Fréttablaðið - 30.12.2006, Blaðsíða 57

Margrét Maack, plötusnúður og
nemi, segir margs að minnast frá
liðnum áramótum. Eftirminnilegust
þykja henni þó uppátæki föður síns.
„Þegar ég var yngri hafði pabbi
þann sið að setja upp trúðagrímu
þegar við fórum í áramótaboð
fjölskyldunnar. Hann sagði ekkert
allt kvöldið meðan hann var með
grímuna. Ef hann langaði í kalkún
þá blakaði hann bara höndunum,“
segir Margrét. Hún segir þetta hafa
vakið mikla athygli í fjölskyldu-
boðunum en fyrir vikið hafi hún
snemma tekið út gelgjuna. „Mér
fannst þetta náttúrulega ekkert
sniðugt þá en núna er mjög gaman
að rifja þetta upp.“
Margrét segir áramótin í nokk-
uð föstum skorðum á sínu heimili.
„Við erum meira í því að breyta til í
jólahaldinu. Í fyrra sáum við Vigdís
systir mín til dæmis um jólamatinn
og buðum foreldrum okkar þá upp
á dádýr og humar.“
Kærasti Margrétar, sem er bresk-
ur, verður hér á landi um áramótin
og hún á því von á að þau verði
sérstaklega eftirminnileg. „Hann
kom hingað í sumar og hafði mjög
gaman af því. Það verður samt
öðruvísi fyrir hann að koma núna í
skammdeginu.“
Margrét segir áramótin í sínum
huga vera tíma fjölskyldunnar.
„Ég vil alltaf vera með fjölskyld-
unni um áramót og fer síðan á eitt-
hvert flandur eftir það. Ég hef alltaf
verið edrú um áramót og skála bara
í koolaid. Maður fer í svo mörg ára-
mótapartí að það er betra að vera
hæfur til að aka.“ - öhö
Ekki mikið fyrir
áramótaheit
Margrét Maack segist ekki vera mikið fyrir áramótaheit.
Henni þykir betra að setja sér markmið allan ársins hring.