Réttur - 01.10.1930, Qupperneq 13

Rjettur]
STRAUMHVÖRF
325
ins — miðuðu að því að festa auðvaldið i sessi og
tryggja gróða þess.**)
Þá var mælirinn fullur og íslensku sosialdemokrat-
arnir komnir á sama stig og erlendir flokksbræður
þeirra, orðnir formælendur vinnufriðar í stað stjetta-
baráttu og liðsmenn ríkisauðvaldsins í stað þess að
stjórna baráttunni gegn því.
Leiðin frá sosialdemokrötum til sosialfasista er stutt.
Þegar ríkisvaldið hafði reynt um hríð klofningatil-
raunir sínar gagnvart verkalýðshreyfingunni, tóku
sosialdemokratarnir við og hjeldu þeim áfram. Var þá
gengið beint til þess að kljúfa samtökin. Inngangan í
II. Internationale var fyrsta aðaltilraun þeirra til að
sprengja verklýðshreyfinguna. önnur var útilokun
»Spörtu« úr Alþýðusambandinu. Hvorttveggja strand-
aði á þroska kommúnista í verklýðshreyfingunni.
Þá tók við klofningurinn í S. U. J. þann 13. sept.
1930 á Siglufirði. Þar með gerðust sosialdemokratar of-
beldismenn og ræningjar gagnvart verklýðshreyfing-
unni, einmitt á þeim tímamótum, þegar alþýðu reið
mest á að standa saman. Sosialfasisminn var hafinn.
Jónas frá Hriflu, stofnandi Alþýðusambandsins, hafði
boðað hann í ræðu sinni 5. sept. Erindrekar hans og
sosialdemokrata Alþýðuflokksins hófu hann í verkinu
þann 13. sama mánaðar.
En hinir ungu, íslensku verkamenn, sem mætt höfðu
frá 12 fjelögum víðsvegar á landinu, sáu við liðhlaup-
**) Frumvarp sosialdemokrata um nefnd, til að rannsaka tog-
araútveginn, var bygt á þeim forsendum, að athuga hvort
ekki mætti reka togarana ódýrar og með meiri hagnaði og
finna annað rekstursform, er verða mætti allri þjóðinni til
hagsbóta. Það er sem verkalýðurinn gæti því aðeins gert
kröfur til hærri launa, að rekstur hinnar fáránlegu skipu-
lagslausu auðvaldsframleiðslu yrði ódýrari, og auðmennirn-
ir græddu meir. Slík virðing fyrir hinu úrelta og dauða-
dæmda skipulagi auðvaldsins hefur fest rætur hjá foringj-
um þeirra, er ætlaðir eru til að ausa það moldu.