Tíminn - 23.02.1975, Síða 26

26
TÍMINN
Sunnudagur 23. febrúar 1975
Bryan
Hamilton:
BRYAN HAMILTON sést hér skora
frábært mark fyrir Ipswich í
Evrópukeppni. Hann spyrnir knett-
inum viðstööulaust framhjá mark-
verði Twente Enschede frá Hol-
landi/ sem hleypur út úr markinu.
HINN snjalli landsliðs-
maður frá N-irlandi, Bry-
an Hamilton, var hetja Ips-
wich-liðsins á Portman
Road, þegar Ipswich sló
Aston Villa út í bikar-
keppninni. Hamilton, sem
er dýrlingur i augum
áhangenda Ipswich, kom
Ipswich i 8-liða úrslitin í
fyrsta skipti í sögu félags-
ins. Hann skoraði jöfnun-
armarkiðgegn Aston Villa,
og einnig sigurmark Ips-
wich, sem sigraði (3:2). En
hver er þessi snjalli leik-
maður? Við ætlum að
kynna hann hér fyrir
lesendum þáttarins, með
því að gefa honum orðið.
— r>ó aft ég leiki stöftu miftvall-
armanns hjá Ipswich, hef ég allt-
af álitið þaö hlutverk hvers leik-
manns aö skora mörk. Þaft er
ekki grobb, þó aft ég segi, aft ég
geti skoraft mörk hvar sem er. Ég
byrjaöi aft skora mörk, þegar ég
var aðeins 10 ára gamall snáfti, en
þá lék ég meö bekkjarlifti f barna-
skóla f Belfast. Ég skorafti einnig
mörk, þegar ég var i unglinga-
skóla. Þá var ég hálfgildings-at-
vinnumaöur hjá Linfield, og þar
var ég einnig stööugt aö skora
mörk, — sem miftherji. Þegar ég
var valinn fyrst I landsiift N-ír-
lands, lét Biliy Bingham, fram-
kvæmdastjóri landsliftsins, mig
leika á miftjunni. Mér tókst sæmi-
lega upp þar, og fyrir framan mig
voru knattspyrnusnillingar eins
og Derek Dougan og George Best,
leikmenn sem ég haffti mikift
dálæti á.
- — Ég fluttist til Ipswich
sumarift 1971, og þaft var þaft
bezta sem fyrir mig gat komift.
Þar gafst mér tækifæri til aft ger-
ast atvinnumaftur og koma mér
vel fyrir f 1. deildar lifti. Mér gekk
ekki vel fyrsta keppnistimabilift
mitt hjá Ipswich, og ég geri ráft
fyrir aö þaft hafi stafaft aft þvi, aft
ég var ekki búinn aft átta mig á
breyttum aftstæftum. A trlandi
starfafti ég sem tæknifræftingur i
landvarnaráftuneytinu, auk þess
sem ég æffti og lék meft Linfieid.
Ég fann þaft út, aft þessi skyndi-
lega breyting úr skrifstofumanni i
atvinnumann I knattspyrnu, var
ekki auftveld. Eftir átta leiki meft
Ipswich-iiöinu I 1. deildar keppn-
inni, þar sem ég lék miöherja, var
ég settur út úr iiftinu, og ég varft
aft sætta mig vift aft vera aft mestu
á varamannabekknum út keppn-
istimabilift — 1971-1972.
— Þaft var ekki fyrr en sumariö
1972, aft ég var farinn ’aö átta mig
á breytingunni, og þá fór allt aft
ganga i haginn. Vift vorum á
keppnisferftaiagi I Hollandi. í
siftasta leiknum okkar þar lét:
Bobby Robson mig leika á
miöjunni, þar sem nokkrir leik-
menn liösins voru meiddir. Ég
átti mjög góftan leik og var látinn
leika á miftjunni, nokkra
æfingaleiki, þegar vift komum
afturfrá Hollandi, áftur en keppn-
istimabiliö byrjafti. Ég geröi
mark f æfingaleik gegn Millwall,
en þá meiddist ég og missti af
