Morgunblaðið - 04.12.2004, Blaðsíða 45

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 4. DESEMBER 2004 45
MINNINGAR
✝ Ingibjörg Þórar-insdóttir fæddist á
Bjarnastöðum í Sel-
vogi 17. maí 1913 og
ólst þar upp. Hún lést
á hjúkrunarheimilinu
Víðihlíð 28. nóvember
síðastliðinn. Foreldr-
ar hennar voru Þórar-
inn Snorrason, f. 27.
desember 1875, d. 7.
nóvember 1970, fyrr-
verandi hreppstjóri
og bóndi á Bjarnastöð-
um, og seinni kona
hans Ragnhildur Jóns-
dóttir, f. 6. nóvember
1885, d. 14. júlí 1935, frá Stíflisdal í
Þingvallahreppi. Ingibjörg var elst
alsystkina sinna en fyrir átti faðir
hennar þrjú börn með fyrri konu
sinni Gíslínu Ingibjörgu Helgadótt-
ur, f. 19. ágúst 1875, en hún lést af
barnsförum 20. nóvember 1907.
Hálfsystkini hennar voru: Snorri, f.
30. apríl 1902, d. 19. október 1977,
Helga, f. 6. júlí 1903, d. 27. maí
1989, og Geir, f. 3. febrúar 1906, d.
17. desember 1983. Alsystkini Ingi-
Þórður, f. 9. apríl 1940, maki Sjöfn
Ísaksdóttir og eiga þau fjögur börn.
4) Þormar, f. 15. júlí 1947, en hann
lést af slysförum 25. júní 1966. Auk
þess áttu þau dreng sem lést í fæð-
ingu.
Fyrstu 20 hjúskaparár sín
bjuggu þau Ingibjörg og Magnús í
Búðum í Þórkötlustaðahverfi í
Grindavík en byggðu sér stórt og
gott hús í Grindavík, Brú, sem þau
fluttu í árið 1953. Ingibjörg og
Magnús voru með búskap bæði til
lands og sjós, fyrstu árin í Búðum
og einnig starfaði Ingibjörg við
síldarsöltun í Hraðfrystihúsi Þór-
kötlustaða. Eftir að hún fluttist á
milli hverfa starfaði hún lengst af
við Hraðfrystihús Grindavíkur, ým-
ist við frystingu eða við saumaskap
í saltfiskpökkun, og þegar aldurinn
færðist yfir tók hún til við prjóna-
skap og seldi lopahúfur og -vett-
linga í stórum stíl. Hún var heið-
ursfélagi í Kvenfélagi Grindavíkur
og var virk í því starfi um áraraðir.
Ingibjörg flutti árið 1994 að
Hólavöllum 2 í Grindavík og síðan á
hjúkrunarheimilið Víðihlíð árið
2001 þar sem hún lést að kvöldi
sunnudagsins 28. nóvember síðast-
liðins.
Útför Ingibjargar verður gerð
frá Grindavíkurkirkju í dag og
hefst athöfnin klukkan 14.
bjargar eru: Valgerð-
ur, f. 4. nóvember 1914,
Jón, f. 7. júlí 1916, d.
15. desember 1978,
Óskar, f. 4. janúar
1918, d. 3. janúar 1981,
Sigurður, f. 17. janúar
1919, d. 10. maí 1943,
Bóthildur Kristín, f. 26.
apríl 1920, d. 21. sept-
ember 1977, Þorgeir, f.
4. nóvember 1922,
Ragnar, f. 18. desem-
ber 1924, d. 8. janúar
1943, og Hörður, f. 19.
nóvember 1928, d. 17.
febrúar 1996.
Hinn 1. janúar 1933 giftist Ingi-
björg Magnúsi Þórðarsyni, f. 10.
mars 1910, frá Buðlungu í Grinda-
vík, en hann lést 14. september
1991. Þau hófu búskap í Búðum ár-
ið 1933 og þar fæddust synir þeirra.
