Réttur - 01.10.1930, Blaðsíða 41

Hreyfing
fslenzkrar öreigaæsku.
Hver er aðstaða æskunnar í stéttarbaráttunni?
Við skulum fylgja sögu öreigaunglingsins, í stórum
dráttum, allt frá því, er hann fer að skynja umhverfið
heima í kofanum, og til þess, er hann telzt nokkurn
veginn mótaður maður. í bernskunni er hann trúlega
tengdur sinni stétt. Hans gleði og sorg, sigrar og ósigr-
ar fallast í faðma við kjör fjölskyldunnar. Þegar faðir-
inn er atvinnulaus og snautt er heima í kotinu eða
kjallaranum, þá sveltur litli drengurinn líka. Þegar
brauð brestur í búi, er hann einn þeirra, er grætur.
Þegar faðirinn fær vinnu aftur, þá fagnar litli vesling-
urinn og grípur brauðbitann fegins hendi. Þegar faðir-
inn fer ut í verkfall til að knýja fram bætur á kjörum
sínum, þegar hann berst við auðvaldið til að fá að lifa,
þá eru einnig kjör litla drengsins tengd við úrslitin.
Ef faðirinn sigrar, batna kjör hans, hann er þátttak-
andi í sigrinum. f kreppunni, sem gjörir föðurinn at-
vinnulausan, býr hann við þröngan kost. Hann spyr
móður sína, hví kalt sé og snautt, hversvegna hún leggi
ekki í ofninn. Honum er sagt, að hann pabbi geti ekki
keypt kol af því, að hann hafi framleitt allt of mikið
af kolum. Litli drengurinn starir bláum spyrjandi
barnsaugunum. — Hann skilur þetta ekki. Honum
finnst heimurinn illur í garð pabba hans og allra kol-