næstu tveimur æfingaieikjunum.
— En ég var mjög ánægftur yfir
„Ég get
skorað
o
mörk hvar
sem er"
aft vera valinn sem miftvallar-
spilari f liftift, þegar Ipswich lék
gegn Manchester United, fyrsta
leikinn I 1. deildar keppninni. Ég
var ákveðinn i aft standa mig, og
mér tókst þaft. Ég skorafti þrjú
mörk i fyrstu fjórum leikjunum i
1. deild, og þaft var einmitt sú
hvatning sem ég þurfti.
— Þaft er sagt aft ég sé þekktur
fyrir aft skora mörk meft ,,poti”
inn f markteig. Ég hef ávallt verift
góftur I þvi aft skora þannig mörk,
og ég er sá fyrsti. sem viftur-
kennir þaft, aft þaft er heppnisblær
yfir þvf aft skora mörk af svo
stuttu færi. En ég á ekki allan
heifturinn af þvi, aö ég hef skoraft
41 mark fyrir Ipswich sl. tvö
keppnistimabil. Meftspiiarar
minir eiga heiöurinn af mörkum
minum, þeir vinna út á vellinum,
ieika og skapa marktækifærin —
þeirra þáttur i mörkunum er mik-
ill, og vegna óeigingirni þeirra
kemur þaft i minn hlut aft spyrna
knettinum i netift. Þaft er gaman
aö vera sá siftasti, sem rekur
smiftshöggift á sóknarloturnar
okkar. Mér finnst ég vera aft
svfkja það, ef ég skora ekki mark
úr þeim tækifærum, sem þeir
gefa mér.
— A siðasta keppnistfmabili
varft ég aö bifta þar til i 9. leiknum
i deildinni meft aft skora mark. En
þá skoraði ég tvivegis gegn
Burnley. Þaft var mér mikil
ánægja aft skora þau mörk, þvf
aft þá var ég kominn aftur á
markareikninginn. Ég man
greiniiega eftir fyrra markinu
gegn Burnley — þaft er eins og ég
hafí gert þaft I gær. Mick Lambert
lék upp kantinn og sendi góftan
krossbolta fyrir mark Burnley,
þar sem ég var staddur vift víta-
punkt. Ég tók knöttinn, drap hann
niftur meft brjóstkassanum, og
áöur en hann snerti jörftu, var ég
búinn aö spyrna honum viftstöftu-
laust i markift hjá Burnley.
— Eins og ég hef sagt, þá
skorafti ég flest min mörk (19) á
siðasta keppnistimabili af stuttu
færi, efta innan markteigs. Þaö
eru þó nokkur mörk, sem ég er
mjög ánægftur meft. Sérstaklega
eitt mark, sem ég skorafti meö
skalla gegn Liverpooi, og tvö
mörk önnur, sem ég skorafti meö
þrumuskotum langt utan af velli
— gegn Manchester City á
Portman Road (3:1) og gegn
Everton á sama staft (3:0), en i
þeim leik skorafti ég annaft mark,
af stuttu færi.
— Svo framarlega sem ég skora
mörk, er ég ánægftur. Ég stefni aö
þvi aft skora 20 mörk á þessu
keppnistimabili. Ég verft fyrir
miklum vonbrigftum, ef mér tekst
þaft ekki.

„Þetta byrjaði
allt, þegar ég
skírði hann Jo-
hann”.
„Hundaæði
á Spóni
ÞEGAR Hollendingur-
inn snjalli Johann Cru-
yff byrjaði að leika með
spænska knattspyrnu-
liðinu Barcelona, greip
sannkallað „hundaæði"
hundaeigendur á norð-
austurströnd Spánar.
Nafn hins fræga knatt-
spyrnumanns var mjög
vinsælt hjá hundaeig-
endum og margir hund-
ar voru skírðir i höfuðið
á honum— Johann Cru-
yff.

,,Þú verður að biða augnablik.
að horfa á vitaspyrnuna”.
Félagi minn, ætlar