Fréttablaðið - 19.03.2005, Blaðsíða 24

Markús Örn sendiherra
Þeim dásamlegu kenningum er nú haldið á
lofti að Markús Örn Antonsson útvarpsstjóri
muni taka við starfi Þor-
steins Pálssonar sem
sendiherra Íslands í
Kaupmannahöfn. Eins
og fram hefur komið
hefur Þorsteinn sagt
starfi sínu lausu frá og
með næsta hausti. Þá
losnar staða sem
Davíð Oddsson
mun skipa í og
segir sagan að
Markús Örn eigi
inni sendiherra-
starf. Honum
hafi verið lofað
því fyrir fjöl-
mörgum árum
en Jón Baldvin Hannibalsson hafi á sínum
tíma neitað því að ráða Markús Örn sendi-
herra í nokkru landi. En nú ræður Jón Baldvin
engu lengur. Samsæriskenningarsmiðir bæta
enn í með því að halda því fram að ákvörðun
Markúsar Arnar að ráða Auðun Georg sem
fréttastjóra útvarps hafi verið tekin í þessu
samhengi. Markús Örn hafi ekki viljað styggja
stjórnvöld og hafna Auðuni þegar loks sé
komið að því að hann fái að komast á
kampavínsspenann eftirsótta.
Þorsteinn á Morgunblaðið
Þorsteinn Pálsson lýsti því yfir í viðtali í
Fréttablaðinu í nóvember síðastliðnum að
hann ætlaði ekki aftur í pólitík. Þær kenning-
ar eru hins vegar á sveimi að Þorsteinn muni
gerast ritstjóri Morgunblaðsins þegar hann
lýkur störfum sendiherra. Þorsteinn starfaði
sem blaðamaður á Morgunblaðinu áður en
hann varð ritstjóri Vísis, en því starfi gegndi
hann á árunum 1975 til 1979. Spurningin er
aðeins sú, hvort hann hafi fyrirgefið Morgun-
blaðinu fyrir að hafa gagnrýnt hann í kjölfar
ríkisstjórnarslitanna 1987. Hann er einnig
sagður hafa orðið sár út í
Morgunblaðið fyrir að hafa
ekki staðið með sér í
aðdraganda slagsins við
Davíð um formannssæt-
ið 1991.
Það er þó ekki hægt að
minnast á endurkomu
Þorsteins í íslenskt þjóðlíf í
haust án þess að nefna
kenningar um að
Þorsteinn muni taka
við af Markúsi Erni
Antonssyni út-
varpsstjóra. Það
yrði nú aldeilis
sniðug flétta.
24 19. mars 2005 LAUGARDAGUR
Davíð Oddsson utanríkis-
ráðherra segir að stefna
Íslendinga um að sækjast
eftir sæti í öryggisráði
Sameinuðu þjóðanna hafi
ekki breyst. Hann segir
að talið sé að kostnaður-
inn við framboðið og
þátttökuna, nái Ísland
kjöri, verði á bilinu sex
til sjöhundruð milljónir
króna.
ÖRYGGISRÁÐIÐ „Það er skylda Ís-
lendinga að axla þá ábyrgð sem
fylgir því að sitja í öryggisráði
Sameinuðu þjóðanna. Við erum
þátttakendur og nánast stofn-
aðilar að Sameinuðu þjóðunum
og það horfir undarlega við ef
við erum nánast eina þjóðin í
heiminum sem ekki vill axla þá
ábyrgð að eiga þarna setu að
minnsta kosti einu sinni,“ segir
Davíð.
„Við erum ekki í þessu einir
heldur í samráði við hin Norður-
löndin. Ísland er það ríki Norð-
urlandanna sem sækist eftir
setu í ráðinu nú með stuðningi
allra hinna. Þetta er ekki okkar
ákvörðun einna,“ segir Davíð.
Hann bendir á að ákvörðunin
hafi verið tekin 1998. Hugmynd-
in hafi hins vegar komið frá
Geir Hallgrímssyni í utanríkis-
ráðherratíð hans á árunum 1983
til 1986.
„Við höfum verið lengi að
hugsa okkur um og erum ekki að
ana út í þetta. Það fer hins vegar
að líða að þessu og því höfum við
verið að fara yfir fjármálin og
kanna hverjir möguleikar okkar
séu,“ segir Davíð.
Hann segist hafa kynnt í
utanríkismálanefnd áætlun yfir
kostnað sem hlytist af framboð-
inu og rekstrarkostnað ef Ísland
hlýtur kosningu í ráðið. „Það er
afskaplega erfitt að ábyrgjast
einhverjar tölur í þessu sam-
hengi þótt kostnaðurinn hafi
verið áætlaður á bilinu sex til
sjöhundruð milljónir. Ég hef
óttast það að talan kunni að
hækka þegar við erum komnir í
slaginn,“ segir Davíð.
