Pressan - 15.10.1992, Blaðsíða 13

FIMMTUDAGUR PRESSAN 15. OKTÓBER 1992
13
ið gat af þeim sem þar gengu um.
Líklega var talið að fíkniefni
tengdust staðnum, en það fullyrða
aðstandendur að hafi aldrei verið.
Þetta er heldur ekki í fyrsta
skipti sem lögreglan hefur afskipti
af klúbbnum. Fyrir mörgum ár-
um réðst hún inn og lagði hald á
„einhentan sjóræningja" sem
klúbbfélagar höfðu glímt við auk
spilanna. Þá var líka talað um
spilavítissollinn í Reykjavík, en
„ræninginn" (sem kallaður er
Magga) komst aftur í hendur rétt-
mætra eigenda sinna. Magga
hangir nú uppi á vegg fyrir ofan
barinn í Súðarvoginum, en aðeins
til augnayndis. Það er búið að taka
úr henni innvolsið og lögreglan lét
hana í friði í þetta skiptið.
GULLMOLINN BER
AFHINUM
f Skipholtinu voru líka menn
að spili í „black jack“ og rúllettu
þetta föstudagskvöld. Þar er full-
komnasti og glæsilegasti spilasal-
ur landsins, tvö „black jack“-borð
og tvö rúllettuborð. Staðurinn er
allur ríkulega skreyttur og mál-
verk eftir gamla meistara á borð
SÆTTIR HAFA VERIÐ
NEFNDAR
Það var um Ijörutíu manna
kjarni sem stundaði Gullmolann,
Klakann og Fríklúbbinn af ein-
hverjum krafti og líklega ekki fleiri
en tíu sem spiluðu svo til á hvetju
kvöldi. Að sögn kunnugra skiptu
þeir hundruðum sem komu af og
til, sumir til að forvitnast, aðrir til
að prófa.
Það var misjafnt eftir einstak-
lingum hversu mikið var lagt und-
ir, en ekki var óalgengt að hundr-
uð þúsunda skiptu um hendur.
Stærsti vinningur, sem Klakinn
greiddi út á sínum stutta ferli, var
um 340 þúsund, en einnig þekkt-
ust vinningar á bilinu 200-300
þúsund. PRESSAN fékk reyndar
fregnir af stærri vinningum og
tapi, allt ffá sjö hundruð þúsund-
um til tæpra tveggja milljóna, en
það var ekki hægt að staðfesta og
drógu reyndar flestir úr slíku tali.
í Fríklúbbnum var lágmarks-
bóð í „black jack“ 500 krónur og
hámark 10 þúsund. Sömu tölur
giltu í Gullmolanum og á öðru
borðinu í Klakanum, en 200
hundruð og 5 þúsund á hinum.
Boð á „stóra borðinu" hlupu á
fimm hundruðum, en á hundrað
krónum á hinu. í rúllettunni var
lágmarksboð 50 krónur og há-
mark eitt þúsund.
Um mánaðamótin febrú-
ar-mars á þessu ári fór 15-20
manna hópur íslendinga til Amst-
erdam og stundaði fjárhættuspil í
töluverðum mæli. Þetta er eina
hópferðin sem farin hefur verið og
vakti athygli fyrir þær sakir. I
heildina tapaði hópurinn tölu-
verðri upphæð, eitthvað á aðra
milljón króna, að sögn þeirra sem
tóku þátt.
Málum klúbbanna tveggja hef-
ur nú verið vísað til Rannsóknar-
lögreglunnar. Ríkisvaldið þarf að
sanna annað af tvennu til að sak-
fella aðstandendur klúbbanna.
Annars vegar áfengissölu og hins
vegar atvinnu eða framfæri ein-
hvers af fjárhættuspili. Það verður
varla erfitt að sanna áfengiskær-
ENN VEIT LÖGGAN EKK-
ERT UM ÁSAKLÚBBINN
Því var líka þannig farið með
Ásaklúbbinn, sem er til húsa á
Hverfisgötu 105, beint á móti lög-
reglustöðinni. Þar hefur hann ver-
ið í tuttugu og tvö ár (hann átti af-
mæli á laugardaginn) og fengið að
vera í friði fyrir nágrönnum sín-
um.
f Ásaklúbbnum hefur aðallega
verið spilað brids, en kasjón, pók-
er og skák inn á milli. Klúbburinn
hefur verið lokaður öllum nema
meðlimum og gestum þeirra, en
áfengissala þar hefur þó verið á
allra vitorði og viðurkenndi eig-
andinn, Jón Sveinsson, það fús-
lega í samtali við PRESSUNA.
