Morgunblaðið - 21.08.2004, Side 43

UMRÆÐAN
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 21. ÁGÚST 2004 43
Plúsfer›ir • Hlí›asmára 15 • Sími 535 2100
Krít
48.330 kr.
Sama sólin - sama fríi›
-en á ver›i fyrir flig!
á mann miðað við að 2 fullorðnir og 2 börn, 2ja-11ára, ferðist saman.
59.120 kr. á mann ef 2 ferðast saman.
Innifalið er flug, gisting í 7 nætur á Skala og ferðir til og frá flugvelli
erlendis.
Netverð
20. og 27. september
Egla
möppurnar frá
Múlalundi
fást nú hjá
IÐU
Lækjargata 2a 101 Rvk. sími 511-5001
RÍKISSTJÓRNIN hefur ákveðið að
haustið 2004 verði með endemum
frægt. Að afnema friðun rjúpunnar
er þó ekki komið í þann samn-
ingaferil. Eitt af fáu sem ég er
ánægður með af
verkum umhverf-
isráðherra, er
friðun rjúpunnar.
Ráðherra var
sannkölluð hetja
að standa af sér
alla þá illmælgi
og reiði sem
leystist úr læð-
ingi frá Skotv-
ísfélögum í henn-
ar garð. Formaðurinn umhverfðist
og varð svo ritglaður að aldrei hefur
rjúpan og villuráfandi veiðiflokkar
fengið aðra eins umfjöllun. Menn-
irnir urðu frávita af reiði yfir að fá
ekki að fara sínu fram og að kona
skuli hafa stöðvað þá og haft vit fyrir
þeim.
Framhald þessa þáttar urðu tíð-
indalausir dagar á austurvígstöðv-
unum. Ekkert skotið austan fjalla og
norðan jökla. Ég tel ekki þá fáu sem
fá meira út úr því að brjóta lögin en
að skjóta rjúpur. Síðastliðið haust
gat því ekki kallast haust hinna
týndu rjúpnaveiðimanna. Rjúpurnar
urðu alsælar og komu til byggða
mannelskar þrátt fyrir allt og uppá-
búnar á sinn hátt. Trúlegt að Siv hafi
bjargað fleiri lífum en þeim sem
rjúpur skarta.
Sumir þingmenn eru þeim ósköp-
um gæddir að láta ranglætið njóta
vafans, frekar en réttlætið. Hjá sum-
um þeirra eru óþurftarmálin þó sér-
lega áberandi. Meðal þess sem
Gunnar Birgisson kom í gegn var að
menn gætu barið hver annan á lög-
legan hátt og eiga nú margir um sárt
að binda af þeim sökum. Hann vill
auka hraða á vegum og skjóta rjúpur
hvar sem því verður við komið.
Gunnar hefur gert góða hluti, en ef
jafnréttishugmyndir hans miðast við
að ekki hallist á með vondum málum
og góðum, þá er hann hjálpar þurfi.
Matgæðingnum og Skotvísfor-
manninum Sigmari B. Haukssyni
finnst þjóðin brjóta á sér með því að
banna honum að eyða rjúpnastofn-
inum. Skrif hans og viðtöl afhjúpa
fádæma sjálfselsku og frekju, sam-
fara tillitsleysi við náttúru landsins.
Honum er sama þótt hann hafi af
fólki að sjá lifandi rjúpur í nágrenni
við sig, en ekki hangandi dauðar á
svölum veiðimanna. Það hlýtur að
flokkast undir heimsku og fyr-
irhyggjuleysi að eyðileggja fyrir
sjálfum sér. Það liggur mikil reiði og
ofsi að baki svo vanhugsuðum lög-
brotum sem felast í að falsa veiði-
kort. Hefnd er yfirleitt röng athöfn
og í þessu máli sérlega grátbrosleg.
