Réttur


Réttur - 01.01.1954, Síða 54

Réttur - 01.01.1954, Síða 54
54 RÉTTUR Lögtaksmaðurinn lét ekki segja sér það tvisvar, óð inn í stofuna eins og hann væri húsbóndinn á heimilinu, þreif viðtækið undir höndina og fór út án þess að loka á eftir sér. Rebekka kallaði ókvæðisorðum um ríkisstjórnina á eftir homun rétt eins og þessi embættismaður bæri ábyrgð á gjörðum ríkisvaldsins. Hún skellti hurðinni á eftir honum. Hún var afar reið. Lögtaksmaðurinn var ekki kominn út fyrir stéttina, þegar öll hænsnin komu á móti honum úr öllum áttum. Haninn flaug yfir öxlina á honum. Og lögtaks- manninum varð svo mikið um þetta háttarlag hans, að hann hljóp bak við sumarbústaðinn. En hænsnin hlupu öll á eftir honum enn áhugasamari fyrir ferðum hans en áður. Lög- taksmaðurinn sneri við í ofboði, en það gerðu hænsnin líka. Hann ætlaði ekki að geta slitið sig frá þessum áleitnu fuglum. Hann stóð þarna með viðtækið undir hendinni og hænsnin argandi og gargandi allt í kringum sig. Haninn flaug aftur yfir hann og dritaði á borðalögð fötin hans. Honum fannst hænsnin vægast sagt ægileg. Það var ekk- ert spaug, ef þessir fuglar kroppuðu úr honum augun. Það hafði svo sem komið fyrir að grimmur hani hefði flog- ið á mann, stungið úr honum augun. Slíkt gæti kostað hann lífið. Og lögtaksmaðurinn vissi ekki sitt rjúkandi ráð, þetta kom honum svo á óvart. En þegar hér var komið sögu gerð- ist mjög undarlegur hlutur, sem vart verður skýrður nema þá helzt með því, að hverfa til æsku lögtaksmannsins. Hann var úr sveit. Þegar hann var á fimmta árinu, var hann einn að leika sér í fjósinu. En eins og oft tíðkaðist áður, voru hænsnin, ef þau voru til á bænum, höfð í fjósinu hjá kún- um. Þau verptu í jöturnar og höfðust við upp á básgrind- unum eða jafnvel á bökum kúnna. Hann klifraði upp í einn básinn, en datt og varð fastur milli básar og einnar kýr- innar. Mörg hænsni flugu ofan á hann. Hann varð örvita af hræðslu og var borinn inn í bæ ósjálfbjarga. Síðan hefur hann alltaf verið hræddur við fugla. Eða greip hann kannski einhver angi af gamalli hjátrú um ill örlög? Slíkt getur náð tökum á fólki, ef það álítur sig ekki hafa hreina
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104

x

Réttur

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.