Morgunblaðið - 14.03.2006, Qupperneq 36

36 ÞRIÐJUDAGUR 14. MARS 2006 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Helgi Pálssonfæddist í Vest-
mannaeyjum 29.
desember 1912.
Hann lést á heimili
sínu í Reykjavík 8.
mars síðastliðinn.
Foreldrar hans voru
Páll Sigurðsson, f.
9.3. 1873, bóndi í A-
Landeyjum, d. í
Vestmannaeyjum
8.10. 1924, og Helga
Soffía Helgadóttir,
f. 4.10. 1879, hús-
freyja í Butru í A-
Landeyjum og síðar í Vestmanna-
eyjum, d. 18.12. 1969 í Reykjavík.
Systkini Helga eru: Guðrún, f.
21.7. 1900, d. 24.10. 1969; Helgi, f.
23.9. 1906, d. af slysförum 27.11.
1911; Björgvin Hafsteinn, f. 20.1.
1909, d. af slysförum 22.5. 1932;
Ingibjörg Anna, f. 18.12. 1913, d.
úr berklum 31.3. 1938.
Eiginkona Helga var Arnfríður
Vilhjálmsdóttir frá
Miðhúsum í Grinda-
vík, f. 12.8. 1906, d.
26.11. 2002. Þau
eiga saman synina
Val, f. 28.7. 1941, og
Sævar, f. 14.9. 1946,
en fyrir átti Helgi
dótturina Sjöfn, f.
17.11. 1936, með
Bergþóru Runólfs-
dóttur. Einnig átti
hann fósturdótt-
urina Önnu Guð-
rúnu, f. 16.7. 1932
með Arnfríði.
Helgi ólst upp í Vestmannaeyj-
um og stundaði þar ýmis störf.
Hann flutti til Reykjavíkur í
kringum 1940. Þar stundaði hann
leigubílaakstur allt þar til hann
varð að láta af störfum, 75 ára að
aldri.
Útför Helga verður gerð frá
Bústaðakirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.
Helgi Pálsson er látinn, 93 ára að
aldri.
Hann var maðurinn hennar Fríð-
’ömmu. Fríð’amma og Helgi komu
alltaf reglulega til okkar í Hreið-
urborg með kaupstaðarilminn og
nammi úr Reykjavík.
Það var ótrúlega mikil tilbreyting
fyrir okkur systkinin að fá þau í
heimsókn.
Helga fylgdi pípuilmur og stríðn-
islegur hlátur, en líka hlýja og al-
menn forvitni um hvernig okkur
systkinunum vegnaði og hvað við
værum að fást við hverju sinni.
Pípa ilmar kannski ekki alltaf, en
hún gerði það hjá Helga. Reyndar
fannst ömmu það ekki og sendi
honum stundum tóninn. Ekki leyfð-
ist honum að reykja inni í íbúðinni
svo hann trimmaði alla tíð upp
snarbrattan stiga upp á háaloft til
að fá sinn reyk. Þetta gerði hann
fram á síðasta dag, líka eftir að
amma dó. Kannski bara góð líkams-
rækt sem hélt honum í svona góðu
formi.
Helgi keyrði leigubíl allan sinn
starfsaldur og átti alltaf góða bíla
sem möluðu af góðri meðferð.
Stundum máttum við krakkarnir
prófa að setjast undir stýri í sveit-
inni, en var uppálagt að keyra ekki
ofan í holur og aldrei mátti fara
hraðar en á 25 km hraða.
Helgi keyrði bíl alveg fram í and-
látið, hann fór á hverjum degi í
Kringluna og labbaði þar. Hann
sagði alltaf: – Ég má til með að
ganga.
Og tvisvar þrisvar sinnum í viku
fór hann í Laugardalslaugina í sund
og „baðaði“ sig eins og hann orðaði
það. Þar sat hann í heita pottinum
og spjallaði við félagana.
Hann hélt alveg fullri andlegri
heilsu alla sína tíð og svo að lokum
dó hann í rúminu sínu heima. Varla
er hægt að hugsa sér betri brottför.
Helgi vildi helst aldrei fara til lækn-
is og var mjög heppinn með hvað
hann var heilsuhraustur.
Við héldum að hann myndi eiga
erfitt með að spjara sig einn heima
eftir að amma fór, þar sem hún var
vön að sjá um allt fyrir hann.
En hann stóð sig vel, með sínum
föstu punktum í tilverunni, lauginni,
háaloftinu og gönguferðunum í
Kringlunni.
Hann hélt alltaf fullu minni og
fylgdist með því sem fólkið í kring-
um hann var að gera. Hann spurði
frétta af öllum og mundi öll nöfn og
hafði gaman af þegar afkomend-
unum gekk vel.
