Morgunblaðið - 13.03.2006, Blaðsíða 23

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 13. MARS 2006 23
UMRÆÐAN
Nánari upplýsingar á heimasíðu okkar www.geymslusvaedid.is og í síma 565 4599
Útboð á bifreiðum og ýmsu öðru frá Varnarliðinu verður 9.-14. mars. Bifreiðarnar verða til sýnis á plani Geymslusvæðisins
Við Reykjanesbraut gegnt álverinu. Hægt er að skila inn tilboðum á vefslóðinni www.geymslusvaedid.is
Útboð
Útboð
Útboð
Á LANGRI ævi hef ég átt því láni
að fagna að vera heilsuhraustur.
Samt hefur það hent mig að þurfa að
leggjast á sjúkrahús og hafa bæði
Borgarspítalinn í Foss-
vogi og Landspítalinn
komið þar við sögu. Á
báðum þeim stöðum
hef ég notið frábærrar
umönnunar, sem ég
þakka af alhug, sem ég
og gerði í Velvakanda
Morgunblaðsins hinn
16. október 2002. Hér
vil ég ítreka það og aft-
ur leggja mitt lóð á
vogarskálarnar, til
þess að viðhalda og efla
starfsemi þeirra
beggja. Þessa dagana
er mér efst í huga, að við íbúar höf-
uðborgarsvæðisins fáum áfram að
búa við það öryggi, sem aðeins tveir
bráðaspítalar geta veitt, m.ö.o. að
áfram verði starfandi bráðadeildir á
tveimur stöðum í Reykjavík.
Það er vonum seinna að at-
hugasemdir komi fram og umræður
skapist um þá ákvörðun heilbrigð-
isyfirvalda, að „Landspítali – há-
skólasjúkrahús“ skuli rísa á Land-
spítalalóðinni við Hringbraut. Komið
hefur fram, að danskir ráðgjafar
hefðu verið fengnir á sínum tíma til
að skoða málið og að þeir hafi í
skýrslu sinni eindregið lagt til að há-
skólasjúkrahúsið yrði byggt upp á
tveim stöðum. Færðu þeir fyrir því
veigamikil rök, m.a. þau að nýta þær
byggingar og fjárfestingar sem fyrir
eru. Þessari skýrslu virðist hins veg-
ar hafa verið stungið undir stól.
Mikil gagnrýni hefur komið fram
og á það bent, að hér sé í uppsiglingu
skipulagsslys og fyrirsjáanleg
þrengsli fyrir þær stórbyggingar,
sem fyrirhugaðar eru þarna skv.
framlögðum tillögum. Sem betur fer
er enn ekki farið að stinga niður
skóflu og a.m.k. tvö ár í að svo verði.
Þess vegna er ennþá tími til að doka
við og skoða málið betur.
Í þessu sambandi er hollt að rifja
upp færslu Hringbrautarinnar.
Færslan var byggð á áratuga göml-
um áformum, en framkvæmd nú ný-
lega gegn háværum mótmælum og
mjög gildum rökum, og ALLIR virð-
ast nú sjá eftir þessum fram-
kvæmdum. Og vel á
minnst, var ekki ein-
mitt fyrirhuguð upp-
bygging á Landspít-
alalóðinni það sem
mest kallaði á að þessi
gömlu áform kæmu til
framkvæmda núna? Af
skyssum, sem birtar
hafa verið, má sjá, að
þessar stórbyggingar
við Hringbraut eiga að
taka yfir allt svæðið
milli nýju Hringbraut-
arinnar og þeirrar
gömlu, allt frá Snorra-
braut og niður að Njarðargötu við
Hljómskálagarð! Einhver grínari
þóttist reyndar sjá að hér væri á
ferðinni álver en ekki sjúkrahús!!!
Þá vil ég sérstaklega vekja athygli
á veigamestu rökum mínum gegn
því að þjappa allri slysa- og bráða-
móttöku fyrir höfuðborgarsvæðið
saman á einn stað. Á það hefur verið
bent, að þar sé verið að setja öll egg-
in í sömu körfu, og hver veit nema
það ástand kunni að skapast t.d.
vegna bráðasmits, að einangra þyrfti
sjúkrahúsið eða bráðamóttökuna.
Hvar er þá varasjúkrahús okkar
u.þ.b. 190 þúsund íbúa höfuðborg-
arsvæðisins? Að ekki sé nú minnst á
ástandið með eina slysadeild, ef við
stæðum hér frammi fyrir stóru og al-
varlegu rútuslysi, rétt eins og gerð-
ist vestur af Stokkhólmi í byrjun
þessa árs. Þar dugði ekki minna en
þrjú sjúkrahús til að taka á móti
slösuðum farþegunum.