Fulltrúi lögreglustjóra, Elín Hall-
varðsdóttir, sagði að staðurinn
hefði ekki vínveitingaleyfi og ekki
kannaðist hún við fregnir af
áfengissölu.
En það fer hvort eð er að verða
of seint fyrir lögregluna að atast í
Ásaklúbbnum. Honum verður
lokað á næstunni, enda er ríkið
búið að kaupa húsnæðið og Jón
Sveinsson sagðist ekki hafa í
hyggju að flytja starfsemina.
að fá íslensk stjómvöld til að veita
leyfi á svipuðum forsendum og
gert er í nágrannalöndunum. Eins
og kollegar hans í Klakanum vill
Margeir passa sig á að vera réttum
megin við strikið hvað lögin snert-
ir. Það er mjög þröngur hópur
sem fær að sækja Gullmolann og
engum er hleypt inn sem eigand-
inn veit ekki deili á.
Margeir og aðrir viðmælendur
PRESSUNNAR segja líka að ekk-
ert áfengi sé haft um hönd í Gull-
molanum. Blaðamaður sá þess
Ásaklúbburinn átti
22 ára afmæli um
ustu helgi.
-ur allan
beint á móti
klúbbsins, þeir Sverrir, Valur Sig-
urðsson, Valgarð Blöndal og
Haraldur Gunnarsson, höfðu
fvrir sið, eins og kollegar þeirra í
Ármúlanum, að veita áfengi
ókeypis til klúbbfélaga. Þegar lög-
reglumennirnir tveir báðu Sverri
um bjór var það því sjálfsagt mál,
en líklega þótti honum þeir ekki
líklegir til að verða þaulsetnir við
spilaborðið svo hann ákvað að
rukka þá fyrir bjórinn.
Lögreglan var ekki langt komin
með áfengið þegar símboði lét í
sér heyra í vasa annars þeirra. Sá
fékk að hringja og viðstöddum
fannst hann segja „Þeir eru búnir
að selja okkur bjór“. Skömmu síð-
ar yfirgáfu mennirnir salinn, en
fóru ekki lengra en að útidyrun-
um þar sem þeir hleyptu kolleg-
um sínum í lögreglunni inn. Við-
staddir voru handteknir og lagt
hald á eitt „black jack“-borð og
eina rúllettu.
Fríldúbburinn hefur verið til í
ýmsum myndum síðan 1968.
Lengi vel var þetta spilaklúbbur
kunningja og var til húsa í Bol-
holtinu, en fluttist fyrir nokkrum
árum í Súðarvoginn. Tveir eig-
enda Klakans, Halldór Már og
Brynjar, voru í samfloti með öðr-
um í Fríklúbbnum þar til fyrir um
ári. Síðar bættist Haraldur í hóp
núverandi umsjónarmanna.
Félagar í Fríklúbbnum greiða
árgjald og fá skírteini í hendur,
þótt ekki sé endilega með nafni
klúbbsins. Ekki er langt síðan not-
uð voru skírteini með nafni Pílu-
kastklúbbsins, en fyrri húsráð-
endur í Súðarvoginum höfðu sett
skilti með því heiti á dyrnar og
ákveðið var að viðhalda því ein-
hvem tíma.
Það hafði dregið nokkuð úr að-
sókninni í Fríklúbbnum eftir að
Klakinn var opnaður og aðstand-
endur hans höfðu áform um end-
urbætur. Þannig var rúllettan ný-
komin á staðinn og fleiri viðbætur
munu bíða á hafnarbakkanum.
Til stóð að loka staðnum á mánu-
dag vegna endurbóta, en lögregl-
an hefur nú sett strik í þau áform.
