Morgunblaðið - 22.09.2005, Blaðsíða 35

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 22. SEPTEMBER 2005 35
MINNINGAR
✝ Gróa SólborgJónsdóttir fædd-
ist í Stóra-Sandfelli í
Skriðdal 5. maí 1927.
Hún lést á dvalar- og
hjúkrunarheimilinu
Grund 15. septem-
ber síðastliðinn. For-
eldrar hennar voru
Jón Einarsson, f. 19.
júlí 1886, d. 20. sept-
ember 1975, og Guð-
björg Hermanns-
dóttir, f. 3. maí 1891,
d. 27. maí 1975.
Systkini Gróu eru:
Hermann, f. 17. október 1915, d.
17. september 1991, Sólveig Elísa-
bet, f. 11. október 1916, d. 4. nóv-
ember 1994, Guðrún Vilborg, f. 6.
febrúar 1919, d. 17. september
2002, Dagrún Sigur-
björg, f. 10. janúar
1922, d. 18. mars
1995, og Jóna Krist-
björg, f. 13. mars
1924.
Gróa ólst upp í
Stóra-Sandfelli en
bjó öll sín fullorðins-
ár í Reykjavík. Hún
vann margvísleg
störf um ævina en
lengstan starfsferil
átti hún hjá Mjólkur-
samsölunni. Síðast-
liðna níu mánuði bjó
Gróa á dvalar- og hjúkrunarheim-
ilinu Grund.
Útför Gróu verður gerð frá
Fossvogskapellu í dag og hefst at-
höfnin klukkan 15.
Síðastliðinn fimmtudag lést móð-
ursystir okkar Gróa Jónsdóttir eða
Gróa frænka, eins og við vorum vön
að kalla hana. Gróa var hluti af fjöl-
skyldunni því hún bjó í húsi foreldra
okkar í Garðsenda í mörg ár, eða þar
til hún flutti í eigið húsnæði í Gnoð-
arvogi. Á þeim tíma var ekki sjálfsagt
að einhleypar konur festu kaup á eig-
in húsnæði en hún var alla tíð sjálf-
stæð kona sem fór sínar eigin leiðir.
Gróa var jarðbundin, laus við pjatt
og prjál, vinnusöm, nægjusöm og ör-
lát við aðra. Hún gekk í þau verk sem
vinna þurfti og fyrir henni var ekkert
sem hét kvenmanns- eða karlmanns-
verk. Átti það ekki síst við í Sandfelli
þar sem hún dvaldi mörg sumur og
aðstoðaði foreldra sína og systkini
við bústörfin eftir að hún fluttist til
Reykjavíkur.
Auðvelt er að kalla fram í hugann
mynd af Gróu með hamar í hönd við
viðgerðir og endurbætur í Sandfelli.
Dráttarvélinni ók hún í sveitinni en
tók hins vegar aldrei bílpróf. Hún var
dugleg að fara ferða sinna fótgang-
andi og lét hvorki veður né vind
stöðva sig. Það var ósjaldan sem
Gróa stappaði af sér snjóinn á tröpp-
unum í Garðsenda þegar úti var hríð
og síst von á gestum.
Gróa kom ávallt til dyranna eins og
hún var klædd. Hún gat verið ákveð-
in og sagt skoðanir sínar umbúða-
laust en var þó jafnan hlédræg og
góður hlustandi. Hún hafði einstaka
kímnigáfu og hæfileika til að sjá
spaugilegar hliðar mannlífsins og
fylgdi þessi eiginleiki henni til síðasta
dags.
Fyrir um það bil tveimur árum fór
heilsu Gróu að hraka og dvaldi hún
síðustu mánuðinn á Grund. Hún vissi
að hverju stefndi og kvaddi sátt.
Við viljum þakka starfsfólkinu á
Grund fyrir einstaka umhyggju og
umönnun sem Gróu var sýnd á með-
an hún dvaldi þar.
Við systkinin og fjölskyldur okkar
kveðjum Gróu frænku með söknuði.
Hún skilur eftir sig stórt skarð í okk-
ar litlu fjölskyldu en einnig fjölda
góðra minninga sem lifa áfram.
Þá mæða sálar hverfur hver,
svo hvílzt þú getur rótt,
og sjálfur Drottinn sendir þér,
er sefur, góða nótt.
(J. Helgason.)
Guðrún, Guðjón,
Stefán og Sólveig.
Ég kynntist Gróu fyrir rúmum
þrjátíu árum þegar ég kom fyrst á
heimili tengdaforeldra minna. Gróa
hafði þá nýlega flutt úr húsi þeirra í
eigin íbúð.
