Heimilistíminn - 30.10.1975, Síða 6

vígllnuna i Tyrklandi. Bréfin mættust á
leiðinni.
Blöðin skrifuðu langar greinar um
þessa undarlegu ungfrú Nightingale, sem
ætlaði yfir til vigstöðvanna til að ráða bót
á eymdinni og skömminni. Fólk var furðu
lostið yfir þvi að ung, falleg, menntuð og
auðugkona, sem talaði grisku og latinu og
var erfingi óðalsseturs, skyldi leggja út i
slikt. Alls staðar var hún hyllt sem engill
miskunnseminnar.
En yfirstjórn hersins á Krim leit hlutina
öðrum augum. Sjúku og særðu hermenn-
irnir höfðufram til þessa notið umhyggju
félaga sinna, sem voru á batavegi undir
eftirliti lækna, að visu. En læknarnir og
hressari hermennirnir voru allt of fáir til
að gera nokkuð gagn að ráði og þvf var
reynt að leyna. En svo fréttist þangað að
kona væri að koma til að bæta úr. — Næst
verða þær liklega sendar til að kenna okk-
ur að berjast, sagði yfirforingi einn. —
Bráöhlægilegt, hvæsti yfirlæknirinn.
Hann var ekki hrifinn af þvi að fá kven-
mann til að skipta sér af hlutunum.
í eldlínunni.
Þann 4. nóvember 1854 kom Florence til
hersjúkrahússins i Skútari, ásamt 38
verðandi hjúkrunarkonum sinum.
Sjúkrahúsið sem var fjórar álmur,
margra hæða, var alls ekki byggt sem
sjúkrahús, heldur hermannabúðir. Þarna
voru gangarnir alls um tiu kilómetrar. í
þessu völundarhúsi fann Florence nær tvö
þúsund særða hermenn, sem kvöldust af
hungri, þorsta, sársauka og ótta við
dauðann.
Ekki var þarna að finna svo mikið sem
fötu, bursta, sápustykki eða handklæði og
ekki heldur diska eða hnifapör. Hermenn-
irnir urðu að rifa kjötið i lengjur eins og
villidýr. Það skorti þvottaskálar, rúmföt,
umbúðir, lyf og fatnað. Flestir sjúkling-
anna voru klæddir óhreinu skyrtunum,
sem þeir höfðu verið i I bardaganum og
ekkert var þvegið. Undir húsinu var opið
skólpræsi og óþefurinn var hroðalegur
bæði inni og úti. Allt var morandi af lús,
gólf, veggir, rúmföt og fólk. Rotturnar
voru svo djarfar, að þær bitu sjúklingana,
sem voru of veikir til að verjast þeim.
Florence blöskraði svo, að hún bað herra
sinn og skapara um styrk til að leysa þó
ekki væri nema allra nauðsynlegasta
vandann.
Til að bæta gráu ofan á svart, komu rétt
eftir að hún var komin, 600 særðir
hermenn til viðbótar með flutningaskip-
um frá Krim. Það var ekki rúm fyrir þá
innanhúss, svo að leggja varð þá á kalda
jörðina I garðinum. Sængur og dýnur voru
ekki fyrir hendi.
En Florence Nightingale var ekki
aðeins dugleg hjúkrunarkona, heldur
einnig framúrskarandi leiðtogi. Tiu dög-
um eftir komu hennar var búið að setja
upp bráðabirgða eldhús viða i húsinu,
þannig að allir gátu fengið heitan mat.
Gólfin voru skúruð, rúmfötin og skyrturn-
6
Krimstrfðið var eitt blóðugasta hernaöarævintýri, sem brezka heimsveldið tók þátt i á
öldinni sem leið. t þessu stríöi barðist Florence Nightingale og sigraði glæsiiega.
Þegar Florence Nightingale kom til hersjukrahússins i Skútari ásamt hjúkrunarkonum
sinum, voru verkefnin óþrjótandi. En hún var ekki komin til að snúa aftur og á 10 dög-
um sneri hún ailri ringulreiðinni upp i skipuiag.
ar þvegið og miklar birgðir af umbúðum,
sápu, þvottaskálum og handklæðum voru
útvegaðar úr birgðageymslum hersins.
Einnig hafði Florence tekið mikið af þvi
með sér frá Englandi. Hún kærði sig
kollóttá um skrifstofubáknið, þvi hér voru
þaö framkvæmdirnar, sem öllu máli
skiptu. Hér þurfti að hjálpa veikum
Fyrsta þekkta ljósmyndin af Florence
Nightingale var tekin i Krimstriðinu, sem
geisaði frá 1854 til 1857. Eftir þessi þrjú ár
sneri hún hcim frá ómanneskjulcgu erfiði,
veik og þreytt á sál og likama.