1) Ingimar Óskar, f. 30. júní 1933,
maki María Sólrún Jóhannsdóttir
sem er látin og áttu þau einn son. 2)
Ragnar Þórarinn, f. 29. ágúst 1937,
maki Rannveig Kristín Randvers-
dóttir og eiga þau fimm börn. 3)
Í dag kveðjum við ástkæra ömmu
okkar sem lést fyrsta sunnudag í að-
ventu á 92. aldursári.
Minningar um yndislega konu
streyma fram í huga okkar og þær
voru ófáar stundirnar sem við systur
áttum í Brú með ömmu og afa. Það
var alltaf gaman að koma til þeirra í
Brú því húsið hafði upp á svo margt
að bjóða. Í kjallaranum var mikið
brasað og háaloftið var ævintýra-
heimur út af fyrir sig með rólu og
alls konar dóti sem voru hreinustu
gersemar fyrir litlar stelpur. Okkur
þótti nú ekki leiðinlegt þegar afi fór í
fatahengið og setti upp „lögguhúf-
una“ og elti okkur um allt hús alveg
þangað til amma kallaði á okkur í
kaffi og bauð upp á sínar rómuðu
pönnsur og jólaköku. Alltaf þótti
okkur spennandi að fá að gista hjá
þeim og það kom fyrir að frænkur
okkar gistu líka og þá var nú kátt á
hjalla.
Margar ferðirnar fórum við syst-
ur með þeim í hjólhýsið þeirra sem
staðsett var við Hlíðarvatn í Selvogi
og getum við rétt ímyndað okkur að
það hafi verið mikið að gera hjá
ömmu að fylgjast með okkur systr-
unum því að sjálfsögðu óðum við
alltaf beint út í vatnið óháð því hvort
við værum í stígvélum eða ekki.
Tvisvar á dag rerum við svo út á
vatnið með afa til að vitja um netin
og þegar í land var komið þá var
ömmu færður silungurinn sem hún
matreiddi ofan í svangan skarann.
Þau afi höfðu mikið yndi af því að
ferðast, bæði innanlands og utan-
lands og þegar afi féll frá þá fóru
þær systur, amma og Vala, að
ferðast saman. Þær fóru ár eftir ár
til útlanda og við vorum farnar að
hafa áhyggjur af þeim því þær voru
nú engin unglömb lengur, komnar
hátt á níræðisaldurinn.
Alltaf var hún amma tignarleg og
yfirveguð kona og alveg fram á það
síðasta hélt hún virðingu sinni þrátt
fyrir að minnið væri aðeins farið að
svíkja hana.
Síðustu æviárunum eyddi amma á
hjúkrunarheimilinu Víðihlíð í
Grindavík og þar fór afskaplega vel
um hana og fann hún til mikils ör-
yggis þar sem sjónin hennar var
orðin mjög léleg. Viljum við systur
færa starfsfólki Víðihlíðar kærar
þakkir fyrir góða umönnun á liðnum
árum.
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
(V. Briem.)
Við kveðjum þig með söknuði,
elsku amma, en minningin um þig er
ljóslifandi í hjarta okkar.
Þínar
Harpa og Ingibjörg.
INGIBJÖRG
ÞÓRARINSDÓTTIR
Margar minningar streyma upp í
hugann þegar hugsað er til baka. All-
ar ferðirnar í fiskbúðina til að fá 50 kr.
fyrir nammi, bút úr harðfisk eða far
heim, svo ekki sé talað um allar stund-
irnar sem við áttum saman á Hlíð-
arveginum. Oft var það að við komum
í heimsókn að afi spurði með stríðn-
islegri rödd: ,,Hvað eru þið eiginlega
að gera hér?“ en ávallt sást í augum
og brosi hans hvað hann var feginn að
sjá okkur.
Afi gerði mikið af því að rúnta um
bæinn. Fór hann þá sinn reglulega
hring og fylgdist með bæjarlífinu.