Það væri sorglegt ef frekum frið-
arspillum íslenskrar náttúru tækist
að ógna veiklyndum þingmönnum til
fylgis við afnám veiðibanns. Tvö ár
eru eftir af banninu og verður fróð-
legt að sjá hvort Framsóknarflokkur
og Sjálfsæðisflokkur komi sér sam-
an um að láta lögin í friði. Ég vona að
hvorugur flokkurinn verði svo heill-
um horfinn og fjarlægur þjóðinni að
losa um bannið.
Friðartímann skal nota til að
skipuleggja og inni í þeirri mynd
verða að vera alfriðuð svæði. Skyn-
samlegt væri að stytta veiðitímann
og hefja hann fyrsta nóvember því
þá er rjúpan komin í sína einu vörn.
Góðir veiðimenn grenja ekki utan í
þjóðina. Þeir finna sér betra hlut-
skipti. Þeir hóta ekki að ofveiða aðra
fugla, heldur snúa sér að manndóms-
verkum eins og að auka jafnvægi
náttúrunnar. Það gera þeir með því
að veiða gæsir hóflega, en fjölga
rjúpum og öðru foldarskarti á kostn-
að refa og minka. Návist bænda við
náttúruna hefur ekki verið nýtt sem
skyldi þegar eyðing vargs er annars
vegar. Látum þá alla fá öruggar
minkagildrur og förum að gera eitt-
hvað af viti í þeim málum.
ALBERT JENSEN,
Sléttuvegi 3,
104 Reykjavík.
Skotvís, rjúpur
og villtir menn
Frá Alberti Jensen:
Albert Jensen
BRÉF TIL BLAÐSINS
Morgunblaðið Kringlunni 1 103 Reykjavík  Bréf til blaðsins | mbl.is
ÞEGAR Iðnaðarsafnið var opnað á
ný á Krókeyri 1. maí, s.l., var sá
dagur sérstaklega valinn vegna
þess að félagar í verkalýðshreyf-
ingunni á Akureyri voru að sjálf-
sögðu uppistaðan í þeim iðnaði
sem á síðustu öld var svo öflugur á
landsvísu að Akureyri var gjarna
nefnd „iðnaðarbærinn“.
Í þessu safni er að finna mikinn
fróðleik um iðnaðinn, bæði í mynd-
um af fólki að starfi, sýndur marg-
víslegur vélakostur og einnig
kynnt veglegt úrval hinna fjöl-
mörgu framleiðsluvara.
Þetta safn á rætur sínar að
rekja til ársins 1992 er okkur
nokkrum Akureyringum sem
höfðu starfað við Sambandsiðn-
aðinn ofbauð hve fljótt virtist
gleymast að á Akureyri hefði verið
rekinn blómlegur iðnaður um ára-
tuga skeið.
Sá iðnaður og þær kynslóðir
sem unnu við hann lögðu grunninn
að því sem síðar var byggt á.
Nú er langt um liðið frá fyrstu
hugmyndum að safni, en í dag eru
þar saman komin 70 fyrirtæki sem
kynnt eru með fróðlegum texta
eftir Þórarin Hjartarson sagn-
fræðing, en teikningu að skipulagi
safnsins gerði Björn G. Björnsson,
hönnuður.
Það er samdóma álit gesta að
hér hafi tekist sérstaklega vel til
og í leiðinni vakin athygli á því hve
smekklega útstillingahönnuðirnir
Elín Ingólfsdóttir og Hugrún Ív-
arsdóttir unnu sitt verk.
Þegar sest er niður til að þakka
fyrir hönd Iðnaðarsafnsins, er ekki
laust við að manni vefjist tunga
um tönn. Það er í svo mörg horn
að líta. Þetta væri t.d. ekki svona
fallegt safn ef ekki hefði notið við
hagleiksmanna við frágang véla-
kostsins eða smiðanna við upp-
setningu þess eða skrásetjaranna
við að afla upplýsinga og skrásetja
yfir 1600 safngripi. Þá ber að
þakka tugum gefenda verðmætra
gripa og ekkert af þessu hefði
gengið upp nema að hafa notið
mikils velvilja bæjaryfirvalda á
Akureyri og margra rausnarlegra
fjárstyrkja þar sem Akureyrarbær
og Kaupfélag Eyfirðinga fara
fremstir í flokki.
