Pressan - 15.10.1992, Blaðsíða 12

12
FIMMTUDAGUR PRESSAN 15. OKTÓBER 1992
I rassíunni um síðustu helgi varð útundan
glæsilegasti spilaklúbbur landsins, Gullmol-
inn í Skipholti. Fríklúbburinn við Súðarvog
á sér aldarfjórðungslanga sögu, en Klakinn
var aðeins þriggja vikna gamall. Um fjörutíu
manna kjarni stundar klúbbana reglulega,
en hundruð koma af og til í heimsókn. Enn
sem fyrr er Ásaklúbburinn í friði fyrir ná-
grönnum sínum í lögreglunni.
Seint á föstudagskvöldið
hringdu tveir ungir og snyrtilegir
menn bjöllunni í Ármúla 15 og
óskuðu inngöngu. Aðspurðir
sögðust þeir hafa verið á tali við
mann á Hótel íslandi og hann
boðið þeim á staðinn. Húsráð-
endur á efstu hæðinni vissu að
einn eigendanna va; einmitt að
skemmta sér á Hótel íslandi og
hleyptu drengjunum því inn. Það
var ekki vaninn að veita hverjum
sem er inngöngu og ætlunin var
að kanna betur hverjir þarna
væru á ferð.
Húsráðendur róuðust þegar
ungu mennirnir gáfu sig á tal við
stúlku sem þarna var og virtust
þekkja hana. Eftir stundarkorn
brá annar sér út fyrir, en kom
fljótlega inn aftur. Þá hafði hann
líklega tekið útidyrnar úr lás því
skömmu síðar ruddist inn hópur
lögreglumanna. Þeir handjárnuðu
eigendur og starfsmenn og leiddu
þá út í lögreglubíla.
„Klakinn" var nýjasti spilasal-
urinn í Reykjavík, Hann er í eigu
þriggja manna, Magnúsar Ólafs-
sonar, Halldórs Más Sverrissonar
og Brynjars Valdimarssonar.
Magnús og Halldór eru þekktir
bridsspilarar og Brynjar marg-
faldur íslandsmeistari í snóker.
Þegar lögreglan smyglaði sér
inn á staðinn á föstudagskvöldið
hafði Klakinn verið starfræktur í
nákvæmlega þrjár vikur. Þar voru
þrjú borð, tvö undir „black jack“
(stundum kallað „21“ rneðal leik-
manna) ogeitt rúllettuborð. Hann
var hannaður að erlendri fyrir-
mynd og einkum sótt til prívat-
herbergja í spilavítum í Amster-
dam sem eigendurnir þekktu vel
til. Þeir eru allir áhugamenn um
spilamennsku og ætluðu að nota
staðinn sér og öðrum til afþrey-
ingar og skemmtunar.
Þeir voru frá upphafi ákveðnir í
að reka staðinn réttum megin við
lagabókstafinn. Það var tvennt
sem þeir þurftu að varast: ólögleg
áfengissala og að einhver hefði at-
vinnu eða framfæri sitt af fjár-
hættuspilinu. Áfengi var aldrei selt
í Klakanum, að sögn fjölmargra
viðmælenda PRESSUNNAR,
heldur veitt ókeypis. Nokkrir
starfsmenn sáu um að annast spil-
ið fyrir hússins hönd, gefa spilin
og snúa rúllettunni, og einn sá um
veitingarnar. Þau voru klædd í stíl
við það sem þekktist best erlendis,
„Ekkert
sérstakt
sem mælir
á móti
þessu“
segir Ari Edwald, að-
stoðarmaður dóms-
málaráðherra.
í dómsmálaráðuneytinu hef-
ur verið rætt að heimila leyfis-
veitingar fyrir spilavíti eða
„spilastofur“ í tengslum við nýtt
frumvarp um happdrætti sem
væntanlegt er í vetur.
„Við teljum að nýjar laga-
heimildir þurfi að koma til áður
en leyfi er veitt fyrir svona
rekstri. Við teljum okkur ekki
geta veitt slíka heimild án þess,“
sagði Ari Edwald aðstoðarmað-
ur ráðherra. „í tengslum við nýja
lagasetningu um happdrætti
í smókingbuxum, vesti og með
rauða þverslaufu. Kostnaðurinn,
sem af þessu hlaust, var greiddur
af „þjórfé“, sem voru frjáls fram-
lög gestanna. Sumir létu ekkert af
hendi rakna, jafnvel þótt vel gengi
við spilaborðið. Aðrir voru örlátir
úr hófi ffarn.
„Bankinn“ eða „húsið“ var í
bullandi mínus og aðstandendur í
fullri vinnu þess utan, svo ekki
óttuðust þeir að vera sakaðir um
að hagnast á uppátækinu. Þeir
eyddu auk þess mestum tímanum
við spil sjálfir og voru því í reynd
að spila við sjálfa sig. Gestirnir
voru vinir og kunningjar eigend-
anna, flestir smáatvinnurekendur
sem höfðu nokkurt fé handa á
milli og gátu tekið áhættu með
það. Venjulegir launþegar komu
ekki á staðinn — létu sér kannski
nægja spilakassa í næstu sjoppu til
að freista gæfunnar.
Bæði starfsmenn og gestir vissu
á hvaða forsendum staðurinn var
rekinn og vissu að tímaspursmál
var hvenær lögreglan kæmi í
heimsókn. Það hafði hins vegar
verið óvenjumargt fólk þetta
föstudagskvöld og það síðasta og
því var erfiðara um vik en ella að
fylgjast grannt með öllum manna-
ferðum. Eigendurnir höfðu
reyndar hálfvegis vonast eftir lög-
verður að taka afstöðu til þess
hvort opnað verður fyrir svona
rekstur á einhverju formi. Það
hefur verið rætt hér í ráðuneyt-
inu, en það er Alþingis að taka
afstöðu til þess.
Ég held persónulega að það sé
ekkert sérstakt sem mælir á móti
því að þessi starfsemi væri heim-
iluð, ef fmnst ásættanlegt form á
reksturinn, tjl dæmis í tengslum
við hótelrekstur.“
PRESSAN'JIM SMART
reglunni — vildu gjarna að hún
sæi með eigin augum í rólegheit-
um hvemig staðurinn væri rekinn
og reiknuðu með að fá að vera í
ffiði aðþvíbúnu.
Lögreglan kom, en með meiri
látum en búist var við. Ómar
Smdri Ármannsson, talsmaður
lögreglunnar, sagði við PRESS-
UNA að fólkið hefði verið rólegt
og yfirvegað, en það var þó hand-
járnað og leitt út í bfl ffamhjá ljós-
myndara Morgunblaðsins. Mogg-
inn var svo tillitssamur að setja
svart band yfir augu þess á bak-
síðunni daginn eftir.
FIMM MANNSI' SÚÐAR-
VOGINUM
Á svipuðum tíma var hringt
bjöllunni í Súðarvogi 7, þar sem
Fríklúbburinn er til húsa á þriðju
hæð. Sverrir Kristjánsson, einn
umsjónarmannanna, virti menn-
ina fyrir sér í myndavél sem tengd
var dyrasímanum, en kannaðist
ekki við þá. Þeir sögðust hafa ver-
ið að spila uppi í Árrnúla, en hefði
leiðst þar og langaði að kíkja
þama inn.
Það var rólegt í Súðarvoginum,
fimm manns að spila og spjalla og
sjálfsagt að leyfa drengjunum að
skoða sig um. Eigendur Frí-
Glæsilegasti spilasalur landsins laetur lítið yfir sér utan frá séð.
Innan dyra er aðstaðan hins vegar ölUalfWaqleqasta.