju minni með
það.“
Björn Bjarna-
son alþingis-
maður
„Þegar ég fylgist með tillögu-
smíð Alþýðubandalagsins, undir
forystu Ólafs Ragnars Grímsson-
ar, beinist athygli mín frekar að
umbúnaðinum en efninu. Ástæð-
an er sú að stjórnmálastarf Ólafs
Ragnars byggist fremur á því að
sviðsetningin sé góð en menn séu
mikið að velta fyrir sér efni leik-
ritsins. Um mitt sumar setti Ólaf-
ur Ragnar fram tillögur um EES
og um samskipti fslands við Evr-
ópubandalagið. Þá vildi hann við-
ræður við aðra flokka um þær.
Tillögunum hefur verið stungið
undir stól, enda voru þær frá
upphafi marklausar. f tilefni af
stefnuræðu forsætisráðherra,
sama dag og hún er flutt, setur Al-
þýðubandalagið upp nýtt andlit,
nú sáttasvip í efnahagsmálum, og
biður um viðræður við aðra
flokka. Tillögumar eru óffumleg-
ar og boða ekkert nýtt; tíma- og
sviðsetningin skilaði hins vegar
árangri í fjölmiðlum. Kannski
slær Ólafur Ragnar sér upp í
skoðanakönnunum? Þá er til-
gangi þessa nýja þáttar leikritsins
náð. Eg hef ekki trú á að Ólafi
Ragnari takist að hressa upp á
ímynd Alþýðubandalagsins með
því að hengja flokkinn utan í
stjórnarflokkana."
Karl Steinar
Guðnason al-
þingismaður
„Mér virðist þessar tillögur á
margan hátt óraunhæfar en mér
finnst sjálfsagt að ræða þær og
reikna út hvað í þeim felst. Ef það
er í raun vilji hjá Alþýðubanda-
laginu til að taka á þessum vanda
þá er þar um að ræða mikið frá-
hvarf ffá þeim málflutningi sem
þeir hafa haff uppi á Alþingi, þar
sem helst hefur mátt skilja að
minnkandi þjóðartekjur, minni
fiskgengd og erfiðleikar í sölu af-
urða séu vondum stjórnmála-
mönnum að kenna! En batnandi
mönnum er best að lifa og við
viljum vissulega lifa með batn-
andi fólki.“