Réttur - 01.01.1970, Qupperneq 7

dyr
SKOLI
Launþegar standa í dag frammi fyrir því
sama og þeir gerðu í árdögum verkalýðs-
hreyfingarinnar.
Aðeins með því að virkja samtakamátt
sinn, megna þeir að breyta tekjuskiptingunni
í þjóðfélaginu.
En af liðnum árum, ættu þeir að geta lært
það, að fjandsamleg ríkisstjórn, eins og sú
sem nú situr, mun gera að engu þær kjara-
bætur, sem kunna að nást, á eins skömmum
tíma og unnt er.
Því aðeins geta lannþegar fengið varan-
legar kjarabœtur, að þeir uni engri ríkis-
stjórn setu, sem er fjandsamleg vinnandi
fólki.
Gætum við lært það af atvinnuleysi, geng-
isfellingum, gerðardómum og kjaraskerðingu
síðustu ára, þá getum við sagt, að það sé að
sönnu dýr skóli en hafi þó jafnvel borgað
sig.
En lærum við ekkert, þá er hætt við að
„varnarsigrum" fjölgi með rýrnandi kjörum.
Af því pólitísk eining ríkir ekki í verka-
lýðshreyfingunni, eru kjör launþega komin
niður á það stig, að félögin og forysmmenn
þeirra eiga ekki annarra kosta völ en þeirra,
að berjast fyrir stórhækkuðum kaupmætti
launa.
Það verður að tryggja, að dagvinnu-
kaupið nægi okkur til framfærzlu.
Það verður einnig að tryggja, að allar
vinnufúsar hendur fái starf við sitt hæfi.
A okkur hvílir sú skylda að tryggja öll-
Ur»i ungmennum möguleika til menntunar.
Menntun má aldrei verða forréttindi
hinna ríku.
Við verðum því að sigra í samningun-
u»n í vor, á því veltur framtíð okkar og
barna okkar.
Verði unnið vel að málum í félögunum,
þá óttast ég ekki um samstöðuna í kom-
andi baráttu.
Og því mega forystumenn launþega
treysta að: „Eigi skal skuturinn eftir
liggja, ef allvel er róið í fyrirrúmi“.
SIGURJÓN PÉTURSSON trésmiður
er fæddur í Reykjavík 26. október
1937. Hann var formaður Iðnnema-
sambands íslands 1960. Hefurverið
í stjórn Trésmiðafélags Reykjavík-
ur, fyrst sem varamaður 1963, en i
aðalstjórn frá 1965.
7