Fréttablaðið - 01.03.2007, Page 72

Guðjón Pétursson er matarunnandi af guðs
náð. Hann fór að þreifa fyrir sér í eldhús-
inu upp úr tíu ára aldri.
„Mamma og pabbi voru og eru enn mjög mikið í sam-
kvæmisdönsum. Þau fóru þess vegna oft út á einhver
böll, og ég og eldri bróðir minn fengum þá að velja á
milli þess að mamma hrærði eitthvað saman fyrir
okkur, eða að hún keypti hráefnið og við elduðum
sjálfir,“ sagði Guðjón.
Matreiðslan höfðaði frekar til bræðranna, sem
eru báðir miklir matgæðingar í dag. „Aðalrétturinn
okkar er lasagna. Það er uppskrift sem við höfum
eldað frá því að ég var tólf ára, en hún hefur þróast
með árunum. Það fara alltaf skemmdari og skemmd-
ari ostar í hana,“ sagði Guðjón og hló við.
Hann starfar í Apple-búðinni, en heldur einnig úti
lítilli uppskriftasíðu á netinu, undir titlinum Matar-
gat. „Síðan kom nú aðallega til vegna þess að þegar
ég prófaði eitthvað nýtt mundi ég aldrei eftir upp-
skriftunum þegar ég ætlaði að grípa til þeirra aftur,“
útskýrði Guðjón. Frekari uppfærslna gæti þá verið
von á síðunni, sem má finna á slóðinni web.mac.com/
gudjonp.
Uppskriftin sem hann lætur lesendum Frétta-
blaðsins í té er sprottin úr tveimur matarhefðum, þar
sem ítalskt risotto mætir cajun-kryddi frá Louisiana.
Guðjón heldur sjálfur upp á indverskan, taílenskan
og ítalskan mat. „Og góða steik, auðvitað,“ bætir hann
við.
Eldunaraðferð fisksins gæti komið einhverjum
spánskt fyrir sjónir, en Guðjón er þeirrar skoðunar
að Íslendingar séu gjarnir á að ofelda fisk. „Hann á
að vera svolítið mjúkur. Fiskur á ekki að vera þannig
að þér finnist þú þurfa vatnsglas með,“ sagði Guðjón.
„Ef fiskurinn er grafinn ofan í risottóið dugar hitinn
til að elda hann alveg í gegn.“
Prófaðu...
...að kæla ost áður en þú
rífur hann. Harðir ostar
geta verið í frysti í allt að
hálftíma, og mýkri ostar í
kæli í um tuttugu mínútur. Þá
á að vera mun auðveldara að rífa
ostinn.
Ostfíkill varð fyrir vonbrigðum með ostrur
Í dag hefjast þemadagar í Vínbúðunum og standa út mars. Fókusinn er
á Ameríku, eða réttara sagt tvö lönd sem eru fulltrúar norðursins og
suðursins, Bandaríkin og Argentínu. Við fyrstu sýn virðast mér vínin á
þemadögunum áhugaverðari en oft áður. Ódýrari vínin eru sum lækkuð
óvanalega mikið. Bandarísku framleiðendurnir hafa eflaust séð
markaðstækifærið í þemadögunum skýrar en margir kollegar þeirra.
Mestan áhuga vekja þó dýrari vínin. Á sérlista er að finna mörg
heimsþekkt vín. Nefna má Achaval Ferer frá Argentínu sem talið er
eitt besta vínhús álfunnar. Annað áhugavert frá Argentínu er Dona
Paula. Frá Bandaríkjunum má nefna Stag’s Leap, Gnarly Head, sem er
nýtt á markaðnum, og hver stenst mátið að tékka á víni sem heitir
Kenwood Jack London Zinfandel? Nánar um amerísku dagana síðar.