Sjúkrahúsið í Fossvoginum, sem
er tiltölulega ný og glæsileg bygg-
ing, þar sem rýmra er um en á Land-
spítalalóðinni er í mínum huga miklu
álitlegri staður, enda munu dönsku
ráðgjafarnir hafa lagt það til á sínum
tíma. Þar er einnig þyrlupallurinn,
sem er einna mest notaður í meiri-
háttar bráða- og slysatilfellum, en í
slíkum tilfellum skilst mér að hlutur
flugvéla og flugvallarins sé langtum
minni.
Það er því bjargföst sannfæring
mín, að heppilegast sé að byggja
þetta fyrirhugaða háskóla- og há-
tæknisjúkrahús upp á báðum þess-
um stöðum og í þeim áföngum, sem
mest eru aðkallandi. Hins vegar hef
ég ekkert við það að athuga að rann-
sóknarstofum og slíkri starfsemi
sjúkrahússins verði komið fyrir á
lóðinni við Landspítalann og í ná-
lægð við Háskólann. Aftur á móti vil
ég fyrir alla muni vekja fólk til um-
hugsunar um afleiðingar þess að
hafa hér á höfuðborgarsvæðinu að-
eins eina slysa- og bráðamóttöku.
Heilbrigðis- og sjúkrahúsmál eru
öryggismál, sem án efa brenna á
okkur höfuðborgarbúum og reyndar
landsmönnum öllum. Það vekur
undrun, að þingmenn okkar Reyk-
víkinga og reyndar þingmenn alls
höfuðborgarsvæðisins virðast ekki
láta sig sjúkrahúsmál höfuðborg-
arsvæðisins miklu skipta. Hins veg-
ar hafa þingmenn landsbyggð-
arinnar jafnan barist af hörku, ef
þeir telja öryggi kjósenda sinna ekki
nægilega vel borgið í þessum efnum,
enda búa landsbyggðarmenn við
góða heilsugæsluþjónustu með gott
aðgengi að almennum sjúkrahúsum.
En hvað veldur þessu áhuga- og
sinnuleysi hjá þingmönnum íbúa
höfuðborgarsvæðisins?
Landspítali –
háskólasjúkrahús
Sigmar Hróbjartsson
fjallar um Landspítalann ’Það vekur undrun, aðþingmenn okkar Reyk-
víkinga og reyndar þing-
menn alls höfuðborg-
arsvæðisins virðast ekki
láta sig sjúkrahúsmál
höfuðborgarsvæðisins
miklu skipta. ‘
Sigmar Hróbjartsson
Höfundur er ellilífeyrisþegi
í Reykjavík.
Á UNDANFÖRNUM árum hefur
vaknað mikill áhugi hér á landi á
ýmsu efni sem fólgið
er í gömlum íslensk-
um handritum og hafa
verið haldnar sýn-
ingar og kynningar á
völdu efni, auk þess
sem nokkur handrit
hafa verið gefin út
með skýringum. Mikið
hefur nú þegar verið
myndað af þessum
handritum og sett á
vef Landsbókasafns
Íslands – Háskóla-
bókasafns öllum að-
gengilegt, t.d. í svo-
kölluðu Sagnaneti
(www.sagnanet.is) þar
sem mynduð hafa ver-
ið handrit sem tengj-
ast Íslendingasög-
unum. Í
Landsbókasafni eru
um 15.000 handrit frá
eldri tímum auk þús-
unda handritagagna
frá síðari tímum, allt
fram á okkar daga.
Einu af eldri hand-
ritasöfnum Lands-
bókasafns, sem kom
til safnsins árið 1901
frá Reykjavíkurdeild
Hins íslenska bók-
menntafélags, svoköll-
uðu ÍBR-safni, hefur verið flett að
mestu leyti og skráð myndefni úr
því. Þetta safn geymir um 290 hand-
rit og fundust þar um 1.500 myndir
sem ýmist eru skrautstafir eða
myndskreytingar. Þessi skráning
var unnin af félaginu Lýsi. Myndlist
í íslenskum handritum undir stjórn
Ásrúnar Kristjánsdóttur sem er þar
í forsvari. Fleiri hafa sýnt handrit-
unum áhuga og m.a. er búið að
skoða tónlist sem þar er að finna.
Í ljósi þessa mikla áhuga hefur
Landsbókasafn ákveðið að setja í
forgang stafræna endurgerð á
handritum í ÍBR-safni sínu, mynda
handritin í heild og birta á vef sín-
um með ókeypis aðgengi fyrir al-
menning. Er þar með
komið til móts við óskir
um að þessi hluti menn-
ingararfsins sé öllum
aðgengilegur. Hér er
um að ræða nokkuð
stórt verkefni til staf-
rænnar endurgerðar
eða um 82.000 blaðsíð-
ur, sem samsvarar einu
ársverki í myndatöku,
skráningu og frágangi
á vef. Það er ætlun
safnsins að ljúka þess-
ari myndun á árinu
2007. Vinna þessi yrði
unnin af starfsmönnum
safnsins með öryggis-
sjónarmið og varðveislu
handritanna að leið-
arljósi.
