Réttur - 01.10.1979, Blaðsíða 41

Ho Lung
hershöfðingi og
varaforsætisráðherra
Ho Lnng er ein af ævintýrapersónum
kínversku byltingarinnar. Faðir hans var
formaður eins af þeim leynifélögum, er
störfuðu um allt Kína og tók Ho Lung
við starfi hans og varð brátt frægur meðal
kínversku bændanna. Hann var sjálfur
kominn af fátækum bændum og stóð
snemma fyrir uppreisnum þeirra gegn
kúgurunum. Eftir að Kuomintang, flokk-
ur Chang Kai Sheks, lét drepa tugi þús-
unda bænda 1927, gerðist Ho Lung með-
limur í Kommúnistaflokki Kina og sag-
an segir að hann hafi komið á sovét-liér-
aði í Hunan-fylkinu með einum hníf:
Það var 1928 og skattheimtumenn aftur-
haldsins voru að reita af bændum það
litla þeir áttu, en Ho Lung réðst að þeim
með nokkrum þorpsbúum, drap þá alla
með hníf sínum og afvopnaði hann og
félagar hans svo lögregluna, er átti að
gæta skattheimtumannanna. Þau vopn,
er þeir þá tóku urðu stofninn í fyrsta
bændaher hans.
Ho Lung tók ekki þátt í „göngunni
miklu“, þeirri er Mao og Cliou En-Lai
stjómuðu, en hann stjórnaði annarri
göngu, sem ekki var síður mikil og ævin-
týraleg. Það var 2. fylking (,,front“)
rauða hersins, sem hann stjórnaði og hélt
frá sovét-héruðunum í Hunan 1935, þeg-
ar aðalherinn liélt frá Kíangsi. Htr Ho
Lung var talinn hafa um 40.000 riffla, er
að stað var haldið. Erfiðleikarnir voru
ægilegir. Þúsundir hermannanna dóu úr
hungri á leiðinni frekar en að hverfa úr
Ho-Lung 1949
hernum, þúsundir dóu á snævi þökktum
fjöllunum, en þúsundir fátækra bænda
og alþýðumanna bættust í herinn til að
lylla í skörðin. Að lokum komust þeir til
Austur-Tíbet og náðu þar sambandi við
her Chu-Te’s, — það voru 20.000 her-
menn, flestir berfættir, hungraðir og að
þrotum komnir. Eftir nokkurra mánaða
hvíld var svo haldið til Kansu.
Það mætti rita heila bók til að lýsa
hetjudáðum og fórnfýsi þessara alþýðu-
hermanna og alltaf var Ho Lung þeim til
fyrirmyndar í fórnum og hetjuskap.
Ræðusnilld hans og hvatningarkraftur
var slíkur að félagarnir sögðu að „hann
gæti fengið þá föllnu til að rísa upp og
berjast!“
Ho Lung varð meðlimur i frarn-
kvæmdanefnd kommúnistaflokksins.
Hann varð og varaforsætisráðherra eftir
að sigurinn var unninn 1949.
Þegar ég var í Peking 1957 í viðræðum
við Liú, jiá spurði ég hvort Ho Lung
væri enn lifandi. — Einhvern veginn hef
241