Í síðustu viku hófst frönsk menningarveisla sem kölluð er Pourquoi
pas? eða Hví ekki? Í tengslum við frönsku dagana mun Vínskólinn
standa fyrir vínnámskeiðum um frönsk vín. Fyrstu námskeiðin verða
6. til 13. mars. „Vín tilheyrir menningu í Frakklandi og í Evrópu
almennt og ber með sér skilaboð frá bændunum sem framleiða þau
jafn mikið og kvikmynd eða tónlist bera skilaboð. Þess vegna bauð ég
skipuleggjendunum að hafa þessi námskeið á dagskrá,“ segir Domin-
ique Plédel Jónsson, skólastýra Vínskólans. „Svo er það að sjálfsögðu
kjörið tækifæri til að kynna betur hvernig víngerð er í dag í Frakk-
landi, þar sem markaðsöflin eru ekki eins kröftug og annars staðar.
Frönsk vín eru hér eins og annars staðar í heiminum að rétta úr
kútnum og menn eru að finna aftur að gæðin liggja þar og verðin eru
ekki svo slæm. Ég valdi þessi svæði, Bordeaux, Rhône, Languedoc,
Alsace og Bourgogne, vegna þess að þau eru vinsæl í dag á Íslandi og
hafa margt einstakt að bjóða. Svo er ég að fara í vínsmökkunarferðir
með hópa á þessar slóðir. Fyrstu ferðirnar hafa verið mjög vel heppn-
aðar og opnað augu margra. Sama sagan hér, vín er annað en tilbúinn
vökvi í stórum tönkum og bóndinn gefur því gildi. Ég er sannfærð um
að frönsku vínin eiga bjarta framtíð hér, það þarf eiginlega að hvetja
vínbirgja að bjóða betri og fleiri vín í Vínbúðunum og koma sér úr
þessari alræmdu flatneskju sem margir hafa bent á að ríki þar. Því
meira sem vínþekking og forvitni eykst, því meira af vínum frá
Evrópu og sér í lagi Frakklandi verða á hillum vínbúðanna,“ segir
Dominique en nánari upplýsingar má fá á vinskolinn.is og pourquoipas.
is.
Franskt og amerískt
Pantarnir vegna fermingar-
veislna streyma nú inn á veislu-
þjónustur landsins, enda ferm-
ingarvertíðin rétt handan við
hornið. Skútan í Hafnarfirði, sem
byrjaði sem lítið fjölskyldufyrir-
tæki, hefur verið starfandi í þrjá-
tíu ár, og hefur því mikla reynslu
af fermingarveislum. Sigurpáll
Örn Birgisson, yfirmatreiðslu-
maður Skútunnar, segir æ fleiri
velja að bjóða upp á létta rétti í
veislunum.
„Í dag virðast þemun vera létt-
ur matur. Einföld steikarhlað-
borð með tveimur steikum, eða
smárétttaborð með skemmtileg-
um snittum og léttum heitum
réttum,“ sagði Sigurpáll. „Á árum
áður voru köld hlaðborð og kaffi-
hlaðborðin vinsælust. Þetta er
náttúrulega allt í boði ennþá, en
það er mun minna tekið af því,“
sagði hann.
Hvaða veitingar verða fyrir
valinu í fermingarveislum segir
Sigurpáll helst miðast við hvort
veislan sé haldin í sal eða heima-
húsi og á hvaða tíma dags. „Marg-
ir halda þessar veislur frá svona
þrjú eða fjögur. Þessir léttu réttir
henta mjög vel í það, og þeir
standa líka vel fram eftir kvöldi,“
sagði hann. Veislulist, veisluþjón-
usta Skútunnar, býður meðal ann-
ars upp á parmaskinku með mel-
ónu, kalkúnabringu með sultuðum
lauk og lambalundir á spjóti með
engifersósu. „Þetta er orðið svona
evrópskara og krefst aðeins meiri
matreiðslu af matreiðslumönn-
um,“ sagði hann. „Þetta er svona
tapas-stemning, sem hefur verið
uppfærð fyrir Íslendinga.“
Léttari fermingarveislur