Réttur - 01.01.1954, Qupperneq 86
86
RÉTTUR
mundi fullkomnast og réttlátast þjóðfélag í veröldinni. Hann
ferðaðist kringum land og fór héðan vonsvikinn líkt og Oden,
Því hvergi á vor samtími vé þau, sem allir unna,
vor æska ekki neina staðhelgi, verndaðan reit.
Og fyrirheitið um ævintýra eyna
er eingöngu fyrirheit.
En er það nauðsynlegt, að ævintýraeyjan sé aðeins blekking?
Getum við íslendingar ekki látið djörfustu vonir manna um
réttlátt samfélag rætast, getum við ekki komið á hjá okkur
fyrirmyndarríki, sent burt þann erlenda her, sem okkur og öðr-
um stendur einungis ógn af og afnumið allt arðrán og stétta-
skiptingu, en komið á samvirku þjóðfélagi? — Við megum
ekki tapa neinu af því frelsi, sem leiðir ekki til þess að hefta
lífshamingju annarra manna, en við verðum að auka hið jákvæða
frelsi, sem íslenzk þjóð hefur öðlazt í baráttu sinni við arðráns-
öfl fyrri og síðari tíma, leysa menn úr greipum okurkarla og
snúa við þeirri öfugþróun, að atvinnuvegir landsins séu ómagar á
braski og milliliðum. Við verðum að leggja rækt við íslenzkan
menningararf, gera hann að lifandi þætti í samfélaginu, en ekki að
veglegum fomgrip, sem fínir menn hampa á hátíðum og tylli-
dögum. íslenzk alþýðu hefur á öllum öldum sótt þor og kjark
til þess að berjast gegn rangsleitni og kúgun í fornbókmenntir
okkar, þær hafa verið henni aflgjafi eins og megingjarðirnar voru
þrumuguðnum Þór. En fátt er okkur nauðsynlegra en það, að
okkur takist að þróa íslenzkt lýðræði, efla alþýðusamtökin til
þess að verða sterkasta aflið í þjóðfélaginu, því að alþýðan til
sjávar og sveita getur ein verndað og eflt lýðræðið, ef hún er köllun
sinn trú. Við verðum einnig að varðveita allt hið bezta úr borg-
aralegri menningu. Það er hægt að skapa fyrirmyndarríki á
Islandi, ef okkur skortir ekki djörfung, vit og vilja og gleyp-
um ekki hráan óþverraáróður, sem afturhaldið þyrlar upp til
þess að sundra þjóðinni, lama siðferði hennar, veikja vilja
hennar og draga úr þreki hennar. Það er engum blöðum um