Fréttablaðið - 20.12.2008, Síða 44

Fréttablaðið - 20.12.2008, Síða 44
44 20. desember 2008 LAUGARDAGUR H vað ætlar þú nú að verða þegar þú ert orðinn stór?“ spurði Guðlaugur Pálsson kaupmaður á Eyrar- bakka Hauk son sinn. Guðlaugur opnaði verslunina sína árið 1917, þá rétt um tvítugt, og vissulega var það ekki tekið út með sældinni að reka verslun á stríðsárunum. Honum leist því lítt á blikuna þegar Haukur svaraði því til að hann langaði að verða myndlistarmaður. „Þá verður þú fátækur maður allt þitt líf,“ sagði kaupmaðurinn. „Það var mikið listalíf á Eyrar- bakka á þessum árum,“ rifjar Haukur upp. „Guðmunda Nielsen, organistinn í kirkjunni, átti mikinn þátt í því en hún setti þarna upp Guðmundubúð, þar sem Rauða húsið er núna, og kenndi þar öllum að spila. Þar á meðal móðurbróður mínum Kristni Jónassyni.“ Krist- inn tók síðan litla frænda sinn undir sína handleiðslu og þegar kaupmannssonurinn var leiddur að orgelinu í „Húsinu“ sem svo var nefnt, þrettán ára gamall, segir hann að eins konar fíkn hafi heltek- ið sig. „Og hún hefur heljartök á mér enn þá,“ segir Haukur og hlær við. „Langlífi er nú þekkt í ættinni svo ætli ég verði ekki á valdi henn- ar nokkuð lengi í viðbót,“ segir Haukur og brosir við. Leiddi Karl Sighvatsson að orgel- inu Það má til sanns vegar færa því Guðlaugur faðir hans komst í heimsmetabók Guinness sem elsti kaupmaður í heimi og þar að auki komust allar föðursystur kaup- mannsins, þrjár talsins, á tíræðis- aldur. „Hann var að alveg þangað til hann féll frá, þá 97 ára,“ segir Haukur. „Nokkru áður hafði blaða- maður spurt hann hvort hann ætl- aði ekki að fara að hætta sem kaup- maður. Hann svaraði því til að hann væri búinn að vera svo lengi kaup- maður að hann fengi sennilega ekki vinnu við neitt annað,“ rifjar Hauk- ur upp og hlær við. Haukur fór í orgelnám til Þýska- lands og síðar til Rómar þar sem hann nam hjá Maestro Fernando Germani sem hafði verið aðalorganisti við Péturskirkjuna í Róm. Síðar fór Haukur til Akraness þar sem hann varð organisti í kirkj- unni og kenndi og stjórnaði kórum. Þá kemur til hans ungur drengur í píanónám, Karl J. Sighvatsson að nafni. Ekki verður annað séð en Haukur hafi orðið nokkur örlaga- valdur í lífi hans. „Hann var alveg í sérflokki, átti afar auðvelt með að læra,“ rifjar Haukur upp. „Ég hafði það fyrir vana að fara með þá sem ég sá að höfðu neistann í sér inn í kirkju, stillti orgelið á hæsta styrk og leyfði þeim að spila svolítið. Þeim þótti það venjulega afar til- komumikið og voru margir eftir það ofurseldir orgelinu.“ Og svo fór einnig með þennan efnilega dreng. Karl er þekktari fyrir feril sinn í rokk- og popptónlist, þar sem hann lék á Hammond-orgel en hann fór einnig í klassískt orgelnám til Austurríkis og tónsmíðanám til Bandaríkjanna. „Mér þótti þetta afar athyglisvert sem hann var að spila í þessum hljómsveitum og mátti þar oft heyra hvað hann átti auðvelt með að improvísera,“ segir Haukur. Aldrei vísa neinum úr kór Haukur segir það ekki galna sam- líkingu að kórstjórn sé eins og að leika á mennskt hljóðfæri. En kór- stjórn reynir á meira en tónlistar- hæfileikann. „Ég hef í kórstarfinu reynt að útiloka helst aldrei neinn og haft það félagslega í fyrsta sæti en tónlistarlegan metnað frekar þar á eftir.