Fréttablaðið - 19.03.2005, Blaðsíða 80

SÍMANÚMER FRÉTTABLAÐSINS: 550 5000, fax: 550 5099 Ritstjórn: 550 5005, fax: 550 5006, ritstjorn@frettabladid.is
DREIFING: dreifing@posthusid.is Auglýsingadeild: auglysingar@frettabladid.is Veffang: visir.is
VI Ð S EG J U M F R É T T I R SM Á A U G L Ý S I N G AS Í M I N N E R 550 5000
190,-
Laugardaga kl. 10:00 - 18:00 | Sunnudaga kl. 12:00 - 18:00 | Mánudaga - föstudaga kl. 10:00 - 18:30 | www.IKEA.is
Borðleggjandi
490,-
FAGER
kerti 15 sm
Kjúklingarif
með BBQ sósu og frönskum
IK
E
27
74
0
0
3.
20
05

©
In
te
r
IK
EA
S
ys
te
m
s
B.
V.
2
00
5
FAGER vasi 30 sm
690,-
TRÄNS ELOGE bolli
190,-
SYNTES ELOGE
diskur Ø 26 sm
390,-
FLORERA sandur 1 kg
190,-
FLOTE flotkerti
25 stk.
290,-
FAGER kertadiskur
Ø13 sm
190,-
FAGER
vasi 37 sm
350,-
TREVLIG kökudiskur
á fæti Ø31 sm
990,-
FAGER rammi
13x18 sm
490,-
TINDRA kert 42 stk.
450,-
FLORERA skál Ø15 sm
250,-
FAGER rammi
13x18 sm
390,-
ELOGE seírvettur
50 stk. 33x33 sm
150,-
Ómálefni
Algengt er að andstæðingar ístjórnmálum hér á landi saki
hver annan um það að vera ómál-
efnalegir þegar tekist er á um menn
og opinber málefni. Þá er sagt: „Það
er með ólíkindum að ekki sé hægt að
ræða þetta mál málefnalega“. Eða
(til dæmis niðri á þingi): „Það verð-
ur að gera þá lágmarkskröfu að and-
stæðingar þessa frumvarps (eða
eitthvað) ræði málið á málefnaleg-
um nótum, hæstvirtur forseti.“ Þið
skiljið hvað ég er að fara. Í stjórn-
málum segja menn ekki við hvern
annan „þú ert vitleysingur“ eða „þú
ert eitthvað skrýtinn“, heldur segja
menn: „þú ert ómálefnaleg(ur)“.
MÆLIKVARÐINN á það hvenær
menn eru málefnalegir og hvenær
ómálefnalegir er hins vegar dálítið
þokukenndur. Þannig lendi ég oft í
því heima hjá mér að ég er að horfa
á einhvern umræðuþátt og finnst
einhver bara vera nokkuð málefna-
legur, þannig séð, en þá gerist það
oft að andstæðingurinn segir samt
að hann sé ómálefnalegur og að það
eigi nú ekki að líðast að ræða málið
„með þessum hætti“ og svo fram-
vegis. Þá verð ég mjög undrandi og
tuldra við sjálfan mig, yfir matnum,
„hva, hann var ekkert ómálefnaleg-
ur. Þetta var bara satt og rétt sem
hann var að segja“.
ÞAÐ held ég nú. Auðvitað getur
verið að sumir séu ómálefnalegir á
köflum, en þeir sem eru það segja
þá bara á móti að það sé þeirra rétt-
ur, eða eitthvað svoleiðis, að fá að
„segja hug sig allan“ eða „tala hrein-
skilnislega“. Þannig frasar eru oft
notaðir til þess að réttlæta það að
menn segi eitthvað algerlega órök-
stutt og út í loftið og ef menn eru
snjallir í þessu geta þeir jafnvel
aukið fylgi sitt umtalsvert.
STUNDUM finnst mér reyndar
líka – og þetta hefur mér fundist
ansi oft upp á síðkastið – að það sé
ekkert endilega málið að vera mál-
efnalegur, og nú þykist ég sjá fyrir
mér einhverja lesendur súpa hveljur
og hugsa: „hvað er maðurinn að
segja? Ekki málið að vera málefna-
legur? Ha? Guð minn almáttugur!“
En ég meina þetta. Alveg satt. Mér
finnst ekki endilega alltaf málið að
vera málefnalegur.
TÖKUM dæmi. Segjum að einhver
brjótist inn í húsið hjá manni og
maður standi þjófinn að verki. Þá er
viðbúið að maður byrsti sig, steyti
hnefann, og segi kannski: „hvern
djöfulinn ert þú að gera hér!“ Í þess-
ari stöðu fyndist mér frekar furðu-
legt ef þjófurinn myndi segja: „Hey,
rólegur maður. Reynum bara að
ræða þetta málefnalega.“
ÞJÓFURINN hefur engan málstað.
Og svona finnst mér þetta oft vera í
þjóðmálunum líka. Einhver gerir
eitthvað alveg fáránlegt, eins og nýj-
ustu afrek í mannaráðningum hjá
hinu opinbera eru dæmi um og
fleira. Margir verða reiðir og byrsta
sig. Steyta hnefann. Og ekki frekar
en við þjófinn telja menn einhverja
sérstaka ástæðu til þess að ræða
málið málefnalega. Þið fattið. Menn
vilja bara frekar segja: „Komdu þér
út!“ Og ekkert meira með það.
Punktur. ■
BAKÞANKAR
GUÐMUNDAR
STEINGRÍMSSONAR