Lögreglan hefur vitað af og
fylgst með Fríklúbbnum nokkuð
lengi. Þannig telja aðstandendur
sig hafa vissu fýrir því að hún hafi
komið sér fyrir á neðstu hæð
hússins og tekið myndir út um lít-
Lögreglan hafði 1
og Frlklúbburinn við Súðarvoginn.
una í tilfelli Fríklúbbsins, en eftir
helgina liggur ekki fyrir nema sala
eins manns á tveimur bjórum.
Aðstandendur Klakans þykjast
fullvissir um að fyrirkomulag
þeirra á rekstrinum færi þá undan
sök um áfengissölu.
Atvinnu og framfæri af fjár-
hættuspili gæti reynst enn erfiðara
að sanna. Sú er að minnsta kosti
raunin með Klakann, sem aðeins
hafði verið starfræktur í þrjár vik-
ur og reksturinn því enn á algeru
byrjunarstigi. PRESSAN hefur
heimildir fyrir því að sáttatilboð í
málinu hafi verið viðruð, en engar
ákvarðanir í þá veru hafa verið
teknar. Ef sátt tekst í málinu eru
líkur á að lögreglan þurfi að flytja
spilaborðin aftur á sinn stað og
skila bókhaldi og peningum aftur
til eigenda sinna í réttum hlutföll-
um. Þeir geta þá væntanlega sest
aftur að spilaborðinu án þess að
þurfa að sækja þá afþreyingu og
spennu til útlanda.________________
Karl Th. Birgisson
við Eirík Smith uppi á veggjum.
Fyrir ffaman spilasalinn er setu-
stofa með leðursófasetti, skenki
og sjónvarpi og enn fleiri málverk
á veggjum. Þetta er Gullmolinn.
Eigandi Gullmolans er Margeir
Margeirsson, sem einnig rekur
skemmtistaðinn Keisarann og tók
nýverið við umboðinu fyrir Benet-
ton-vörur. Hann er mikill áhuga-
maður um fjárhættuspilasali, hef-
ur sótt þá mikið erlendis og reynt
heldur engin merki þegar hann
kom í fyrirvaralausa heimsókn á
staðinn að þar væri áfengi veitt
eða haft um hönd. Staðurinn er
allur hinn snyrtilegasti og greini-
legt að eigandinn er stoltur af að-
stöðunni sem hann hefur komið
upp.
I dagblöðum segist lögreglan
vita af fleiri spilaklúbbum en þeim
sem ráðist var inn í á föstudag.
Það má telja öruggt að hún viti af
Gullmolanum — enda hefur eig-
andinn ekkert farið í felur með
áhuga sinn og fýrirætlanir — en
af einhverjum ókunnum ástæðum
sá hún ekki ástæðu til að hafa af-
skiptiafstaðnum.
Ur húsakynnum Gull-
molans. Þar er allt
retðubúíð til að opna
spilaklúbb sem gæti
þjónað sextíu til
hundrað manns.
Eigandi Gullmolans
„Leyft alls staðar nema
á íslandi og í Albaníu"
„Ég hef komið þessum stað
upp vegna áhuga míns á að veitt
verði leyfi fyrir kasínóum eða
spilasölum á íslandi," sagði
Margeir Margeirsson, eigandi
Gullmolans, fullkomnasta fjár-
hættuspilastaðar á fslandi, í sam-
tali við PRESSUNA. Fyrir hálfu
öðru ári flutti hann inn fjögur
spilaborð sem nú prýða Guflmol-
ann.
„Ég spurðist fyrir um það hjá
dómsmálaráðuneytinu hvort
veitt yrði leyfi fyrir þessari starf-
semi. Ég vissi hvað lögin sögðu
og vildi hafa vaðið fyrir neðan
mig, en það hafa verið gefin út
undanþáguleyfi fyrir slíka starf-
semi sem ekki stenst lögin eins
og þau eru. í síðasta bréfi dóms-
málaráðuneytisins er fjárhættu-
spil skilgreint þannig að til dæm-
is Lottóið eða spilakassar Rauða
krossins falla undir þá skilgrein-
ingu.“
Margeir segist hafa kynnst
spilasölum víða erlendis. Hann
er meðlimur í nokkrum slíkum
klúbbum í London, en hefur líka
heimsótt Las Vegas og Atlantic
City, miðstöðvar fjárhættuspila-
mennsku í Bandaríkjunum.
