Réttur - 01.11.1964, Síða 36

228
R É T T U B
hinna svörtu gulu og rauðu
og hins hvita verkalýðs í löndum auðmannanna
ó öld kjarnorkunnar og fóngelsanna
dreymir mig bræðralag monnonna
9.
leitandi von i kulsælli nóttinni
lifið dreymir
líf jarðarinnar ó hverfulli tíð
andardróttur i ógnandi myrkrinu
þögnin óngar
umluktur múrveggjum sé ég heiminn
hinar marglitu þjóðir
milljónir ólikra einstaklinga
hið ranglóta skipulag auðvaldsins
og þjóninguna sem það veldur
ég hugsa um framtið lifsins ó jörðinni
oð dagurinn muni senn risa
nýr og ferskur
hlekkirnir muni bróðna
spreingjurnar rcnna sundur
breytast í nytsamor vélor
að skcra með kornið ó ökrunum
og eingin atómvopn framar
ég cr hlustandinn mikli
þjóning min verður ekki með orðum tjóð
samt dreymir mig hamingjuna
að hún muni koma til ykkar
og fylla líf ykkar homingju
10.
þegar litur blóðs míns er horfinn af sondinum
grasinu og skóginum
og götur borganna eru hreinar ó ný
munuð þið enn lifa