Morgunblaðið - 05.03.2005, Qupperneq 39

Morgunblaðið |39
Magnús Amadeus Guðmundsson er 13
ára Akureyringur sem gengur í Lund-
arskóla. Hann fermist í kaþólsku kirkj-
unni, eða Péturskirkju á Akureyri, hinn
4. júní, með fimm öðrum krökkum.
Altarisdrengur í nokkur ár
„Ég hef alla tíð verið kaþólskur, en
mamma mín er kaþólsk. Ég hef starfað
með kirkjunni í 3–4 ár, og þá sem alt-
arisdrengur. Þá er ég að aðstoða við
messu, ná í hluti fyrir prestinn, hringja
bjöllunni og ýmsilegt annað. Ég hef
gert þetta flesta sunnudaga, það er
fínt,“ segir Magnús. „Eftir fermingu
held ég að ég muni hætta því að Svenni
frændi minn og annar strákur eru að
fara að taka við af mér. Ég mun samt
sem áður fara reglulega í kirkju, enda
fer mamma á hverjum sunnudegi nema
hún sé veik eða sofi yfir sig. Og pabbi
kemur með stundum.“
Þegar kaþólskir krakkar eru 7–9 ára
fer fram eins konar ferming til að halda
upp á að þau ganga til altaris í fyrsta
skipti. „Þá er oftast veisla en ekki mik-
ið um gjafir. Flestum kirkjuræknum
ættingjum var boðið. Mér fannst það
ágætt, ég var níu ára,“ segir Magnús.
– Er kaþólsk ferming mjög ólík lút-
erskri fermingu?
„Í kaþólskri fermingu veitir bisk-
upinn sakramenti en í lúterskri gerir
presturinn það bara,“ útskýrir Magnús.
– En fermingarfræðslan?
„Ætli hún sé ekki svipuð. Við lærum
sögur um Jesú, vinnum verkefni um
kristindóminn, lesum svolítið og biðjum
að lokum. Mér finnst það bara nokkuð
gaman. Við lærum einnig um kærleik-
ann og svo er svolítið talað um það að
nú séum við að verða fullorðin og þurf-
um að axla ábyrgð.“
Skrifta fimm sinnum ári eða oftar
– Finnst þér þú hafa lært margt
nýtt?
„Ég hef lært meira um Jesú, og svo
hef ég lært öðruvísi rósakransbænir, en
það eru bænir sem maður þylur upp
með talnabandinu, ein bæn fyrir hverja
perlu. Þetta er oftast gert á laug-
ardögum í krikjunni en ég fer alltaf á
sunnudögum svo ég geri það ekki oft.“
– En skriftarðu oft?
„Já, alla vega fimm sinnum á ári eða
oftar, og segi allt sem ég hef gert
rangt. Það er kannski stundum óþægi-
legt að maður þekkir prestinn, en
manni líður bara mjög vel á eftir.“
– Á ekki að halda upp á manndóms-
vígsluna?
„Jú, auðvitað verður stór veisla og ég
hlakka mjög mikið til,“ segir Magnús
að lokum, viss um að fá góðar gjafir á
þessum stóru tímamótum.
Morgunblaðið/Kristján
Magnús Amadeus í Péturskirkjunni á Akureyri.
Magnús Amadeus og systir Selestín trúfræðslukennari.
Biskupinn veitir
sakramentið
Kaþólsk fermingarbörn læra nýjar rósakransbænir
og ræða ábyrgðina við að verða fullorðinn