Tíminn - 23.02.1975, Page 10

i<r
TÍMINN;
5roi pO nfM.cirft
Sunnudagur 23. febrúar 1975
Skógarmaðurinn, sem
Hátlðleg stund I veitingastofunni meö staup á boröi
á sér greni
undir
viðarkesti
KANNSKI er mánudagur, þriöju-
dagur eöa þá sunnudagur.
Kannski er klukkan sex, átta eöa
ellefu. Timinn skiptir Kaffi-Eirik
litlu máli. Og hefur aldrei gert.
Hann skriöur seinlega út úr greni
sinu I skóginum — reyndar aöeins
gjótu, sem hann hefur yfir viöar-
kcsti. Hann deplar augunum á
móti ljósinu, þegar hann réttir sig
upp o , klórar sér i höföinu Nýr
dagur er hafinn.
Þessi maður heitir fullu nafni
Eirikur Jens Jensen, fjörutiu og
fimm ára gamall. Hann hreykir
ekki neinu nafnspjaidi viö greni
sitt I skóginum viö Hjörring, þar
sem hann hefur hafzt við I fjögur
eöa fimm ár, aöeins fáa kiló-
metra 'frá miöbænum. Ennþá
hefur engum tekizt aö fá hann til
þess aö setjast að i þeim vistar-
verum, sein honum hafa verið
boönar. Og þaö er ekki liklegt, að
hann þe'ikist nein boð af sliku tagi
fyrst um sinn — sizt af öllu af
hálfu bæjarstjórnarinnar.
Fyrir nokkrum árum hreiðraði
hann um sig i kolaklefa i húsi við
eina af götum bæjarins. En þegar
honum var visað þaðan burt,
flutti hann sig út i skóg, svo að
hann væri ekki fyrir neinum. Þar
getur hann haft sina hentisemi,
og þar krefur hann enginn um
húsaleigu. Rigni til muna, kastar
hann meira af kvistum ofan á
köstinn, og þá lekur minna ofan á
hann, svo aö hann getur verið
ánægður. Fuglar og dýr eru
honum vingjarnlegir nágrannar,
sem ekkiláta þaöangra sig, þó að
jakkinn hans sé kannnski orðinn
daunillur. Og hann gerir þá ekki
heldur neitt á hluta þessara
nábúa sinna.
í Hjörring kallar það hann
Kaffi-Erlk og telur hann sér-
vitrung. Hann lætur það sér það
lynda. Honum koma aðrir ekki
við. Að vlsu getur hvarflað að
honum að óska sér annars
bústaöar, þar sem veggir og þak
veittu honum skjól. Ep þá kemur
honum lika annað fljótt I hug:
Náttúran, sem umlykur hann i
skóginum — fuglar, lyngið,
blómin. Og þá finnur hann, að
hann vill ekki skipta. Jafnvel þótt
til boða stæði gæsasteik á jól-
unum. Og þar myndu fáir sitja til
borðs með honum á stórhátiðum.
Hann á enga vandamenn, engin
náin skyldmenni. Hvergi neitt
athvarf.
Þessu var þó öðru visi farið einu
sinni. Aö sönnu man hann ekki
UTGERÐARMENN
Ef ykkur er einhvers vant til
útgerðarinnar þá athugið hvort
við getum ekki bætt úr því.
Höfum á lager flestar
útgerðarvörur.
Kaupfélag
Suðurnesja
KEFLAVI'K - NJARÐVÍK - GRINDAVÍK