Þegar myndun er
lokið geta allir sem
vilja nýta sér og njóta
efnis úr handritunum
skoðað myndirnar á
sama hátt og þau ís-
lensku handrit sem
mynduð voru í Sagn-
anetinu og eru aðgengi-
leg á vef safnsins
www.landsbokasafn.is
öllum almenningi að
kostnaðarlausu. Sé hins
vegar óskað eftir
myndum til endursölu eða útgáfu
verður eftir sem áður hægt að
kaupa myndir af safninu og eru þær
þá afhentar í hárri upplausn og í út-
gáfuhæfu formi.
Allir sem hafa áhuga á efni hand-
ritanna geta tengt krækjur af sinni
heimasíðu á þessar handritamyndir
og útbúið skýringar og túlkun á
þeim eftir því sem verkast vill.
Pappírshandrit
frá 17. , 18. og 19.
öld á vefinn
Sigrún Klara Hannesdóttir
fjallar um pappírshandrit, sem
aðgengileg verða á vefnum
Sigrún Klara
Hannesdóttir
’Allir sem hafaáhuga á efni
handritanna geta
tengt krækjur af
sinni heimasíðu á
þessar hand-
ritamyndir og
útbúið skýringar
og túlkun á þeim
eftir því sem
verkast vill.‘
Höfundur er landsbókavörður.
ÉG HORFÐI á Sunnudagsþátt-
inn frá 12. febrúar 2006 af vefsíðu
Skjás eins, frábær þjónusta hjá
Skjánum. Þar ræddu Katrín Jak-
obsdóttir og Illugi Gunnarsson við
þau Katrínu Júlíusdóttur frá Sam-
fylkingunni og Hjálmar Árnason
frá Framsóknarflokknum um ESB-
hugleiðingar forsætisráðherra.
Katrín spurði þau í lokin hvernig
þau sæju þetta enda, yrðum við
komin inn í Evrópusambandið árið
2015? Ekki stóð á svari Katrínar
Júlíusdóttur, Samfylkingin er með
þetta allt saman klappað og klárt.
Hjálmar svaraði spurningunni með
allt öðrum hætti, að fyrir lægju
ekki nægjanlegar upp-
lýsingar til að svara
spurningunni auk þess
sem þetta væri bara
vangaveltur, framtíð-
arspá. Þetta færi allt
eftir því hvernig málin
þróuðust næstu árin.
Katrín Jakobsdóttir
botnaði svo viðtalið
með því að lýsa því yfir
að Katrín Júlíusdóttir
staðfesti spádóm Hall-
dórs Ásgrímssonar en
Hjálmar slægi í og úr
og umsjónarmennirnir tveir hlógu
góðlátlega að Hjálmari. Illugi bætti
því svo við, svona til útskýringar,
að Hjálmar væri í Framsókn-
arflokknum.
Ég horfði á þetta
og velti því fyrir mér
hvers vegna ég skildi
ekki brandarann.
Hvað er það við
framsóknarmennsku
sem er svona fyndið?
Svo áttaði ég mig á
þessu, þetta voru
ósjálfráð varn-
arviðbrögð umsjón-
armannanna.
Ólíkt öðrum flokk-
um á Íslandi er
Framsóknarflokk-
urinn nefnilega sveigjanlegur, hann
leitar og tekur upp bestu leiðir til
lausnar hverju máli. Í þessu felst
styrkleiki Framsóknarflokksins
þótt andstæðingar hans hafi reynt
að telja fólki trú um að þetta sé
veikleiki, en fólk er ekki fífl. Fólk
sá í gegnum Katrínu Júlíusdóttur
þegar hún í þættinum staðfesti
spádóm Halldórs Ásgrímssonar. En
Hjálmar Árnason svaraði ekki
spurningunni beint því það er ekki
framsóknarmennska að álíta að
fólk sé fífl.
Það er styrkleiki að vera sveigj-
anlegur, við sjáum það best í nátt-
úrunni. Framsóknarflokkurinn er
sveigjanlegur. Það gildir einu hvað-
an góðar hugmyndir koma, frá
vinstri eða hægri eða innan flokks-
ins sjálfs. Það er framsókn-
armennska að falla ekki í gryfju
einsleitrar hugmyndafræði. Það er
í mannlegu eðli að vera sveigj-
anlegur og það er framsókn-
armennska að vera mannlegur. Það
er framsóknarmennska að vera
upplýstur, afla sér óbundinn og for-
dómalaus upplýsinga og komast að
upplýstri rökstuddri ákvörðun,
samfélaginu til heilla. Það getur
verið að sumum þyki þetta fyndin
afstaða en það segir kannski bara
meira um þá sem hlæja.
Er framsóknarmennska fyndin?
Geir Hólmarsson fjallar
um framsóknarmennsku ’Það er í mannlegu eðli að vera sveigjanlegur
og það er framsókn-
armennska að vera
mannlegur.‘
Geir Hólmarsson
Höfundur er nemandi við
HÍ og flokksbundinn í
Framsóknarflokknum.