Gróa ólst upp á bænum Stóra-
Sandfelli í Skriðdal, torfbæ í alfara-
leið þar sem örfáir metrar skildu að
bæjarhlaðið og þjóðveg númer eitt.
Gróa flutti ung að heiman eins og al-
gengt var á þeim tíma og fór til
Reykjavíkur. Þar starfaði hún lengst
af við afgreiðslustörf. Í sumarleyfum
fór hún heim í Stóra-Sandfell, þar
sem foreldrar hennar, Guðbjörg og
Jón bjuggu, ásamt systkinum Gróu,
þeim Hermanni og Guðrúnu, sem
oftast var kölluð Lilla. Þar hjálpaði
Gróa til við heyskap, dyttaði að bæn-
um og lagaði amboð.
Eftir að búi var brugðið í Stóra-
Sandfelli og Lilla komin á hjúkrunar-
deild sjúkrahússins á Egilsstöðum,
festu þær systur kaup á íbúð á Egils-
stöðum. Gróubúð, eins og íbúðin var
nefnd gerði Gróu kleift að rækja
áfram skyldur sínar við Lillu er hún
lést haustið 2003.
Þær voru ófáar sögurnar sem Guð-
jón eiginmaður minn sagði mér um
lífið með Gróu frænku þegar hann
var yngri. Sögur af kvöldstundum
þegar baðferð og betri föt voru und-
anfari þess að farið var niður til Gróu
til að horfa á sjónvarpið, sem var þá
ekki almenningseign. Sögur af sam-
skiptum þeirra á sumrin í Stóra-
Sandfelli þegar Gróa tók að sér hlut-
verk uppalandans og ætlaði að lesa
honum pistilinn en strákurinn skaust
á undan henni út um bæjardyrnar og
upp hólinn fyrir ofan bæinn. Í brekk-
unni vissi hann að sigurinn væri vís,
þar hefði Gróa ekki við honum.
Kynni okkar Gróu hófust fyrir al-
vöru sumarið 1973 þegar ég kom
ásamt Guðjóni í fyrstu heimsókn
mína í Stóra-Sandfell. Að lokinni
máltíð kveiktum við okkur í pípu og
ræddum málin. Í fyrstu um hvers-
dagslega hluti en síðar urðu samtöl
okkar persónulegri. Samtölin færð-
ust úr rakamettuðu eldhúsinu í
Stóra-Sandfelli, þar sem ætíð stóð
vatnspottur á kolaeldavél, og panel-
klæddri stofunni, yfir í Gróubúð. Ófá-
ar voru einnig sumarbústaðaferðirn-
ar og samverustundirnar í eldhúsinu
á heimili okkar Guðjóns, þar sem
spjallað var um lífið og tilveruna.
Gróa átti þar sitt fasta sæti við eld-
húsborðið og þáði gjarnan lystauka
meðan eldað var. Síðustu samveru-
stundir okkar voru á dvalar- og
hjúkrunarheimilinu Grund, en þar
dvaldi hún frá því í desember í fyrra.
Með frásögnum sínum gaf hún mér
hlutdeild í lífi sínu sem barn í sveit-
inni og sem ung sveitastúlka að stíga
sín fyrstu spor sem sjálfstæð kona í
höfuðborginni. Hún sagði mér frá at-
burðum í lífi sínu sem tengdust gleði
og sorg.
Gróa naut þess að vera í góðum fé-
lagsskap og hafði gott skopskyn, en
mannmergð var henni ekki sérstak-
lega að skapi. Í um tvo áratugi höfum
við Guðjón og Magnús sonur okkar
notið þess að hafa Gróu hjá okkur á
aðfangadagskvöld. Gróa var yfir-só-
susmakkari og ekki var rjúpan borin
á borð fyrr en hún gaf merki um að
sósan gæti ekki orðið betri. Gróa var
hlédræg, hreinskiptin, sjálfstæð, hlý,
einlæg og örlát. Hún var tryggðar-
tröll og ómetanleg frænka og vinur,
og bar mikla umhyggju fyrir syni
okkar Guðjóns, Magnúsi.
Undanfarnir mánuðir reyndust
Gróu erfiðir og hún vissi að hverju
stefndi. Fannst það reyndar taka
óþarflega langan tíma og frábað sér
allt óþarfa tilstand. Ég kveð hana
með söknuði og þakka samfylgdina.
Blessuð sé minning hennar.
Unnur V. Ingólfsdóttir.
GRÓA SÓLBORG
JÓNSDÓTTIR
Elskuleg móðir okkar,
GUÐRÚN EINARSDÓTTIR
fyrrverandi kaupmaður,
Hofteigi 30,
Reykjavík,
andaðist á líknardeild Landspítala, Landakoti,
þriðjudaginn 20. september.