Hlýlegt brosið sagði svo allt sem
segja þurfti þegar við sáum hann aka
framhjá til að athuga hvort ekki væri
allt í lagi með barnabörnin.
Ein af minningunum úr seinni tíð
er tækniþróunin hans afa, en hann
fylgdi nýjungum nútímans óspart eft-
ir. Fyrst var það gemsinn og svo tölv-
an sem hann notaði gjarnan til að
spila bridge, skoða myndir og undir
það síðasta tala við okkur í gegnum
tölvuna með heyrnartólum og míkró-
fón.
Elsku afi, við munum aldrei gleyma
öllum góðu stundunum sem við áttum
saman og nú þegar þú ert farinn lítum
við til baka með hlýju í hjarta okkar,
og vitum að þú munt alltaf vaka yfir
okkur.
Þínar sonardætur,
Gunnhildur, Sigríður María,
Steina og Bryndís Erla.
Það eru blendnar tilfinningar sem
bærast í brjósti mér þegar ég kveð
elskulegan bróður.
Við erum svo gjörn á að ráðgera, en
það er bara einn sem ræður.
Ég veit að öllu var svo snilldarlega
raðað saman á þessum síðustu og
mjög erfiðu mánuðum í lífi þínu. Þú
ferð suður á Landspítala 29. septem-
ber, á sjötugsafmælinu, og það var
sko enginn glans yfir afmælinu, síður
en svo.
Eftir þrjár mjög erfiðar vikur fyrir
sunnan kemur þú heim til Sigló og
áttir nokkrar góðar vikur heima á
sjúkrahúsinu, og síðan ferðu alla leið
heim til Steinu þinnar.
Var hægt að hafa þetta betra, ég
held ekki.
En nú ertu farinn til fegri heima,
elsku bróðir.
Eiginkona, börn, tengdabörn og
barnabörn gráta þig svo sannarlega.
En aftur kemur vor í dal.
Blessuð sé minning þín, elsku bróð-
ir,
Kristjana (Didda systir).
Kær vinur Guðfinnur Aðalsteins-
son er fallinn frá, 70 ára að aldri,
fæddur og uppalinn hér í Siglufirði á
þeim árum sem staðurinn var og hét,
fimmti stærsti kaupstaður landsins
um miðja síðustu öld, bær með alþjóð-
legum blæ. Hann yfirgaf ekki staðinn
þegar fór að halla undan fæti í at-
vinnumálum hér, þannig var hann
trúr uppruna sínum. Guðfinnur starf-
aði lengi sem kjötiðnaðarmaður hjá
Kjötbúð Siglufjarðar, síðar sem for-
stöðumaður, þar varð fyrst kunnings-
skapur með okkur. Ég vann við að
keyra vörum í síldarskipin og þurfti
oft að koma við á pylsugerðinni. Síðar
þegar ég stofnaði heimili var gott að
eiga hann að, því þá var til siðs að taka
hálft naut, hrossakjöt, birgðir fyrir
árið, þá kom þessi bóngóði vinur með
hnífinn, úrbeinaði, pakkaði og allt
klárt í frystikistuna, smá brjóstbirta
með, engin greiðsla, ég hringlaði í
kringum hann sem vann verkið.
Þarna varð kunningsskapur að vin-
áttu sem síðan hefur haldist.
Um tíma rak hann Fiskbúðina
ásamt Eysteini bróður sínum og Sal-
manni Kristjánssyni, þar var komið
við næstum daglega, tekinn púlsinn á
bæjarlífinu, þar höfðu menn skoðanir
á flestöllu. Ófáan rúntinn tókum við í
bílnum hans, þar var farið yfir stöðu
mála í bæjar- og þjóðmálum, já og
raunar öllum málum, Guggi fylgdist
vel með og var hafsjór af fróðleik, við
ræddum málin á „rúntinum“ tókumst
gjarnan á, skildum sem vinir, vorum
vinir.
