Réttur


Réttur - 01.10.1930, Blaðsíða 25

Réttur - 01.10.1930, Blaðsíða 25
Rjettur] SKIPULAGSMAL VEItKALÝÐSINS 337 um eða þjóðfjelagslegum ástæðum. Þeir eru allir laun- þegar, allir eru þeir arðrændir af sama auðvaldinu, allir hafa þeir hag af því að vinnulaunin sjeu sem hæst, vinnutíminn sem stystur og aðbúðin sem sæmilegust. Til þess að verða nokkurs ágengt í baráttunni um þessar daglegu grundvallarkröfur, verður allur þorri þeirra að standa sameinaður. Þeir verða að mynda með sjer alls- herjar verklýðssamtök, án tillits til skoðana á almenn- um málum. Slík samtök hafa alstaðar myndast þar, sem auðvaldið hefir náð fótfestu. Verkamenn, sem stundað hafa sömu atvinnugrein, hafa myndað með sjer verkalýðsfjelög, sem hafa haft það að markmiði áð sameina alla atvinnustjettina innan vjebanda sinna. Þessi fjelög hafa síðan rriyndað sambönd sín á rnilli. Auðvitað er það fleira, en kaupgjaldið, sem er sam- eiginlegur hagur allrar verklýðsstjettarinnar. Sameig- inlegur hagur allrar verklýðsstjettarinnar er að af- nema auðvaldsskipulagið og koma á skipulagi jafnað- arstefnunnar. Sameiginlegur hagur alls verkalýðsins er að þræða brautir kommúnismans í undirbúningi verkalýðsbyltingarinnar, í byltingunni sjálfri og í fest- ingu hennar í sessi. Það var sameiginlegur hagur allrar alþýðu í Rússlandi, að fylkja sjer undir merki Lenins. Og þó var meginþorri rússneskrar alþýðu andvíg kenn- ingu Lenins, alt til þess að byltingin varð að veruleika. Það er jafn fráleitt að hugsa sjer að verkalýðurinn losni af andlegum klafa borgarastjettarinnar, meðan hún hefir menningartækin í höndum sínum, eins og að hugsa sjer að verkalýðurinn losni úr hinni efnalegu á- nauð, meðan auðmennirnir ráða yfir framleiðslutækj- unum. Þessvegna er það alveg óhugsandiý'a.ð allur verkalýðurinn geti myndað pólitískan flokk, er leyst geti úr öllum flóknustu viðfangsefnum stjettabarátt- unnar og gengið beina braut til sigurs yfir auðvalds- skipulaginu. Væri svo, þá myndi breytingin vera ofur- einfalt mál, sem hægt væri að hrinda í framkvæmd, er
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.