Fréttablaðið - 16.06.2007, Qupperneq 73

Stofudramað með endalausum
skotum, illindum, pirringi og göml-
um leyndarmálum var á sínum
tíma svæði fyrir uppreisnarmenn.
Inní stofudrama natúralismans
var dreginn heimur sem naut ekki
hins þaulskipulega byggingarlags
sem meistari Ibsen hafði á end-
anum fullnumið sig í; þangað var
dreginn hinn ofsafengni heimur
alkóhólisma, barnamorða og sjúk-
legra sambanda. Hér á landi var
það sögulegt hlutverk Jökuls Jak-
obssonar að ganga að stofudram-
anu dauðu þótt nokkrir yngri höf-
undar tækju það upp á sína arma:
Vésteinn, Steinunn og Birgir Sig-
urðsson.
Á heimili sitt boðar Sigtryggur
Magnason nú leikhúsgesti og
raðar í þröngum stofum Þingholt-
anna stólum fyrir stofudrama um
millistéttarfólk íslenskt – það gæti
raunar verið hvar sem úr hinum
vestræna heimi og ástleysi þess
og harmur verður honum yrkisefni
í snotran smáþátt um kunnugleg
efni. Við höfum komið hér áður.
Sigtryggur prjónar snoturlega
með þrílitt band og dregur mann
inní sögu þessa fólks sem býr enn
við afturgöngu á heimilinu. Þetta
er í bland minnisvarði um Albee og
Virginíu Woolf nema það er ekkert
drukkið nema gos.
Hann er með dúndurleikara í
vinnu: Bergur Þór Ingólfsson
setur upp, Ingvar Sigurðs-
son og Edda Arnljóts leika
hjónin og Jörundur Ragn-
arsson fer snoturlega með
sögumannshlutverk sitt,
er þriðji maðurinn í þess-
um þríhyrningi.
Tiltækið að sýna í heima-
húsi er óvenjulegt á reyk-
víska vísu en þekkt
víða um lönd. Það er
skemmtileg nýjung en
leikarastéttin þráir það
mest að komast í önnur
rými en leikhúsin sjálf, rétt eins og
innréttingar og hið ytra rými skipti
mestu máli meðan það er innrétt-
ing leiksins sjálfs, innrætið sem er
sýnt sem er höfuðatriði dramans
eins og sagan sýnir.
Þetta er hófstillt og snotur sýn-
ing, ekki magnmikil eða þrungin,
heldur full af leiða og blindgötu-
óþreyju. Uns allt springur og
áhorfandinn fær hopp í hjartað og
hugsar með sér: sjitt að menn skuli
ekki hafa fattað hvað Edda Arn-
ljótsdóttir er flínk leikkona orðin
eftir langa stöðu í vörn í sóknarliði.
En það er ég víst búinn að segja
nokkrum sinnum áður.
Sýningin er sjónvarpsdrama,
yfirvegað, rétt um klukkutími um
margnýtt efni sem leikhúsgestir,
bíógestir og sjónvarpsglápar-
ar hafa séð mörgum sinnum. En
það er fallega byggt upp með al-
úðarfullri vinnu og bendir
ótvírætt til að Sigtrygg-
ur eigi að halda áfram
skrifa texta fyrir
svið.
Leikhópurinn
rekur heimasíðu:
www.naiv.blog.is.
Þar er tilkynnt um
frekari sýningarhald.
Gömul ógn vofir enn