Fyrir nokkrum árum tók heilsu
hans að hraka og hætti hann þar af
leiðandi að vinna. Ég kom í bæinn að
kvöldi 29. sept. sl. á 70 ára afmæl-
isdeginum hans og ætlaði að skreppa
og taka í hendina á honum, þá var
enginn heima, hann kominn á sjúkra-
hús í Reykjavík. Ég heimsótti hann
þar, hann hafði verið mjög veikur.
Síðast þegar við hittumst, fyrir
nokkrum dögum, sátum við tveir á
Hlíðarveginum, ræddum lífið og til-
veruna, veikindin, jafnvel gæti hann
átt góðan tíma með Steinu og fjöl-
skyldunni sem hann unni svo mjög.
Svo varð ekki. Þeim fækkar sem settu
svip á bæinn.
Við Ásdís sendum Steinu og fjöl-
skyldunni samúðarkveðjur. Guð
blessi ykkur öll.
Björn Jónasson.
Minningarkort
Hjartaverndar
535 1825
Gíró- og greiðslukortaþjónusta
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, systir,
amma og langamma,
GUÐRÚN RAGNARS
sjúkraliði,
Ljósheimum 2,
Reykjavík,
verður jarðsungin frá Háteigskirkju mánu-
daginn 5. desember kl. 15.00.
Kjartan Borg Arnheiður Borg
Stefanía Borg Davíð Sch. Thorsteinsson
Sunna Borg Þengill Valdimarsson
Áslaug Borg
Ragna Grönvold
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær móðir okkar, stjúpmóðir, tengdamóðir,
amma og langamma,
ÞÓRDÍS JÓNÍNA BALDVINSDÓTTIR,
dvalarheimilinu Höfða,
Akranesi,
verður jarðsungin frá Akraneskirkju mánu-
daginn 6. desember kl. 14.00.
Brynja Einarsdóttir, Örnólfur Þorleifsson,
Fanney Lára Einarsdóttir, Þórður Jónasson,
Sólveig Einarsdóttir, Kjartan Rafnsson,
Jakob Þór Einarsson, Valgerður Janusdóttir,
Sonja Hulda Einarsdóttir, Gísli Bjarnason,
barnabörn og langömmubörn.
Ástkær eiginmaður minn, vinur og faðir okkar,
SVEINBJÖRN JÚLÍUSSON,
lést að slysförum sunnudaginn 28. nóvember.
Jarðarförin auglýst síðar.
Ólöf Ingibergsdóttir,
Guðrún Sesselja Sveinbjörnsdóttir
Margrét Maris Sveinbjörnsdóttir
Ívar Örn Sveinbjörnsson.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma,
langamma og langalangamma,
SIGURBJÖRG ÓLAFSDÓTTIR,
Hæðargarði 33,
lést á Hrafnistu aðfaranótt fimmtudagsins
2. desember.
Jarðarför auglýst síðar.
Anna Ólína Jóhannesdóttir
Ragnar V. Jóhannesson, Hafdís Moldoff,
Grettir Kristinn Jóhannesson, Sigríður Arngrímsdóttir.
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, tengdasonur og afi,
SIGURÐUR GEIRDAL
bæjarstjóri,
Daltúni 12,
Kópavogi,
verður jarðsunginn frá Hallgrímskirkju þriðju-
daginn 7. desember kl. 15:00.
Ólafía Ragnarsdóttir,
Ragnheiður Sigurðardóttir, Haraldur Þorri Grétarsson,
Gísli Sigurðsson,
Ragnar Geirdal,
Jóhann Örn Geirdal, Sara Haraldsdóttir,
Sigurjón Birgir Sigurðsson, Ásgerður Júníusdóttir,
Rúnar Þór Bjarnþórsson, Soffía Kristinsdóttir,
Ragnar Pálsson, Jóhanna Friðriksdóttir
og barnabörn.