Réttur - 01.10.1930, Síða 6

318
STRAUMHVÖRF
[Rjettur
unarafstöðu með leyfi til að koma upp 7—8 frystihús-
um, ef frystifiskútflutningurinn hepnast. Fiskimjöls-
og lýsis-útflutningur er sömuleiðis einokaður að mestu.
Síldarútflutningurinn er í höndum einkasölu, sem rík-
ið kemur á og tryggir með henni yfirráð eignastjettar
þeirrar, sem áður var gjaldþrota orðin, og dregur úr
verslunaráhættunni fyrir erlendu síldarhringana og
tryggir þannig gróða þeirra. Yfir síldarolíuútflutn-
ingnum drotnar þýsk-ensk-hollenski smjörlíkishring-
urinn, og hefur hann bein ítök í tveim af síldarbræðsl-
unum en ræður verði hinna óbeinlínis. Smjörlíkis- og
mjólkurframleiðsla innanlands er á helstu markaðs-
svæðunum einokuð af nokkrum auðfélögum. Og land-
búnaðarafurðirnar eru í höndum Sambands íslenskra
samvinnufélaga, sem er spilt orðið af verslunarmáta
auðvaldsins og verður smásaman að harðvítugum auð-
valdshring, sem sjálft er síðan háð erlendum auðhring-
um um sölu afurða sinna.
Heimsauðvaldið fullkomnar síðan drotnun sína yfir
íslandi með því að leggja fje í fyrirtæki landsins, láns-
fje, sem einstaklingar, hlutafjelög, bæjarfjelög og ríki
taka. Mun auðmagn erlenda bankavaldsins á íslandi
nema um 50 miljónum króna. Af allri þessari fúlgu
verður alþýðan að greiða okui*vexti og íslenska banka-
valdið, ríkisbankarnir þrír, annast innheimtuna á því,
en ríkisvaldið stendur ábyrgt gagnvart hinum erlendu
drotnurum fyrir því, að okurrenturnar sjeu píndar út
úr þjóðinni. Meira að segja þótt ríkisvaldið sje ekki á-
byrgðarskylt — eins og í islandsbankamálinu — tekur
það á sig ábyrgðina samt, til að þóknast hinum erlendu
yfirboðurum sínum, bresku og dönsku auðmönnunum.
I'sland er því orðið nýlenda heimsauðvaldsins, sem
það arðrænir vægðarlaust á friðartímum. Og á ófrið-
artímum mun heimsauðvaldið láta greipar sópa um
auðæfi og afurðir landsins og skamta smánarverð fyr-
ir, líkt og breska auðvaldið byrjaði á með kúgunar-