Réttur - 01.08.1970, Blaðsíða 20

EINAR OLGEIRSSON:
Ábyrgö alþýöu
Ábyrgð íslenzkrar alþýðu á framtíð þjóð-
ar vorrar, sjálfstæði landsins, viðhaldi þjóð-
ernis og velferð landsmanna er mikil.
Island hefur aldrei getað treyst á yfirstétt
sína. Hún hefur alltaf gloprað úr hendi sér
sjálfstæði landsins, ef hún hefur ein mátt
ráða. Stórhöfðingjar Sturlungaaldar förguðu
frelsi landsins þá og drápu lýðveldið. Og
eftir að síðustu vígi sjálfstæðisins voru unnin
af útlendu veldi undir yfirskyni lútherskunn-
ar, reyndu aumar yfirstéttarleifar að tóra sem
vetrarprangarar af náð erlendra einokunar-
kaupmanna.
Það var alþýðan, sem á þessum myrku
undirokunaröldum bjargaði íslenzku þjóðerni,
tungu, tilveru og arfleifð.
Og enn verður það undir íslenzkri alþýðu
nútímans komið, hvort það tekst að bjarga
frá yfirdrotnunarstefnu auðsins því, sem ein-
okunardrotnum fortíðarinnar ekki tókst að
tortíma.
En við aðstæður þessara áratuga reynir eigi
aðeins á þann eðliskost þrautseigrar alþýðu:
að þrauka af, að tóra. Nú verða kröfurnar
gerðar til stórhugs hennar og baráttuvilja, til
hæfileikans til að taka forystuna fyrir þjóð-
inni og leiða hana út úr erfiðleikum og hætt-
um fram tii sigurs.
Burgeisastétt Islands og flokkur hennar
með hinu fagra nafni sjálfstæðisins hafa sem
heild enga ábyrgðartilfinningu fyrir sjálf-
stæði Iandsins. Einstakir einstaklingar innan
þeirra vébanda hafa það — og fer þeim fækk-
andi. Fyrir þorra hins ráðandi hóps er „frels-
108