Það kom ánægjusvipur á hann
þegar hann heyrði að yngsta barna-
barnið hefði verið skírt í höfuðið á
Fríð’ömmu.
Nú er genginn maður sem átti
stóran þátt í okkar lífi og við þökk-
um honum fyrir samverustundirn-
ar. Við vitum að hann hefði sjálfur
sagt: „Þetta er búið að vera alveg
dýrðlegt!“
Það er áreiðanlega ekki síður
„dýrðlegt“ hinum megin og amma
er örugglega farin að ráðskast með
hann.
Helgi minn, megir þú keyra sem
víðast þarna hinum megin. Guð veri
með þér.
Kveðja frá systkinunum í Hreið-
urborg.
Herdís K. og
Hulda Brynjólfsdætur.
Nú er hann horfinn, frændi minn
góður, hann Helgi, sem daglega
kvaddi dyra og var hluti af lífi mínu
frá því ég steig fyrstu sporin. Hug-
urinn hvarflar til æskuáranna, þeg-
ar ég var sjö ára og Friðrik bróðir
minn einu ári yngri. Ég var í blárri
kápu með hatt og Friðrik minn
brosandi þar sem við vorum ásamt
Helga frænda á leiðinni til Vest-
mannaeyja til að dvelja hjá ömmu í
Laufholti. Eftir erfiða sjóferð dreif
Helgi minn okkur upp á dekk og við
okkur blöstu Heimaklettur, Ysti-
klettur, brimið berjandi klettana og
selkópur starandi á okkur stórum
björtum augum. Og ævintýrið hélt
áfram. Amma Soffía stóð á bryggj-
unni í upphlutskápu með net fyrir
andlitinu og faðmaði okkur þegar
við stigum á land. Síðan gengum við
í gegnum bæinn að Laufholti, heim-
ili ömmu, Helga og bróður míns
Ágústs. Í Laufholti heyrði ég Helga
frænda syngja og leika á orgelið.
Seinna eignaðist hann píanó og
fannst mér ungri hann hafa yndi af
söngnum og hljóðfærinu. En eins
og gerist í lífinu dofnaði yfir þessu
og hefur píanóið verið hljóðlátt
lengi lengi. Það var eins og lifnaði
yfir heimili mömmu þegar Helgi
minn kom í heimsókn. Hann var
handlaginn og minnist ég þess að
hann málaði og gerði hitt og þetta
heima á Grettisgötunni. Hann eign-
aðist Fríðu sína og með henni átti
hann synina Val og Sævar, góða
drengi, en ungur hafði hann eignast
dótturina Sjöfn. Indælt þótti mér að
fá þau hjónin í heimsókn og gaman
var að spjalla við Fríðu, sem hló
dátt, meðan Helgi gekk um gólf.
Mestan hluta lífsins var hann bíl-
stjóri hjá Hreyfli. Hann var brid-
gesspilari góður og fór á mót á veg-
um Hreyfils til Þýskalands og fleiri
landa. Fríðu missti hann í október
árið 2002 og bjó einn í íbúð þeirra
þar til yfir lauk. Um frænda minn á
ég góðar minningar og þakka hon-
um liðin ár. Börnum hans og fjöl-
skyldum þeirra óska ég alls hins
besta.
Svo er því farið:
Sá sem eftir lifir
deyr þeim sem deyr
en hinn dáni lifir
í hjarta og minni
manna er hans sakna.
Þeir eru himnarnir
honum yfir.
(Hannes Pét.)
Elsabet Ester Benediktsdóttir.
Með nokkrum orðum langar mig
að kveðja frænda minn eins og ég
ávarpaði hann oft. Helgi var bróðir
móður minnar og lést í hárri elli.
Við tengdumst mjög mikið allt frá
barnæsku minni og vorum býsna
mikið saman. Mér fannst hann allt-
af stór hluti af lífi mínu, eins og
einn af fjölskyldunni á Grettisgötu,
þar sem móðir mín bjó og við systk-
inin ólumst upp.
Svo ég stikli á stóru með sam-
veru okkar Helga, stunduðum við
saman bæði hestamennsku og sjó-
mennsku. Einnig vorum við vinnu-
félagar til fjölda ára á Hreyfli.
Helgi var mikill mannkostamaður
og hafði alveg sérstakt jafnaðargeð,
bæði ljúfur og þægilegur í allri um-
gengni. Völundur góður var hann
einnig varðandi smíðar og viðgerðir,
það lék allt í höndum hans.
Nú er Helgi frændi horfinn frá
okkur. Þetta er leið okkar allra á
endanum en eins og máltækið segir,
enginn veit hver annan grefur.
