Réttur - 01.07.1983, Blaðsíða 5
þrjá alþingismenn, tóku af heilindum
þátt í tilraun til stjórnarmyndunar
undir forystu Alþýðubandalagsins.
Pær greindu meðal annars frá til-
lögum sínum um krónutölu í vísitölu-
bætur í stað hlutfallslegra bóta eftir
launum en Alþýðubandalagið gerði
ráð fyrir því að lægstu laun fengju
fullar verðbætur 1. júní eða 1. júlí en
Iaun þar fyrir ofan fengju öll fasta
krónutölu. Pá kom það fram að
áhersla SK um félagslegar úrbætur
var um margt svipuð því sem gerðist
í tillögum Alþýðubandalagsins.
2. Bandalag jafnaðarmanna, sem á
fjóra þingmenn, tók þátt í viðræðun-
um undir forystu Alþýðubandalags-
ins, af heiðarleika. Vilmundur heit-
inn Gylfason kom fram í þeim við-
ræðum af drengskap og í viðræðun-
um kom fram að Alþýðubandalagið
getur tekið undir margar þær hug-
myndir sem Bandalag jafnaðar-
manna hefur sett fram um breytingar
á stjórnkerfinu.
Bæði BJ og SK töldu að viðræðum
um stjórnarmyndun væri í raun ekki
lokið þegar Steingrímur Hermanns-
son kaus að hverfa frá borði yfir til
íhaldsins.
3. Alþýðuflokkurinn var kominn lang-
leiðina inn í stjórnina með íhaldi og
Framsókn. Magnús H. Magnússon,
varaformaður Alþýðuflokksins, lagði
ofurkapp á stjórnar þátttöku Alþýðu-
flokksins, og lýsti því jafnan yfir að
hann hefði ekki trú á tilraun margra
flokka. Magnús leiddi viðræðurnar
fyrir hönd Alþýðuflokksins þessa
daga sem Alþýðubandalag hafði
stjórnarmyndunarumboð og var það
ekki til bóta því að Kjartan Jóhanns-
son, formaður Alþýðuflokksins,
hafði annað mat á stöðunni en
Magnús. Kom það í ljós er Kjartan
tók yfir forystu viðræðnanna að þá
komst Alþýðuflokkurinn út úr þeim
og Framsóknarflokkur og Sjálfstæð-
isflokkur mynduðu stjórn.
Pó ekki tækist að mynda stjórn undir
forystu Alþýðubandalagsins tókst að
leggja grunninn að allgóðu samstarfi í
þinginu í stjórnarandstöðu. Hefur þetta
meðal annars komið fram síðustu dagana
er samstarf hefur tekist með stjórnar-
andstöðuþingflokkunum fjórum um
kosningar í allar þingnefndir.
Fyrr í þessari grein var minnt á hin
sögulegu átök 1942. Pá tókst að tryggja
það sem kallað hefur verið af Einari Ol-
geirssyni „faglegt jafnvægi stéttanna“.
Síðan hefur auðstéttin ekki reynt að
raska þessu jafnvægi — fyrr en nú í sumar
1983. Það sýnir að nauðsynlegt er að
skapa enn víðtækari baráttuheild gegn
afturhaldinu en áður.
Samheldni vinstrimanna gegn
árás hægri aflanna
Alþýðubandalagið hefur nú í haust
haldið marga fundi undir yfirskriftinni
„Lýðræði og launakjör, baráttan gegn
ríkisstjórninni“. Með þessari yfirskrift er
minnt á að ríkisstjórnin hefur ekki aðeins
lokað þinghúsinu. Hún hefur líka bannað
kjarasamninga. Þannig þrengir ríkis-
stjórnin að lýðræðislegum réttindum
stjórnarandstöðunnar og verkalýðshreyf-
ingarinnar. Á þennan hátt er ráðist gegn
stjórnarandstöðunni og verkalýðshreyf-
ingunni í senn og sú staðreynd hlýtur að
hvetja til sameiginlegra viðbragða á
mörgum sviðum. Baráttan fyrir lýðræði
er því barátta fyrir bættum launakjörum
og um leið barátta gegn ríkisstjórninni.
133