Réttur - 01.01.1954, Qupperneq 95

RÉTTUR
95
ingu eina að hermennirnir mundu taka það illa upp, ef
reglurnar yrðu birtar .Þótti nú ærið torskilið hvemig her-
mennirnir gætu farið eftir reglum, sem halda skyldi leynd-
um fyrir þeim sjálfum.
Á Alþingi var gerð fyrirspurn um þetta mál. Tók þá
ráðherrann rögg á sig og gaf skýrslu um samningsgerð-
ina. Ekki var þó mikið meira á henni að græða en fyrri
skýrslu hans. Aðspurður hversvegna samningurinn væri
ekki birtur svaraði ráðherrann að hann væri hernaðar-
leyndarmál!
Á það var bent að slíkur leynisamningur hefur ekki gildi
samkvæmt íslenzkum lögum.
Kröggur togaraútgerðarinnar.
Verð fyrir nýjan togarafisk er nú 50 aurum lægra fyrir
kílógramm en verð það sem greitt er fyrir bátafisk. En
eftir að ísfisksalan til Bretlands stöðvaðist, er mestur
hluti aflans tekinn til vinslu hér á landi. Togaraútgerðin
verður að skila stórgróða til þeirra aðila, sem lifa afætu-
lífi á undirstöðuframleiðslu landsmanna og þolir ekki slík-
an verðmismun. Mestur hluti togaraflotans er því rekinn
með sívaxandi halla, enda þótt engin framleiðslutæki skili
meiri arði í þjóðarbúið.
Á þinginu síðastliðinn vetur bentu þingmenn Sósíalista-
flokksins margsinnis á það, að hætta væri á því að togara-
flotinn stöðvaðist og kröfðust skjótra úrbóta. Lögðu þeir
fram ýtarlegar tillögur til að leysa vandann á kostnað
milliliðanna. Ríkisstjórnin sinnti því engu. Nefnd var þó
skipuð til að athuga hag togaraútgerðarinnar og gera til-
lögur og látið þar við sitja.
Leið nú og beið fram í maí. En þá tóku útgerðarmenn
að gera háværar kröfur um aðgerðir í málinu, og töldu
að þeir myndu ella neyðast til að stöðva allan togara-
flotann um næstu mánaðamót. Til þess kom þó ekki, en
í lok júnímánaðar var svo komið að 30 togarar af 43 lágu
í höfn. Ríkisstjómin lét sér þó hvergi bregða, enda þótt