Fréttablaðið - 23.08.2008, Blaðsíða 30

30 23. ágúst 2008 LAUGARDAGUR
A
mstur hversdagsins
gleymist fljótt þegar
komið er inn í hof Búdd-
istafélags Íslands í
Kópavogi. Blaðamaður
gengur vasklega inn og
ætlar að taka í spaðann á gestgjöfum
en fær örlítinn kjánahroll þegar það
rennur upp fyrir honum að á þessum
bæ er venjan að hneigja sig frammi
fyrir viðmælandanum með lófana
saman við brjóst.
Um 800 manns eru skráðir í félagið,
flestir þeirra eru Taílendingar en einn-
ig eru nokkrir Íslendingar innanborðs,
segir Petcharee Deluxasana sem
býður blaðamanni að kalla sig Petru
þegar hún sér að honum vefst tunga
um tönn. „Hingað getur fólk komið og
hlustað á hugvekju munkanna, þetta
er bara svipað og í messu hjá Íslend-
ingum,“ segir Petra. „Svo getur fólk
rætt við munkinn, létt á hjarta sínu og
fengið hjá honum leiðbeiningar um
það hvernig gott er að bera sig að í
þeim aðstæðum sem komið hafa upp
hjá viðkomandi. Fólk kemur með mat
og síðan borðum við öll saman.“
Í dag gætir mikillar eftirvæntingar
í hofinu litla því nunnan Mae Chee
Sthirasuta er væntanleg þennan morg-
un. Og loks þegar hún kemur tekur
blaðamaður á móti henni með því að
hneigja sig að hætti búddista og telur
sig nokkuð veraldarvanan þar til að
hann sér að flestir aðrir krjúpa á kné
fyrir framan hana.
Talar um Halldór Laxness í sjónvarpinu
„Ég var á ferðalagi um landið í gær,“
segir Mae Chee þegar hún er búin að
heilsa upp á trúbræður sína í hofinu.
„Það er afskaplega fallegt. Ég var með
tökumann með mér og við tókum upp
nokkuð mikið efni sem ég mun nota í
sjónvarpsþáttinn minn. Ég kom til
dæmis við á Gljúfrasteini og talaði um
Halldór Laxness og tók upp eitt
innslag.“ Blaðamaður spyr hvað hún
hafi sagt þar um skáldið okkar? „Ég
sagði að hann hefði lifað hamingjuríku
lífi og fært sjálfum sér og öðrum
ómælda gleði. Og hann þurfti ekki
mikið til þess; aðeins einn blýant. Þetta
er áminning til okkar hinna um að við
þurfum ekki svo mikið til að finna
hamingjuna og gera heiminn ögn
betri.“
Hún leitast við að vekja fólk til
umhugsunar um andleg málefni í sjón-
varpsþáttum sínum. „Fjölmiðlar eru
verkfæri og ef það er rétt notað getur
það hjálpað fólki að lifa góðu lífi. Þegar
þannig tekst til verður kraftaverk
fyrir tilstuðlan fjölmiðlanna.“
Hún er ekki eingöngu í því að hafa
áhrif á aðra í gegnum fjölmiðla því
alla vega einu sinni hefur afurð ann-
arra breytt lífi hennar. Kvikmynda-
framleiðandinn Victoria Holt gerði
kvikmynd um hana og heitir hún
Viskugangan eða The Walk of Wisdom
og er Mae Chee sérlega ánægð með
það hvernig til tókst. „Þetta var mjög
vel gert og myndin hafði mikil og
jákvæð áhrif í lífi mínu,“ segir hún.
Að hugsa um fólk sem samherja
Mae Chee var farsæl fyrirsæta og
kaupsýslumaður áður en hún gerðist
nunna. Var ekki erfitt fyrir hana að
fórna slíkum starfsframa og tileinka
sér meinlætalíf nunnunnar? „Því er
ekki að neita að ég átti mikilli vel-
gengni að fagna en þó var eitthvað
innra með mér sem sagði að eitthvað
vantaði upp á til þess að ég gæti lifað
hamingjuríku lífi þrátt fyrir allt. Við
þekkjum það að til er fólk sem nýtur
mikillar hylli en kann síðan ekki fótum
sínum forráð þar sem það er ekki í
sambandi við sjálft sig. Í mínu tilfelli
var ekki annað að gera en að fara þann
veg sem gerði mér unnt að upplifa
hamingjuna og hlýða innra kalli hvað
sem tautaði og raulaði í hinum ytra
heimi.“
Reynslan af umskiptunum hefur
reynst henni vel þegar hún er að tala
til ungu kynslóðarinnar en mikið af
hennar starfi felst í því að vekja ung-
dóminn til umhugsunar um andleg
málefni. „Flestum er kennt að lifa í
samkeppni við aðra því þú þarf að bera
af til þess að verða hetja. En ég vil að
fólk líti á samferðafólk sitt sem sam-
herja. Við erum öll ólík og það er svo
misjafnt hvaða leið mönnum er heilla-
vænlegast að fara til þess að gera líf
sitt og annarra gleðiríkara og eins er
misjafnt hvað fólk hefur fram að færa
til heimsins.“
Hún hefur fleira að segja þeim yngri
og líklegast gæti mörgum eldri Íslend-
ingum verið hollt að leggja einnig við
hlustir. „Í búddisma er lögð rík áhersla
á það að lifa hér og nú. Afar margir
vilja nefnilega gleyma sér við það að
hugsa sífellt um afrekstur þess sem
þeir eru að gera. En það er nú einu
sinni svo að menn uppskera eins og
þeir sá svo ef þú sáir hinu góða verður
uppskeran eftir því. Fólk mætti því, í
trausti þess, einbeita sér að því sem
það er að gera hverju sinni og ef það
er gott verk þá verður þeim launað
ríkulega.“
Fyrirlitning dugar skammt
Glöggt er gestsauga og þar sem
Íslandsvinurinn atarna hefur víða
farið til að ausa úr sínum viskubrunni
ákvað blaðamaður að spyrja hana út í
deilu sem risið hefur hér á landi. Það
er að segja um heimsókn ráðamanna
til Kína þar sem sessunautar þeirra
verða kínverskir ráðamenn, en þeir
Fegurðin að innan þykir best
MAE CHEE SANSANEE STHIRASUTA Búddanunna nefnir Halldór Laxness sem dæmi um það að oft þarf ekki mikið til að
lifa góðu lífi og færa fjöldanum gleði. Það tókst honum með blýantinum einum saman. FRÉTTABLAÐIÐ/STEFÁN
PETCHAREE DELUXSANA Petra segir um 800
manns vera í Búddistafélagi Íslands.