Fyrir hönd ættingja og vina,
Elísabet Erlingsdóttir,
Hörður Erlingsson,
Oddi Erlingsson.
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
INGIBJÖRG HALLDÓRSDÓTTIR
frá Þórshöfn,
lést á dvalarheimilinu Hrafnistu þriðjudaginn
20. september.
Sigurveig Tryggvadóttir, Jón Jakobsson,
Freyja Tryggvadóttir, Ólafur Friðriksson,
Kristján Sigfússon,
Helena Kristjánsdóttir,
Sigfús Kristjánsson,
Rúnar Óli Aðalsteinsson
og fjölskyldur.
GEIRLAUGUR MAGNÚSSON
skáld,
lést á Landspítala háskólasjúkrahúsi föstudaginn 16. september.
Bálför hans verður í Fossvogskapellu mánudaginn 26. september kl. 13.
Móheiður Hlíf Geirlaugsdóttir, Arnar Eggert Thoroddsen,
Ísold Thoroddsen,
Aðalheiður Stefánsdóttir,
Sigurbjörg Magnúsdóttir,
Ólöf Margrét Magnúsdóttir,
Petrina Rós Karlsdóttir.
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir og afi,
sr. ÁRNI BERGUR SIGURBJÖRNSSON
sóknarprestur í Áskirkju,
sem andaðist á Landspítalanum Fossvogi laugardaginnn 17. september,
verður jarðsunginn frá Áskirkju laugardaginn 24. september kl. 13.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afbeðnir, en þeim, sem vilja minnast
hans, er bent á Gluggasjóð Áskirkju.
Lilja Garðarsdóttir,
Harpa Árnadóttir, Björn Zoëga,
Magnea Árnadóttir, Hákon Guðbjartsson,
Garðar Árnason, Heiða Katrín Arnbjörnsdóttir
og barnabörn.
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi
og bróðir,
KRISTJÁN ST. FJELDSTED,
Skúlagötu 20,
Reykjavík,
andaðist á líknardeild Landspítala Landakoti
föstudaginn 16. september.
Útför hans fer fram frá Fossvogskirkju föstu-
daginn 23. september kl. 11.00.
Sveinn Fjeldsted, Ingibjörg Kristjánsdóttir,
Sturla Fjeldsted, Kristín Þórðardóttir,
Stefán Fjeldsted, Helga Gísladóttir,
Sverrir Fjeldsted, Christina Fjeldsted,
Rúnar Fjeldsted, Björk Sigurðardóttir,
barnabörn, barnabarnabörn
og systkini.
Elskuleg móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
HELGA JÓNÍNA SIGURÐARDÓTTIR,
Aðalgötu 24
(Kolku),
Ólafsfirði,
verður jarðsungin frá Ólafsfjarðarkirkju laugar-
daginn 24. september kl. 14.00.
Sigríður Ásgrímsdóttir, Kristján Sæmundsson,
Kristín Þ. Ásgrímsdóttir, Ólafur Sæmundsson,
Þórgunnur G. Ásgrímsdóttir, Kristján P. Þórhallsson,
Ingibjörg Ásgrímsdóttir, Þorsteinn Ásgeirsson,
Nanna H. Ásgrímsdóttir, Guðmundur Hauksson,
Hartmann Ásgrímsson, Edda B. Hauksdóttir,
barnabörn og langömmubörn.
Elskuleg móðir okkar, systir, amma og langamma,
SIGURLAUG BARÐADÓTTIR,
Vogatungu 55,
Kópavogi,
er andaðist á líknardeild Landspítala Landakoti
þriðjudaginn 13. september sl., verður jarðsungin
frá Kópavogskirkju föstudaginn 23. september
kl. 15.00
Helga Valdimarsdóttir,
Björg Valdimarsdóttir,
Barði Valdimarsson,
Guðrún Margrét Valdimarsdóttir,
Ingibjörg Barðadóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
Móðir okkar og tengdamóðir,
GUÐRÚN EINARSDÓTTIR,
Gilsstreymi,
Lundarreykjadal,
verður jarðsungin frá Lundarkirkju laugardaginn
24. september kl. 13.30.
Sesselja Hannesdóttir, Helgi Hilmarsson,
Helgi Hannesson, Margrét Kristjánsdóttir,
Torfi Hannesson,
Einar Hannesson, Sigríður Rafnsdóttir,
Sigríður Hannesdóttir,
Helga Hannesdóttir, Einar Ole Pedersen
og fjölskyldur.