Hann bendir jafnframt á að
staða Íslands hafi breyst frá því
að ákvörðunin var tekin og því
hafi málið verið skoðað vandlega
að undanförnu. „Í staðinn fyrir að
við töldum að við yrðum aðeins
tvær þjóðir frá þessu svæði, þá
verða þær þrjár, en auk okkar
hafa Tyrkir og Austurríkismenn
tilkynnt að þeir muni sækjast
eftir sæti,“ segir Davíð.
Spurður hversu mikla þýð-
ingu það hafi fyrir Íslendinga að
ná sæti í öryggisráðinu segir
hann að það sé metnaðarmál
flestra ríkja. „Það hafa miklu
fátækari og minni ríki en við
axlað þessar byrðar. Aðeins örfá
ríki hafa ekki viljað axla þá
ábyrgð sem fylgir setu í örygg-
isráðinu í tvö ár,“ segir Davíð.
„Það er ekki endilega víst að
það verði okkur alltaf til fram-
dráttar því fulltrúi okkar yrði
að taka ákvarðanir sem yrðu
kannski óvinsælar á köflum.
Menn geta verið að styggja hina
og þessa eftir því hvernig
atkvæði myndu falla hverju
sinni þannig að það má deila um
það hvort við græðum á þessu,“
segir Davíð.
sda@frettabladid.is
„Við erum þjóðin sem safnar dót-
inu. Við erum hin mikla dótaþjóð,
eins og einhver sagði, og sá vinn-
ur sem á mest dót þegar hann
deyr. Þetta er viðhorfið sem víða
er, því miður. Ef við ættum minni
bíla og færri, byggjum í minni
húsum og ættum minna dót liði
okkur miklu betur. Það er hin
mikla eyðsla samfélagsins, þessi
ofboðslega eyðsla sem er að sliga
samfélagið þannig að öll barátta
fyrir því að menn eyði minni pen-
ingum er sú barátta sem mun
hjálpa skuldurunum. Við þurfum
mjög á því að halda í þessu mjög
svo timbraða samfélagi.“
Einar Oddur Kristjánsson á Alþingi
15. mars í umræðu um afnám verð-
tryggingar á fjárskuldbindingum.
„Hjá Framsóknarflokknum hefur
verið talað um Kasper, Jesper og
Jónatan sem meðreiðarsveina
hæstvirts forsætisráðherra. Mér
sýnast Rip, Rap og Rup vera hér
nú sem hafa farið með þessar
miklu tillögur sem eru svo ekki
neitt neitt.“
Kristján Möller á Alþingi 17. mars
í umræðu um sveitarstjórnarlög.
„Var þessi Evrópulopi beint af
spunarokkum vikapiltanna í
kringum forsætisráðherra og til
þess ætlaður fyrst og fremst að
draga athyglina frá valdabaráttu
og innanflokksátökum og tryggja
að ekki yrði rætt of mikið um
óþægileg mál eins og Írak eða
einkavæðingu Landssímans á
flokksþinginu – eða hvað?“
Steingrímur J. Sigfússon á Alþingi
15. mars í umræðu um Evrópumál.
„Við heyrðum hér sjálfskipað-
an djúpsálarfræðing þingsins
[Ögmund Jónasson] ljúka
ræðu sinni. Það var sögulegt
upphaf að utandagskrárum-
ræðu sem hófst hér með fleiri
„efum“ og „mundi“ og „skyldi“
en ég hef nokkru sinni heyrt
áður í utandagskrárumræðu á
Alþingi eins og kom fram hér
hjá háttvirtum þingmanni,
Steingrími J. Sigfússyni. Ef öll
þessi ef og kannski og skyldi
og einlægur, mér liggur við að
segja sjúklegur áhugi hans á
Framsóknarflokknum væri
tekin burt úr ræðunni ímynda
ég mér að hún fjalli eitthvað
um Evrópusambandið, hvort
við viljum ganga inn í það eða
hvort við viljum ekki ganga inn
í það.“
Hjálmar Árnason á Alþingi
við sama tækifæri.
stjornmal@frettabladid.is
Úr bakherberginu...
Davíð vill í öryggisráðið
nánar á visir.is
UMMÆLI VIKUNNAR,, U MÆLI VIKUN AR ,,
Hvernig í ósköpunum er hægt að eyða jafnmiklum tíma og byggja
upp jafnmiklar væntingar í frumvarp sem í ljós kemur þegar það
er loksins kynnt að hvorki er fugl né fiskur eins og frumvarp
menntamálaráðherra um Ríkisútvarpið hefur reynst vera?
