Morgunblaðið - 17.04.2005, Side 48

48 SUNNUDAGUR 17. APRÍL 2005 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi
og langafi,
AÐALSTEINN BJARNFREÐSSON,
Ljósheimum 18,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Fossvogskirkju þriðju-
daginn 19. apríl kl. 13.00.
Jarðsett verður í kirkjugarðinum Kotströnd.
Jóhanna Bára Sigurðardóttir,
Kolbrún Aðalsteinsdóttir,
Sigurjón Ingi Aðalsteinsson
og aðrir aðstandendur.
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar,
tengdafaðir, afi og langafi,
SNORRI JÓHANNESSON,
Garðavegi 14,
Hvammstanga,
verður jarðsunginn frá Hvammstangakirkju
þriðjudaginn 19. apríl kl. 14.00.
Tryggva Margrét Eggertsdóttir
Erna Snorradóttir, Marteinn Reimarsson,
Jóhannes Snorrason, Valdís Valbergsdóttir,
Elín Rósa Snorradóttir, Högni Jónsson,
Eggert Snorrason, Guðfinna Jónsdóttir,
Hulda Snorradóttir, Ragnar Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Bróðir okkar,
JÓN HAFLIÐI KJARTANSSON,
Kleppsvegi 128,
lést á dvalar- og hjúkrunarheimilinu Grund
þriðjudaginn 5. apríl.
Jarðarförin fer fram frá Áskirkju mánudaginn
18. apríl kl. 15.00.
Sigríður Kjartansdóttir,
Halldór Kjartansson,
María Ólöf Kjartansdóttir.
Blómastofa Friðfinns,
Suðurlandsbraut 10,
sími 553 1099, fax 568 4499.
Opið til kl. 19 öll kvöld
Kransar • Krossar • Kistuskreytingar
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma
og langamma,
GUÐMUNDA GUÐMUNDSDÓTTIR HANSEN
frá Hólmavík,
verður jarðsungin frá Bústaðakirkju þriðju-
daginn 19. apríl kl. 13.00.
Sigurður Einarsson, Ásta Kristjánsdóttir,
Kristín Einarsdóttir, Tómas Sigurbjörnsson,
Elsa Hansen, Torsten Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Elskulegur eiginmaður minn,
JÓHANN FRIÐJÓNSSON
arkitekt,
verður jarðsunginn frá Grafarvogskirkju
mánudaginn 18. apríl kl. 13.00.
Fyrir mína hönd og barna hans,
Sigrún Þorleifsdóttir.
Innilegar þakkir færum við öllum sem sýnt
hafa okkur samúð og vinarhug við fráfall föður
okkar,
EINARS BRAGA
rithöfundar.
Borghildur Einarsdóttir,
Jón Arnarr Einarsson
og fjölskyldur.
✝ Helgi Vilhjálms-son fæddist á
Dalatanga í Mjóafirði
15. september 1925.
Hann lést á Landspít-
ala í Fossvogi 7. apríl
síðastliðinn. Foreldr-
ar hans voru hjónin
Vilhjálmur S. Helga-
son, f. 26. september
1888, d. 28. maí 1971,
og Jóhanna Sveins-
dóttir, f. 24. janúar
1897, d. 14. október
1971. Systkini Helga
eru: Helga Vilhjálms-
dóttir, f. 11. júní
1916, d. 1. október 1999, Arngrím-
ur Vilhjálmsson, f. 5. september
1919, Sveinn Vilhjálmsson, f. 17.
ágúst 1922, d. 10. ágúst 1979, og
Þorvarður Ingi Vilhjálmsson, f.
27. maí 1939. Helgi ólst upp á
Dalatanga til 19 ára aldurs þar
sem vitavarsla hafði haldist í ætt-
inni óslitið frá 1819. Hann lauk
búfræðiprófi frá Hvanneyri 1945
og kvæntist 3. desember sama ár
eftirlifandi eiginkonu sinni, Lilju
Ísfeld Kristjánsdóttur frá Sléttu í
Mjóafirði, f. 11. maí 1924. Hann
tók við vitavörslu á
Dalatanga 1955 en
flutti þremur árum
síðar til Reykjavíkur
og bjó þar alla tíð
síðan. Þar starfaði
hann við málmsmíði
um árabil, en síðustu
þrjá áratugina starf-
aði hann við vél-
gæslu í Áburðar-
verksmiðjunni í
Gufunesi. Börn
Helga og Lilju eru:
1) Vilhjálmur, f. 20.
