Réttur


Réttur - 01.05.1964, Blaðsíða 63

Réttur - 01.05.1964, Blaðsíða 63
R É T T U R 127 „Útrýming" bændastéttarinnar í Bandaríkjunum. „Saturday Evening Post“ lýsir því hvernig sjálfvirknin, sem ger- Lyltir nú tækni verksmiðjanna, fækki fólkinu í sveitunum um allt að því milljón manna á ári. Afleiðingin er sú um leið að þúsundir hæja, sem lifað hafa af viðskiptum við bændur, veslast smátt og smátt upp. Samkvæmt landbúnaðarskýrslum Bandaríkjanna voru 1955 um 4,8 milljónir bændabýla í Bandaríkjunum. Þar var 11% færra en á fimm ára tímabilinu á undan. 1959 voru aðeins 3,7 milljónir bænda- býla. Fækkunin nam nú 23%. Á árunum 1960, 1961 og 1962 nam fækkunin 500.000 til 600.000. Talið er að tala bændabýlanna muni minnka um 2 milljónir. Það eru einokunarauöfélögin, sem drottna í landbúnaöinum. í bók Edward Higby: „Bændabýli og bændur á öld borganna“, er sýnt fram á að 3% búgarðanna, sem stærstir eru, framleiði eins mikið og 78% bændabýlanna, sem standa á lægsta þrepi þjóðfélags- stigans tæknilega séð. Fyrir 30 árum vakti kvikmynd og saga John Steinbeck „Þrúgur reiðinnar“ alheimsathygli fyrir að sýna hörmungar bændanna í beimskreppunni. Nú hefur heimildarkvikmyndin „Uppskera smánarinnar“ ýtt við Bandaríkjamönnum. Hún sýnir eymdina, sem 500.000 flökkuverkamenn verða að búa við í þessu auðuga „velferðarríki“. Þeir eru meðhöndlaðir næstum því eins og þrælar. Harðstjórn portúgalska auðvaldsins í nýlendum sínum. Nýlenduherrarnir í Portúgal, — þessir bandamenn íslands til varnar lýðræði og þjóðfrelsi (!) — halda áfram að kúga ellefu milljónir manna í Angola, Mozambique, portúgölsku Guineu, Græn- höfðaeyjum, St. Tliomas og Principe. Það er blóðug harðstjórn, sem þarna er beitt: Á eynni St. Thomas, sem hefur um 60.000 íbúa, hafa um 1000 manns verið drepnir fyrir að neita að vinna sem ánauðugir þrælar. Árið 1959 voru 50 hafnarverkamenn drepnir í portúgölsku Guineu fyrir að heimta launahækkun. 1 Mueda-héraði á Mozambique voru hundruð bænda skotnir af refsisveitum fyrir að krefjast lands. 1 júlí 1960 voru mörg hundruð manna drepnir í Angola fyrir að *>eirnta lausan einn foringja þjóðfrelsisbaráttunnar, er hafði verið fangelsaður án laga og réttar.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.