Réttur - 01.07.1977, Qupperneq 35

Sumir þeirra hafa þar að auki hreinlega
gleymt, að þeir hafa líka einu sinni verið
kálfar.
Ég gæti rökstutt mál mitt með mörgum
dæmum, ég gæti skírskotað til ríkjandi
stefnu úti í heimi, til gerða alþjóðasanm-
inga og íieira, og ég gæti bent á sinnu-
leysi „stóru bræðranna“, en tel það alveg
óþarla hér.
Skoðun mín er einfaldlega sú, að allar
þessar Norðurlandaþjóðir, sem þegar eru
frjálsar og sjálfstæðar, hafi bæði rétt og
skyldu til að styðja að frelsis- og sjálfstæð-
isbaráttu þessara smáþjóða.
Ef nokkur einasta meining á að vera í
hugtakinu „hin norræna hugsjón“ þá er
hún hér.
hin vonda
SAMVISKA
Ég segi þetta ekki aðeins á meðal
vina minna hér á islandi — og að sjálf-
sögðu eigið þið enga sök á þessu, en ég
hef sagt þetta sama margsinnis, heima í
Færeyjum, í Danmörku, Svíþjóð, Noregi
°9 Finnlandi, alls staðar þar sem því
hefur verið við komið, og mun halda
Þessari óþekkt áfram.
Staða Grænlendinga og Færeyinga er
hin vonda samviska Norðurlanda og
hinnar norrænu hugsjónar. Sama máli
gegnir urn Álendinga og Sama.
En upp skal á kjöl klífa.
Norðurlandaráð er nú orðið tuttugu
°g fimm ára. Það voru hugsjónarmenn,
Sem að stofnun þess stóðu. Og þegar á allt
er litið, þá hefur margt og rnikið áunn-
ist.
Og þeir voru ekki síður hugsjónar-
Erlendur Paturson
menn, þeir sem að stofnun norrænu fé-
laganna stóðu, og eru það enn. Og rnikið
höfum við þessu fólki öllu að þakka.
Ég tel óþarfa að fara langt út í þá
sálma hér, en slæ því föstu, að sambúð
Norðurlanda hefur batnað til muna á
þessnm árum — fyrir tilstilli Norður-
landaráðs og ekki síst norrænu félaganna.
Samvinnan hefur að mörgu leyti verið
mjög til fyrirmyndar, sér í lagi á sviði
menningarmála, en líka á sviði almennr-
ar löggjafar og félagsmála, svo að eitthvað
sé nefnt.
En ekkert stendnr í stað og ekkert má
standa í stað.
Og mönnunum munar annað hvort
aftur á bak ellegar nokkuð á leið.
Við megum ekki ganga til hvílu og
vera ánægðir með það sem þegar hefur
179