Réttur - 01.01.1954, Síða 16
16
RÉTTUR
sósíalistisks verkalýðs við þessar aðstæður og hvernig hann muni
á hinum ýmsu sviðum þjóðlífsins marka stefnu sína til þjóðfrelsis
og síðan til sósíalisma. En á öllum sviðum hlýtur stefnan að ein-
kennast af því: að verja það, sem áunnizt hefur og sjá um að það
ekki glatist, en vinna jöfnum höndum að því og sleitulaust að
umskapa þjóðfélagið með hliðsjón af því marki sósíalismans, sem
stefnt er að og aldrei má missa sjónar á.
Sjálfstæðisbaráttan
Fyrsta skrefið, sem sósíalistisk verklýðshreyfing íslands þarf
að knýja fram í sjálfstæðismálinu, er uppsögn hernámssamningsins
frá 1951 og brottflutningur alls amerísks hers af íslandi. Það er
verkefni, sem ljúka þarf á næstu 2—3 árum. Og þarmeð væri
brotið blað í baráttusögu íslands.
Frá því 5. október 1946, að Keflavíkursamningurinn var gerður,
hafði sífellt sigið á ógæfuhlið og spilling og undirlægjuháttur
hertekið stjórnmálaflokkana á íslandi, nema Sósíalistaflokkinn,
sem einn hélt sönsum og sæmd í þeirri gerningahríð að vitsmun-
um og siðferði íslendinga, sem einkum einkenndi árin 1946 til
1951. Það mátti mæla sem sótthita með hitamæli hvernig vesal-
dómurinn andlegur og siðferðilegur breiddist út í þingliði hinna
þriggja flokka, sem í sífellu svívirtu lýðræðið með því að kenna
klækibrögð og svik sín við það. íhaldsflokkinn höfðu Amerík-
anarnir gleypt strax 1946, þótt sumir þingmenn hans hefðu talað
hæst gegn landaafsali 1945. Framsóknarflokkurinn var hálfur gegn
Keflavíkursamningnum 1946, en aðeins 3 sátu hjá eða greiddu
atkvæði gegn inngöngu í Atlantshafsbandalagið 1949. Og Alþýðu-
flokkurinn átti þó 2 þingmenn gegn Keflavíkursamningnum 1946
og Atlantshafsbandalaginu 1949. En þingmenn allra þessara flokka
með tölu beygðu sig, er svívirðingin náði hámarki sínu, niður-
lægingin lágmarki sínu 1951, er amerískum her var hleypt inn á
íslenzka grund.
Það átti að komast dýpra í niðurlægingunni. Það átti að halda
áfram þá hægu leið, þar sem hallaði undir fæti fyrir hag íslands
og heill. Það átti að kröfu Ameríkana að búa til „íslenzkan" her
undir stjórn amerískra liðsforingja, vopna úrþvættið, er á mála vildi
ganga hjá íslenzku og amerísku auðvaldi, til að berja á íslenzkri
alþýðu. „Dýpra og dýpra“ sagði andskotinn ameríski 1952. Hann