Við systkinin sem ólumst upp að
Grettisgötu 37, vottum börnum
Helga og öllum afkomendum hans
okkar dýpstu samúð.
Að endingu kveð ég þig, Helgi
minn, eins og þú kvaddir mig oftast.
Guð fylgi þér á þeirri vegferð sem
þú hefur lagt í.
Þinn frændi og vinur,
Sverrir Benediktsson.
HELGI
PÁLSSON
Ástkær eiginkona, móðir og tengdamóðir,
UNNUR ÞÓRÐARDÓTTIR,
Brattahlíð 4,
Hveragerði,
verður jarðsungin frá Grafarvogskirkju fimmtudag-
inn 16. mars kl. 13.00.
Ólafur Steinsson,
Gunnhildur Ólafsdóttir, Agnar Árnason,
Jóhanna Ólafsdóttir, Pétur Sigurðsson,
Steinn G. Ólafsson, Guðrún Sigríður Eiríksdóttir,
Símon Ólafsson, Kristrún Sigurðardóttir.
Frænka okkar,
HERDÍS ÁSGEIRSDÓTTIR MATTHEWMAN,
andaðist á heimili sínu í Derby, Englandi, föstu-
daginn 10. mars.
Blessuð sé minning hinnar látnu.
Fyrir hönd aðstandenda,
Helga Zoëga,
Geir Zoëga.
Ástkær eiginmaður minn,
VALGARD JÖRGENSEN
málarameistari,
Asparfelli 12,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut miðviku-
daginn 1. mars.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hins
látna.
Sérstakar þakkir til lækna og hjúkrunarfólks á deild 11E Landspítala
Hringbraut.
Þeim, sem vilja minnast hans, er bent á Krabbameinsfélagið.
Lydia Jörgensen og fjölskylda.
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og bróðir,
GUNNLAUGUR PÁLL KRISTINSSON,
Víðilundi 20,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu á Akureyri föstu-
daginn 10. mars.
Jarðsett verður frá Akureyrarkirkju þriðjudaginn
21. mars kl. 13.30.
Blóm og kransar vinsamlegast afþakkaðir, en þeim, sem vilja minnast
hans, er bent á minningarkort Samtaka sykursjúkra sem fást í Blómabúð
Akureyrar og Pennanum Akureyri.
Ásdís A. Gunnlaugsdóttir, Bryngeir Kristinsson,
Kristín G. Gunnlaugsdóttir, Brian FitzGibbon,
Johan Gunnlaugur Rolfsson,
Katrín Íris Rolfsdóttir,
Melkorka Gunborg Briansdóttir,
Killian Gunnlaugur Emanuel Briansson,
Guðrún A. Kristinsdóttir,
Margrét H. Kristinsdóttir.
Elskulegur eiginmaður, faðir, sonur, tengdafaðir,
afi, bróðir og tengdasonur,
KRISTINN RICHARDSSON,
Sunnuvegi 15,
lést á hjartadeild Landspítalans aðfaranótt mánu-
dagsins 13. mars.
Útförin verður nánar auglýst síðar.
Kristín Þorvaldsdóttir,
Ólafur Kristinsson, Manuela Jank,
Rebekka Gylfadóttir, Sigurður Jónsson,
Þorvaldur Gísli Kristinsson, Heiðdís Björnsdóttir,
Arnfreyr Kristinsson, Steinunn Óskarsdóttir,
Sigríður Vilhjálmsdóttir,
Vigdís Ólafsdóttir,
Páll Ólafsson,
Ingibjörg Magnúsdóttir
og barnabörn.
Elsku eiginkona mín, móðir, tengdamóðir, systir,
mágkona, amma og langamma,
THEODÓRA ÞURÍÐUR KRISTINSDÓTTIR
frá Vestmannaeyjum,
Borgarheiði 9v,
Hveragerði,
lést á heimili sínu laugardaginn 4. mars.
Útförin hefur farið fram í kyrrþey að ósk hinnar
látnu.
Þakkir til allra þeirra sem auðsýndu okkur samúð og vinarhug.
Daníel Jón Kjartansson,
Kristinn Daníelsson, Vilhelmína Sigríður Ólafsdóttir,
Anna Kristín Daníelsdóttir, Björn Jónsson,
Kjartan Daníelsson, Edda Rós Karlsdóttir,
Helga Daníelsdóttir, Ólafur Björn Stefánsson,
Ólafur Jón Daníelsson,
Bjarni Daníel Daníelsson, Mia Nordby Jensen,
Ólafur Magnús Kristinsson, Inga Þórarinsdóttir,
Guðrún Helga Kristinsdóttir, Bjarni Gunnarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.