júní 1952, kvæntur
Teresitu Helgason
og eiga þau soninn Helga Sebast-
ian, f. 16. janúar 2000. 2) Pálína
Kristín, f. 14. apríl 1955, synir
hennar eru tveir: 1) Helgi Snær
Sigurðsson, f. 3. október 1974,
sambýliskona hans er Ólöf Ólafs-
dóttir. Sonur Helga er Andreas
Máni, f. 22. ágúst 1997. 2) Ari
Freyr Hermannsson, f. 10. desem-
ber 1982, unnusta hans er Eva
Ómarsdóttir.
Útför Helga var gerð frá Graf-
arvogskirkju 15. apríl í kyrrþey.
Við bræðurnir umgengumst afa
mikið og bjuggum við þrír undir
sama þaki um árabil. Afi var sérstak-
lega góðhjartaður maður, afar stolt-
ur af barnabörnum sínum og aldrei
skorti hrós frá honum eða klapp á
kollinn. Fingurnir á afa voru eins
þykkir og gulrætur eftir margra ára
erfiðisvinnu í vélsmiðju og ístran var
myndarleg og freistandi fyrir litla
stráka að pota í hana. Undir það síð-
asta voru fingurnir orðnir mjóir og
ístran horfin, afi varð skugginn af
sjálfum sér. Það var sárt að sjá
hversu illa honum leið seinustu vik-
urnar og huggun að hann hafi loks
fengið frið.
Nú þegar sorgin tekur við rifjast
upp góðar minningar um afa gamla.
Við munum eftir því hversu tilþrifin
voru mikil hjá afa þegar hann opnaði
dyr með hurðarsprengjum um ára-
mót, eftir á að hyggja held ég að
hann hafi vitað af þeim en lék „ótt-
ann“ vel þegar þær sprungu. Sá eldri
okkar man eftir því að afi hafi kennt
honum að hjóla, hjálpað honum að
fljúga flugdreka, farið með hann á
róluvöll. Þegar við bjuggum á Akur-
eyri voru heimsóknir til afa og ömmu
í Reykjavík lítil ævintýri. Faðmurinn
var alltaf breiður og kossarnir marg-
ir, alltaf fékk maður svið með róf-
ustöppu og kartöflumús sem varð
mikill uppáhaldsmatur. Allt var látið
eftir manni, innan skynsamlegra
marka þó. Ef maður vildi horfa á
Disney-mynd fóru afi og amma með
mann út á leigu, ef mann langaði í
mjólkurhristing fóru afi og amma
með mann á Hressingarskálann. Afi
var mikill matgæðingur og borðaði
alltaf vel og mikið. Eins sá hann til
þess að aðrir borðuðu vel og mikið og
spurði okkur bræður í sífellu hvort
við ætluðum ekki að borða meira.
Sjálfur átti afi afskaplega erfitt með
að bíða eftir því að allir hefðu fengið
sér á diskinn, sérstaklega á aðfanga-
dag.
Enginn veit hvað átt hefur fyrr en
misst hefur. Án afa værum við ekki
sömu menn og við erum í dag. Hann
átti nóg til af ást og umhyggju og var
aldrei spar á hlý orð. Við vitum að afi
mun alltaf klappa okkur á kollinn
með stóru hrömmunum sínum og
minningin um hann verður alltaf sæt.
Helgi Snær og Árni Freyr.
HELGI
VILHJÁLMSSON
Kalli frændi, við sendum þér
hinstu kveðju, hvíl í friði.
Dauðinn því orkar enn til sanns,
út slokkna hlýtur lífið manns,
holdið leggst í sinn hvíldarstað.
Hans makt nær ekki lengra en það;
sálin af öllu fári frí
flutt verður himna sælu í.
(Hallgrímur Pétursson.)
Guðmunda (Gulla) og fjölskylda.