Menntamálaráðherra hefur algjörlega mistekist helsta ætlunar-
verk sitt með frumvarpinu, að skilgreina skyldur almennings-
útvarps og hverjar þær eru umfram fjölmiðla í einkaeign.
Eins og frumvarpið lítur út nú má halda að skilgreining á skyld-
um Ríkisútvarpsins sem almenningsútvarps hafi eingöngu verið til
þess gerð að friðmælast við ESA, Eftirlitsstofnun EFTA, sem hefur haft
stofnunina til athugunar. ESA hefur bent á það að hugsanlega megi teljast vafa-
samt að Ríkisútvarpið njóti opinberra styrkja undir því yfirskyni að það þurfi að
uppfylla þær skyldur sem almenningsútvarpi beri að gera, þar sem þær skyld-
ur séu hvergi útlistaðar í lagatextum.
Menntamálaráðherra bætti heldur betur úr því í nýja frumvarpinu sínu. Hún
setti einfaldlega í lög að Ríkisútvarpið „mætti gera allt“, eins og hún orðaði það
sjálf. En hver er tilgangurinn?
Er tilgangurinn einfaldlega sá að komast hjá því að íslenska ríkinu verði stefnt
fyrir EFTA-dómstólinn á þeim forsendum að hafa veitt ólögmæta ríkisstyrki – án
þess þó að breyta á nokkurn hátt fyrirkomulagi RÚV? Er tilgangurinn sá að
spara ríkinu rúmar 800 milljónir króna á ári sem Ríkisútvarpið nær inn í auglýs-
ingatekjur þrátt fyrir að bent hafi verið á að sú upphæð muni að öllum líkind-
um sparast sjálfkrafa þurfi RÚV ekki að fjárfesta í dýru erlendu afþreyingarefni
til að ná sem mestu áhorfi svo stofnunin megi keppa á auglýsingamarkaði?
Eða hvað?
Hvar eru merki hins metnaðarfulla menntamálaráðherra sem hét því að
loksins yrði tekið á málefnum Ríkisútvarpsins? Fáum hefur tekist að lesa út úr
frumvarpinu neinar breytingar sem tekur að nefna. Enn sitjum við uppi með
Ríkisútvarp sem rekið er af opinberu fé en keppir samt sem áður við fyrirtæki í
einkaeign. Eina afsökunin fyrir því að reka fjölmiðil fyrir almannafé er sú að
honum sé ætlað að sinna hlutverki sem öðrum fjölmiðlum tekst ekki að sinna.
En gerir Ríkisútvarpið það?
Nei, ekki eins og stendur. Vonir stóðu hins vegar til þess að með nýju frum-
varpi yrði séð til þess að afsökunin væri réttmæt. Þær vonir urðu þó að engu
þegar frumvarpið leit dagsins ljós. Engu hefur verið breytt. Skyldur RÚV eru
áfram hinar sömu. Og að auki hinar sömu og allra annarra fjölmiðla.
Hvorki fugl né fiskur
VIKA Í PÓLITÍK
SIGRÍÐUR DÖGG AUÐUNSDÓTTIR
UMMÆLI
Á ALÞINGI
,,
UMMÆLI
Á ALÞINGI ,,
Óteljandi möguleikar
DAVÍÐ ODDSSON UTANRÍKISRÁÐ-
HERRA Í GÆR Spurður hversu mikla
þýðingu það hafi fyrir Íslendinga að ná
sæti í öryggisráðinu segir hann að það sé
metnaðarmál flestra ríkja. „Það hafa miklu
fátækari og minni ríki en við axlað þessar
byrðar. Aðeins örfá ríki hafa ekki viljað axla
þá ábyrgð sem fylgir setu í öryggisráðinu í
tvö ár,“ segir Davíð.
„Ég minnist þess ekki að Framsóknarflokkurinn hafi nokkru
sinni um það fjallað að koma einhverjum tilteknum kandidat í
stöðu fréttastjóra – hvorki á flokksþingi sínu, innan þingflokks
né á öðrum stöðum innan flokks.“
Hjálmar Árnason á heimasíðu sinni 13. mars.
„Stjórnmálamenn er ekki unnt að dæma af framtíðinni, af því
að enginn veit, hvað hún ber í skauti sér. Þá er hins vegar
unnt að dæma af fortíðinni. Stundum að minnsta kosti hræða
sporin.“
Björn Bjarnason á heimasíðu sinni 12. mars.