“ Haukur var söngmálastjóri frá 1974 til 2001. Söngmálastjóri hefur það verk að kenna söng- flokkum, halda námskeið með kirkjuorganistum, leiðbeina þeim um söngkennslu og söngstjórn. Hann vinnur að því með prestum og organistum að söngurinn í kirkjunum verði sem fegurstur. Haukur hefur nú samið og gefið út kennslubækur í organleik og var þriðja heftið að koma út fyrir stuttu en þau tvö fyrstu hafa verið þýdd á ensku. „Það er erfitt að fá útgefanda að slíkri bók hér á landi þar sem það eru ekki margir í námi og orgelleik. Öll fjölskyldan hefur lagst á eitt við að koma þessu í kring, kona mín Grímhild- ur Bragadóttir, sem er bókasafns- fræðingur, hefur lesið handritið yfir og Bragi Leifur sonur okkar sem er tölvunarfræðingur hefur tekið myndir og gefið góð ráð og svo hefur Guðlaugur, hinn sonur okkar, skrifað nóturnar.“ Bókin er tileinkuð minningu Karls J. Sighvatssonar. Svanhildur Ingibjörg, dóttir Hauks frá fyrra hjónabandi er, eins og Guðlaugur, ekki laus við tónlistarfíknina en hún er í kirkju- kórnum á Eyrarbakka. Þetta geta ekki verið annað en flókin fræði hugsar blaðamaður þegar Haukur gerir hlé á máli sínu og heldur áfram að leita að réttu hljómblöndunni í orgelinu í Hallgrímskirkju, umkringdur tökkum og pinnum. Hann les af minnisblaði sínu en byrjar svo að toga út pinnana og stíga fótstigin. Svo er allt til reiðu, Haukur byrj- ar að spila og hefði blaðamaður verið ungur drengur hefði hann líklega ákveðið á þessari stundu hvað hann skyldi gera þegar hann yrði stór. Leitað að rétta hljómnum Við orgelið í Hallgrímskirkju situr maður að leita að rétta hljómnum. Hann var örlagavaldur eins frægasta orgelleikara landins og faðir hans var elsti kaupmaður í heimi. Jón Sigurður Eyjólfsson tók Hauk Guðlaugsson tali. GUÐLAUGUR PÁLSSON Faðir Hauks komst í Heimsmetabók Guinness sem elsti kaup- maður í heimi. Hér er hann í verslun sinni á Eyrarbakka. KARL J. SIGHVATSSON Haukur leiddi Karl heitinn að orgelinu í kirkjunni á Akranesi. Eftir það varð ekki aftur snúið. HAUKUR VIÐ ORGELIÐ Það tekur langan tíma að finna réttu hljómblönduna í takka- og pinnasúpunni á orgelinu. En þegar hún er fundin og tónlistin ómar þá geta sálir manna orðið ofurseldar þessu hljóðfæri. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON ➜ NÁMS- OG STARFSFERILL HAUKS Haukur Guðlaugsson er fæddur á Eyrarbakka 1931. Hann hóf píanó- nám 13 ára og lauk burtfararprófi frá Tónlistarskólanum í Reykjavík 1951. Hann stundaði orgelnám við Staatliche Hochschule für Musik í Hamborg 1955-1960 og framhaldsnám í orgelleik við Accademia di Santa Cecilia í Róm hjá Maestro Fernando Germani 1966, 1968 og 1972. Hann var tónlistarkennari og kórstjóri Vísis á Siglufirði 1951-1955 og skólastjóri Tónlistarskólans á Akranesi 1960-1974 og organisti og kórstjóri Akraneskirkju 1960-1982 og kórstjóri Karlakórsins Svana. Hann var söngmálastjóri Þjóðkirkjunnar 1974-2001. Hann starfar nú á eigin vegum við orgelleik og ritstörf.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120

x

Fréttablaðið

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Fréttablaðið
https://timarit.is/publication/108

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.