Tíminn - 23.02.1975, Page 8

8
TÍMINN
Sunnudagur 23. febrúar 1975
Heimilisdýrin okkar heimilisdýrin okkar heimilisdýrin okkar heimil
ÞRJÁR tegundir
skjaldbaka eru mest
á markaðinum. Það
er i fyrsta lagi Terr-
apin— sú með rauðu
hlustirnar
(pseudemys scripta
elegans), sem er ætt-
uð frá Suðausturrikj-
um Bandaríkjanna. í
Skjaldbökurnar
skemmti-
legir
leik
félagar,
en þær
eru ekki
leikföng!
ALLTAF AF og til hafa skjald-
bökur verið fiuttar hingað til
landsins, en hin siðari ár hefur þó
nær eingöngu verið um vatna-
skjaldbökur að ræða en ekki land-
skjaldbökur. Að ýmsu þarf að
hyggja, ef fólk ætlar sér að ala
skjaldbökur i heimahúsi, og upp-
eldið gengur misjafnlega vel, eins
og gefur að skilja. Þeir, sem selja
skjaldbökurnar, segja, að þaö sé
svipað að kaupa skjaldböku og
kappdrættismiða. Maður veit
ekki fyrirfram, hvort vinningur
fellur á miðann, og heldur ekki,
hvort skjaldbakan lifir. Þaö kem-
ur oft á tíðum ekki i ljós fyrr en
eftir einn til tvo mánuði, hvort
hún hefur sætt sig við umhverfi
sitt og lifir áfram góðu lifi, eða
veslast upp og deyr. Telja sölu-
mennirnir, að um 10% skjaldbak-
anna spjari sig ekki og deyi fljót-
lega.
geta verið
öðru lagi er það svo
máriska skjaldbak-
an (Clemmys cas-
pica), sem er ættuð
frá Morokkó. Hún er
rauðbrún með lang-
an, mjóan háls. Að
lokum er það svo
evrópska skjaldbak-
an (Emys orbicular-
is) frá Suður-
Evrópu. Hún er
svört, alsett ljósum
blettum á höfði og
útlimum. Meðferð
þessara þriggja teg-
unda er i samræmi
við það, sem hér
hefur verið sagt.
Kröfur til lifsins
Vatnaskjaldbökur gera þrjár
veigamiklar kröfur til lifsins. Þær
þurfa að hafa aðstöðu til að
synda, þær þurfa að hafa nægi-
legan hita, og þær þurfa nægilega
næringu. Ef þessum lifsskilyrð-
um er fullnægt, geta eigendurnir
verið vissir um, að þeir eiga eftir
að hafa mikla ánægju af skjald-
bökunum sinum, og það i fjölda-
mörg ár. Þvi miður vill verða
nokkur misbrestur á, að þessum
skilyrðum sé fullnægt, og afleið-
ingin er sú, að skjaldbökurnar
veikjast, þjást og deyja svo að
lokum.
Skjaldbökurnar þurfa að hafa
velinnréttað og hæfilega stórt
búr. 1 verzlunum eru til sérstök
skjaldbökubúr, en þau eru heldur
litil, og skjaldbakan „vex fljót-
lega upp úr þeim”. 1 upplýsinga-
bæklingum um meðferð skjald-
baka er talið mun betra að skjald-
bökurnar fái að vera i litlum
fiskabúrum, og þau séu svo inn-
réttuð á þann hátt, sem hentar
skjaldbökunni.
Skjaldbakan þarf að geta kom-
izt á þurrt, þrátt fyrir það að hún
sé dæmigert vatnadýr, og geti
alls ekki þrifizt til lengdar á
þurru. Til þess að gefá henni kost
á aö skriða á þurrt, þegar andinn
blæs henni I brjóst, er gott að
koma fyrir korkplötu, eða ein-
angrunarplötu, á einni hlið búrs-
ins. Platan verður að sjálfsögðu
að ná niður i vatnið, og þá syndir
skjaldbakan að plötunni og skrið-
ur upp á hana annað slagið.
Skjaldbökurnar stækka
Annars má hafa skjaldbökurn-
ar i hvaða fláti sem er, það verður
aöeins að vera með nægilega há-
um börmum, svo að hún komist
ekki upp úr þvi. Skjaldbökurnar,
Þetta skjaldbökubúr er hjá Helga Helgasyni, Hraunteigi 5. í búrinu hefur verið komið fyrir frauðplastplötu sem skjaldbökurnar geta skriöið upp á, og sjást tvær þeirra á niðurleið
aftur, en sú þriðja er aö taka sundtökin fremst á brúninni. Eitthvað þessu líkt er hægt aö útbúa f fiskabúrum, ef fólk vill reyna að hafa skjaldbökurnar sinar I þeim, en
ekki i plastkerjum.