✝ Þórir Ketill Valdimarssontrésmíðameistari fæddist í
Shellvegi 4 (Skrúð) í Skerjafirði
25. mars 1943. Hann andaðist á
gjörgæsludeild Landspítalans v/
Hringbraut mánudaginn 4. apríl
síðastliðinn, en ekki 4. mars eins
og misritaðist í blaðinu. Beðist
er velvirðingar á þessum mis-
tökum.
Útför Þóris fór fram frá Há-
teigskirkju 15. apríl.
ÞÓRIR
KETILL
VALDI-
MARSSON
Þegar ég minnist
Stínu æskuvinkonu
minnar er mér efst í
huga hve okkur kom
vel saman. Móðir
hennar, Jóhanna Guð-
laugsdóttir, og móðir
mín, Una Pétursdóttir, voru mikl-
ar vinkonur. Við Stína áttum það
sameiginlegt að eiga ekki föður.
Ég var fjögurra ára þegar ég
missti föður minn af slysförum en
Stína sá aldrei sinn föður. Mæður
okkar beggja voru í kórum og
sungu báðar mjög vel. Jóa átti
aðra dóttur, Guðlaugu Bjarnadótt-
ur, sem var fjórum árum eldri en
Stína. Jóa mín vann við að þvo
þvott fyrir frú í bænum og mamma
sagði að þær systur mættu vera
hjá okkur á meðan hún væri að
vinna. Stína og Gulla komu þá til
okkar niður á Laugaveg 8. Olga
systir mín og Gulla voru jafn
gamlar og urðu líka góðar vinkon-
ur. Mamma saumaði eins kjóla á
okkur Stínu fyrir ein jólin en þá
vorum við fimm ára. Við Stína fór-
um átta ára gamlar í Austurbæj-
arskóla, við vorum saman í bekk í
þrjá vetur og sátum saman. Kenn-
arar okkar voru Jón Þórðarson og
Jón Sigurðsson sem síðar varð
skólastjóri.
Svo fór Jóa að syngja í kirkju-
kór aðventista. Þar kynntist hún
KRISTÍN
HANSDÓTTIR
✝ Kristín Hans-dóttir fæddist í
Reykjavík 1. septem-
ber 1922. Hún lést
15. mars síðastliðinn
og var útför hennar
gerð frá Fossvogs-
kapellu 29. mars.
Ísak sem hún svo gift-
ist. Þau bjuggu á
Þórsgötu 20 og eign-
uðust tvö börn, Guð-
finnu og Pétur. Við
Stína fórum oft með
Guðfinnu í göngutúr
en hún var með svo
fallegt hár og líktist
helst engli. Guðfinna
litla fékk heilahimnu-
bólgu og dó. Þá var
mikil sorg. Pétur
fæddist sama ár og
Guðfinna lést. Svo
nokkru seinna lést
Ísak. Fjölskyldan bjó
víða í Reykjavík eftir það. Þegar
við vorum 15 ára veiktist Stína.
Hún hafði dottið illa á Laugaveg-
inum þegar hún var sex ára og
þegar hún var 14 ára tóku meiðslin
sig upp aftur og þurfti hún að
liggja í margar vikur í gifsi á Víf-
ilsstöðum. Þar kynntist hún fyrri
manni sínum, Franklín Steindórs-
syni. Hann var kátur og skemmti-
legur maður og hjónabandið gekk
vel en seinna fóru veikindi þeirra
að segja til sín aftur. Þau eign-
uðust þrjá syni, Grétar, Ómar
Valdimar og Sigurjón.
Stína varð fyrir ýmsum sorgum
í lífinu. Hún missti Sigurjón son
sinn ungan og eiginmanninn rétt
um fimmtugt. Seinni maður Stínu
var Magnús Þorleifsson og reynd-
ist hann henni vel. Hann átti við
vanheilsu að stríða og lést 2002.
Ég kveð nú mína góðu vinkonu
sem alltaf gat brosað gegnum tár-
in. Ég vona að Franklín, Sigurjón
og móðir hennar hafi tekið á móti
henni og henni líði vel í Guðsríki.
Ég þakka fyrir öll árin sem við
vorum mest saman.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
(V. Briem)
Mýktu sjúka og sára und
svo ég ylinn finni.
Gef þú mér nú góðan blund,
Guð, af miskunn þinni.
(Ingþór Sigurbjörnsson)
Þín vinkona
Ragna.