hafa slæmt orð á sér fyrir að virða
mannréttindi að vettugi. „Ég er gestur
hér svo ég ætla mér ekki að segja
íslenskum ráðamönnum hvað þeir eigi
eða eigi ekki að gera. En svona almennt
get ég sagt að við búddistar leggjum
áherslu á að nálgast hlutina eins og
rannsóknarmaður frekar en beinn
þátttakandi. Það er ýmislegt sem við
verðum vitni að sem okkur þykir miður
fallegt. Í stað þess að taka þátt í því
eða fyllast fyrirlitningu á því má nota
það sem tækifæri til að læra.
Þess vegna tel ég að það sé engum til
góðs að leggja fæð á einhvern og úti-
loka hann. Þannig eru litlar líkur á því
að hann fáist til að breyta hátterni
sínu. Fyrsta skrefið til að ná fram
breytingum er að sætta sig við fólk
eins og það er. Það er ekki hægt að ætl-
ast til þess að allir lifi samkvæmt
þínum hugmyndum um það hvernig
allt eigi að vera.“
Kúnstin að kveðja
Trúbræðrunum fjölgar í hofinu og
matarbökkunum um leið því flestir
koma færandi hendi. Blaðamaður
sýnir á sér fararsnið því beðið er eftir
að Mao Chee setjist við borðsendann.
Hann kveður því viðmælanda sinn
margs vísari um Mae Chee og búdd-
isma en þó láðist honum að krjúpa á
kné að skilnaði, það hefði þó verið vel
við hæfi. Sem betur fer tekur nunnan
fólkinu eins og það er.
Það er ekki
hægt að ætl-
ast til þess
að allir lifi
samkvæmt
þínum hug-
myndum
um það
hvernig allt
eigi að vera
Sem ung kona átti Stirasuta mikilli vel-
gengni að fagna sem fyrirsæta í Taílandi
og einnig í viðskiptalífinu. En fyrir 29
árum ákvað hún að gerast Búddanunna.
Hún stofnaði andlegu miðstöðina
Sathira-Dhammasathan í Bangkok árið
1987. Þar er rekið fræðasetur sem er
öllum opið. Hún leggur mikla áherslu á
starf með ungu fólki og segist vona að
það verði til þess að í framtíðinni munu
þær kynslóðir gefa af sér leiðtoga sem
munu leysa ágreining á friðsælan hátt.
Hún er önnur tveggja formanna fyrir
Heimsfriðarfrumkvæði kvenna (Global
Peace Initative of Women). Samtökin
eru stofnuð til að stuðla að því að konur
láti til sín taka um að koma á friði í
heiminum. Hún vinnur einnig á vegum
Sameinuðu þjóðanna að því að styrkja
og styðja æskuna um heim allan. Hún er
einnig með sjónvarpsþætti á taílensku
ríkisstöðinni Stöð fimm þar sem hún
fjallar um andleg málefni.
Árið 2004 gerði breski kvikmynda-
framleiðandinn Victoria Holt kvikmynd-
ina Viskuvegurinn eða The Walk of
Wisdom sem fjallar um starf og ævi Mae
Sansanee.
➜ HVER ER MAE SANSANEE STIRASUTA?
Velgengnin var innihaldsrýr fyrir Mae Chee Sansanee
þegar hún naut hennar sem fyrirsæta og kaupsýslu-
maður. Sem Búddanunna, sjónvarpskona og talsmað-
ur heimsfriðar lifir hún hins vegar lífinu til fulls. Jón
Sigurður Eyjólfsson ræddi við hana í hofi Búddistafélags
Íslands.
HOLL ER HUGARRÓ Hugleiðsla hjá Ven. Phra Kru Supattahanakhemakun munki, Ven. Phra
Maha Prasit Sirintharo, formanni Búddistafélags Íslands, og Samanera Jeerasak Khonungklang.