Réttur - 01.11.1964, Síða 35

227
H í: T T U K
hugur minn logar allur scm cldur væri
ennþó mig dreymir það lond sem framt'íðin gcymir
hamíngjusamt mcð æskunnar blik í augum
öruggf og hraust er fólkið sem land þetta byggir
þar rikir friður svo leingi sem hcimurinn hjarir
harðstjórn og kúgun útrýmt og þekkist ei framar
mig dreymir það land i dimmu kvölds og um nætur
um dagana þögla og gróa ég sé það i cnda
það gerir mér fært að lifa að lóta ekki bugast
lif mitt er einn þeirra neista sem bólið kveikir
só dagur kcmur oð ból það brcnnir til ösku
þó bölvun kúgun og harðstjórn sem cnnþó hér rikir
sú vissa er allt sem ég ó vcgna hcnnar ég þrauka
8.
ó öld kjarnorkunnar mig dreymir
ó öld kjarnorkunnar drcymir mig frið
að hurðir fóngelsanna verði opnaðar
og róleg heimilin verði athvarf okkar
að við þurfum ekki lengur að bcrjast við ofurefli
fyrir hinni hversdagslegustu hamingju
hcldur komi hún til okkar ó léttum morgunskóm
og leiði okkur við hönd sér allan daginn
ó öld kjarnorkunnar dreymir mig frelsi
að þoð verði ekki séreign hinna útvöldu
oð forréttindi auðkýfinganna verði afnumin
svo frelsið verði onnað og mcira en slagorð
morgunblaða og formsatriði harðstjóra
ó öld kjarnorkunnar dreymir mig mat
og upphituð hús að kjarnorkan verði notuð
til framleiðslu ó brauði og smjöri
að mjólk fiskur grænmeti og kjöt hylji cldhúsborðin
svo allir megi verða saddir
ó öld kjarnorkunnar og cuðvaldsins
drcymir mig uppreisn hinna undirokuðu