„Ég vil að þeir fslendingar sem
vilja spila geti gengið inn í spila-
sal á borð við þennan, í stað þess
að fara utan í þeim tilgangi eins
og dæmi eru um. Þessi starfsemi
ætti auðvitað að vera skattskyld
og undir eftirliti eins og tíðkast í
nágrannalöndunum. Fjárhættu-
spfl er leyft í öllum löndum Evr-
ópu nema á íslandi og í Albaníu.
I þessu eins og öðru erum við
langt á eftir tímanum."
Margeir segist hafa nefnt hug-
myndir sínar við bæði fjármála-
ráðherra og ferðamálaráð, enda
telur hann líkur á að stór hluti út-
lendinga sem hingað kemur
myndi vilja sækja vel útbúna
spilastaði í stað þess að labba á
milli skemmtistaða í miðbænum
í misjöfnu veðri.
„Ég spurðist fyrir um það hjá
ferðamálaráði hvort þeir myndu
mæla með leyfisveitingu. Þeir
sögðu sín meðmæli byggjast á
því hvort starfsemin yki ferða-
mannastraum eða tekjur lands-
ins af ferðaþjónustu. Mér sýnist
augljóst að spilasalir uppfylla síð-
ara skilyrðið."
En hvað um þá sem segja að
þetta myndi ýta undir fjár-
hœttuspilafíkn og hugsanlega
tengjast glœpastarfsemi?
„Ég held að Rauði krossinn
hafi verið hvað liprastur við að
veita fólki útrás fyrir fjárhættu-
spflafíkn. Þeir sem vflja endflega
sjá neikvæðu hliðina á þessu sjá
hana þar. Mér þætti hins vegar
miður ef löggjafinn eða lögreglan
liti á það sem helsta bölvaldinn í
þjóðlífinu, að kunningjar vilji
setjast niður í rólegu umhverfi og
velta á milli sín nokkrum hundr-
aðköllum eða þúsundköllum,
hvort heldur eru alvörupeningar
eða plast.
Víðast erlendis er þessi starf-
semi undir ströngu eftirliti og
ekki í tengslum við neina glæpa-
starfsemi. En á meðan íslensk
stjórnvöld kjósa að hafa spilasali
neðanjarðar er hætt við að af
þeim verði einhver glæpakeimur.
Orðið spilavíti ber í sér slæma
merkingu sem er ekki tengd
orðnu kasínó á erlendum tungu-
málum.“
Margeir segist nú bíða átekta
og fylgjast með hvað verði um þá
sem handteknir voru í aðgerðum
lögreglunnar um síðustu helgi,
hvernig lögin verði túlkuð í
þeirra máli. „Þangað til held ég
áfram að leika mér með þröng-
um kunningjahópi."
„Löglega fjár-
hættuspilið“
Veltir á
þriðja
milljarð
króna
Samkvæmt skilgrein-
ingu hegningarlaga er
fjárhættuspil í meginat-
riðum það, þegar lagðir
eru undir peningar í spili
og niðurstaðan veltur á
tilviljun eða heppni.
Kunnáttumenn í„black
jack" segja spilið ekki
falla undir þessa skilgrein-
ingu, enda fari niðurstað-
an eftir þekkingu og
kunnáttu ispilinu. Rúllett-
an er hins vegar hreint
fjárhættuspil í skilningi
laganna.
En íslendingar eyða nú
þegar miklum fjármunum
íjöglegt fjárhættuspil",
sem eru Lottóið, happ-
drætti og spilakassar í
umsjá Rauða krossins,
SÁÁ og Landsbjargar. Þar
eru peningar lagðir á töl-
ur eins og í rúllettunni og
hending ræður niðurstöð-
unni. Lottóið velti á síð-
asta rekstrarári rúmlega
milljarði króna, stóru
happdrættin samtals tæp-
um tveimur milljörðum og
spilakassarnir um 250
milljónum.