Réttur - 01.10.1930, Qupperneq 55

Rjettur]
HREYFING ÍSL. ÖREIGAÆSKU
367
uppeldis- og menningarmál hennar. Hann hefir aldrei
ráðizt, á virkan hátt, á launakúgun auðvaldsins, aldrei
flutt fréttir frá vinnustöðvum æskulýðsins. Einu sinni
minnist eg að hafa séð þar grein um kjör iðnnema. En
það var hvorttveggja, að hvorki voru þau skýrð á
nokkurn hátt, né bent á neina leið til að bæta þau.
Hvergi lýsir sér betur eldmóður og starffýsn þessarra
»frumherja«(!) en í niðurlagi greinar, er skrifuð er
um þing ungrá jafnaðarmanna i Danmörku. Þar segir
höfundur eitthvað á þá leið, að þá hafi hann skilið hvað
oss skorti mest hér heima, það væri aukin menningar-
starfsemi, fráhvarf frá deilumálum dagsins. Starfsemi
ungra sosialdemokrata út um heim, er einmitt steypt í
þetta mót. Hún viðurkennir ekki efnalega baráttu
æskunnar gegn kúgurunum og kappkostar að ala með
henni þessa »háleitu«, »hreinu« menntun. Hún skilur
uppeldið frá sjálfu lífinu. En baráttan fyrir brauðinu
er grundvöllur uppeldisins. Það skilja kommúnistar og
fylgja því. —
útbreiðslustarf fyrverandi sambandsstjórnar var
einnig hið hörmulegasta. i sumar sendi hún tvo félaga
út um land, til að stofna ný félög. Það voru ósviknir
synir hennar og afrekin eftir því. Ekkert nýtt félag
var stofnað af þeim. Allur árangurinn var einn útsölu-
maður að »Kyndli«.
En þó svona væri um sambandsstjórnina og helztu
áhrifasvæði hennar, var þó annað uppi á teningnum
bæði fyrir norðan og vestan. Félagarnir þar voru
miklu róttækari. Og alloft komu fram raddir um, að
breyta þyrfti grundvelli starfseminnar, færa hana í
nánaj'i tengsl við hagsmunabaráttu æskulýðsins. Félag-
arnir kostuðu kapps um að breiða út áhrif sín og stofn-
uðu 6 ný félög. — Leið svo og beið til þingsins.
Þing þetta er eitt hið sögulegasta, er háð hefir verið
°g markar skörp mót í íslenzkri æskulýðshreyfingu.
^ar hafa »kratarnir« afhjúpað sig svo mjög, að þeir