Á meðal annarra velunnara voru
Samtök iðnaðarins, Norðurorka,
Nýsköpunarsjóður atvinnulífsins,
ráðuneyti iðnaðar og menntamála,
Atvinnuleysistryggingasjóður og
margir aðrir sem of langt yrði upp
að telja.
Hér má heldur ekki gleymast að
þakka starfsfólki Minjasafnsins á
Akureyri fyrir vinsamlega hjálp og
tæknilega ráðgjöf og sérstakar
þakkir fá eiginkona mín Gisela
Rabe-Stephan og Ingólfur Ár-
mannsson fyrrverandi menningar-
fulltrúi Akureyrarbæjar fyrir ára-
langan og óbilandi stuðning við
þróun þessa safns.
Uppbygging safnsins hefir tekið
langan tíma og mikið starf að baki,
en hér á líka við að „margar hend-
ur vinna létt verk“.
Þakklátir gestir hafa glaðst við
að hitta fyrir svipmynd af gamla
vinnustaðnum, séð kunnuglegar
vélar og framleiðsluvörur og fund-
ið sjálfa sig eða ættingja og vini í
fjölbreyttu myndasafninu.
Þetta er eina iðnaðarsafnið á Ís-
landi og að mörgu leyti ólíkt því
sem fólk á að venjast og er þess-
vegna forvitnilegt, enda segir það
sögu liðinnar aldar sem verður
mörgum til upprifjunar og um leið
vænlegt fræðasetur fyrir skólana
JÓN ARNÞÓRSSON,
safnstjóri á Iðnaðarsafninu.
Iðnaðarsafnið
á Akureyri
Frá Jóni Arnþórssyni:
ALLIR Íslendingar þekkja muninn
á Jóni og séra Jóni. Þótt þannig vilji
til að í Hveragerðiskirkju hafi starf-
að meðhjálpari sem heitir Jón og nú-
verandi sóknarprestur heiti líka Jón,
er þessi pistill ekki skrifaður um þá
Jóna.
Tilefnið er grein, sem Jón Steinar
Gunnlaugsson skrifaði um dómsmál
í Morgunblaðið 16. júní s.l. Greinin
heitir: „Að tapa, en segjast vinna“.
Hæstvirtur hæstaréttarlögmaður
rekur í löngu máli að eftir að um-
mæli hæstvirts forsætisráðherra
hafi verið dæmd dauð og ómerk hafi
hann, að því er virðist, eftir ’séra
Jóns reglunni’ ekki þurft að sæta
neinum viðurlögum eða ábyrgð.
Þessi séra Jón heitir að vísu Dav-
íð, en sækjandi málsins heitir bara
Jón. Hæstvirtur hæstarétt-
arlögmaður heitir meira en Jón, þótt
hann sé ekki séra.
Mér hefði þótt nær að hæstarétt-
arlögmaðurinn hefði útskýrt fyrir
okkur óvitunum, hvers vegna hæst-
virtur forsætisráðherra hafi, sam-
kvæmt dómi, farið með fleipur, án
þess að sæta nokkurri ábyrgð eða
viðurlögum, sem við óbreyttir Jónar
hefðum mátt búast við í líkum til-
vikum. Samt hefði mér auðvitað þótt
eðlilegra að lögmaðurinn hefði frest-
að því að fella dóm sinn, þar til málið
hefði farið fyrir hæstarétt.
ÞÓRHALLUR
HRÓÐMARSSON,
Hveramörk 4,
810 Hveragerði.
Jón og séra Jón
Frá Þórhalli Hróðmarssyni:
Fréttir á SMS