Tíminn - 01.06.1975, Page 10

10
TÍMINN
Sunnudagur 1. júni 1975
ð
■1 / * #
Frá „skurðstofunni”. Vaskur með olnbogablöndunartækjum og ofni til
dauðhreinsunar.
•vissar framfarir verði að meta
að verðleikum. Liklega er þó
radarinn — sem reyndar er
ókominn, en kemur næstu daga
— merkilegastur, þvi að hann
verður að teljast til mikils-
verðra nýjunga. Þetta er tölvu-
stýrður radar frá SPERRY.
Hann mun reynast mikilvægur.
Með honum getum við ,,séð”
t.d. stefnu og hraða skipa, sem
eru innan radar-sjónmáls. Þetta
er mikilvægt með tilliti til þess,
að togarar, sem eru að veiðum
toga með 3-4 hnúta ferð, en
siglingarhraði slíkra skipa er
10-12 hnútar. Skip sem er á tog-
ferð, liggur kyrrt, eða lætur
reka, er áhugaverðara fyrir
varðskipsmenn, en skip sem
siglir með fullri ferð.
Þetta getur radarinn „séð” á
augabragði, án fyrirhafnar.
Þetta var áður gert með
„plotteringum”, það er útsetn-
ingu á mælingum yfir ákveðinn
mimítufjölda, en það er tima-
frekt á svæðum þar sem mörg
skip eru og tefur yfirmanninn á
stjórnpalli frá öðrum störfum.
Auk þess veitir tækið mikilsvert
siglingaöryggi í umferð.
Eldvarnakerfi, sem
lokar hurðum.
Þá er hér rétt að nefna eld-
mStmM
Þetta „auga” er f loftunum á öllum vistarverum I varðskipinu. Þetta er
eldvari, sem greinir hita og reyk og „gerir” viðeigandi ráðstafanir,
hurðir lokast o.s.frv.
Asdik-tækin, sem talað er um i greininni.
Það er of mikið að kalia þetta „skuröstofu”, hinu er svo ekki að leyna, að mjög góð aöstaða er fyrir
lækna og sjúklinga um borð I Tý. Þetta borð er fyrir aögerðir, hægt er að dauðhreinsa áhöld, og sjúkra-
rúmið hvflir i ramböldum, til þess að auka velllðan sjúklingsins.
Hér er skipherrann viö „skuröarborðiö”. — Nei, við ætlum ekki aö fara að skera upp menn, en þessi aö-
staða er samt nauðsynleg með hliðsjón af verkefnum varöskipanna, sagöi Guðmundur Kjærnested. Með
honum á myndinni er yfirstýrimaðurinn, ólafur V. Sigurðsson.
varnakerfi sem við teljum mjög
dýrmætt. Reykgreiningartæki
er i hverju herbergi og vistar-
veru og ef eldur kemur upp, þá
varar kerfið við og lokar sjálft
vissum hurðum. Of flókið er að
lýsa þessu út i hörgul, en ef
málið ér skoðað nánar, þá sést
að þetta hefur mikið gildi. 1
skipinueru margar vistarverur.
Oft hagar svo til, að allir eru við
ströf ofanþilja. Það er þvi lik-
legt að elds yrði ekki vart i tfma,
ef hann kæmi upp i' mannlausri
vistarveru.
—■ Slys og dauðsföll hafa orðið
og eru þvi miður allt of tið um
borð í skipum, og þvi metum við
eldvamakerfið sem öryggistæki
fyrir skipshöfn og til verndar
skipinu sem sliku. Slökkvitæki
eru einnig öflug.
Akkerið látið „falla” á
stjórnpalli
— Af öðrum tækjum er þaö
liklega merkast, að nú er unnt
að leggjast við akkeri án þess að
fara fram á skipið. Akkerið er
látiö falla af manni i brúnni.
Sérstakur mælir sýnir hvað
mikið af keðju hefur runnið út,
og siðan má hifa akkerið upp,
slaka á þvi og gera allt beint úr
brúnni. A gömlu skipunum
þurfti stýrimaður og háseti að
fara fram á bakka til þess arna.
Sérstaklega eru þægindin mikil
af mælinum, sem segir til um
hversu margir liðir af keðju —
metrar af keðju — eru i sjó.
Þetta var oft erfitt að sjá meö
gamla laginu, þvi að merkingar
á akkeriskeðjum sjást illa —
duga illa.
Varðskiperu oft kölluð af stað
meö litlum fyrirvara. Ef skipið
liggur við akkeri eru augljós
þægindi að þvi, að geta hift inn
af stjórnpalli. Skipstjórinn get-
ur þá hift upp akkeriö, en stýri-
maður notað timann til undir-
búnings siglingunni og til undir-
búnings þeirra aðgerða er fyrir-
hugaðar eru. Þetta sparar þvi
tima og veitir visst svigrúm.
„Bensínmælir” á öllum
tönkum
— Þá eru það nýmæli á varð-
skipum og reyndar fleiri
islenzkum skipum lika, að unnt
er að sjá hversu mikið magn er i
einstökum tönkum og hólfum.
Þetta er likast bensinmælum á
bilum.
Kjölfesta er sjór i botnhylkj-
um, olia og vatn. Þetta var gert
með sérstökum, „pælingum” i
gamla daga, af bátsmanni, eða
tirnburmanni. Skrúfað var lok
af pæliopum og linu með sökku
rennt niður. Nú má lesa þetta
með tæki, sem er komið fyrir I
asdikklefanum.
— Skipstjórnarmenn vilja
gjarnan láta skipið hafa
ákveðna eiginleika, ákveðinn
stöðugleika, ekki of mikinn og
ekki of litinn. Þá fer skipið betur
i sjó — hreyfingar þess verða
þægilegri. A þetta ekki sizt við
um aflmikil skip eins og TÝ.
Kjölfestan breytist, ef ekkert
er að gert. Neyzluvatn gengur
til þurrðar og eldsneyti er
brennt. Þetta þarf að vinna upp
með aðgerð. Dælt er i tanka sjó
og úr þeim aftur, til þess að ná
æskilegu jafnvægi eða stöðug-
leika. Yfirisingu og annarri
utanaðkomandi þyngd þarf að
mæta með aukinni kjölfestu.
Með þessu getum við einnig
aukiö siglingahraðann, t.d. með
þvi aö létta skipið að aftan með-
an á hraðsiglingu stendur, ef
þess gerist þörf og ytri skilyrði
leyfa slikt.
Þetta var áður gert með
pælingum og staðan skráð með
krit á töflu. Einu sinni á dag, en
nú getum við séð það sama,
hvernig sem viðrar og hvenær
sem þess er þörf.
Skurðstofa — varðskip-
in og heilbrigðisþjón-
ustan.
— Af ööru vil ég nefna asdik-
tækiö, sem er af SIMRAD gerð,
fullkomnustu gerð. Þetta eru
samskonar tæki og nýjustu
sildarskipin eru búin, og vissar
framfarir hafa orðið I þeim efn-
um siðustu daga. Þá er öflug
loftskeytastöð i skipinu og er
þar merkast, að unnt er að hafa
samband við flugvélar og tiðni-
svið flugsins.
Þá er skurðstofa og sjúkra-
stofa, mjög fullkomin i skipinu.
Ekki mun þó ráð fyrir þvi gert
aö ég fari að skera upp menn,
heldur er það sannast mála, að
öflug loftskcytastöð er um borö ITý, og margháttaöar fjarskiptanýjungar er þar aö finna varöandi skip
og flugvélar. Hér sjáum viö Jón R. Steindórsson loftskeytamann viö tækin.