Morgunblaðið - 22.05.2006, Qupperneq 33

Hún amma hafði ansi sterkar
skoðanir á hlutunum og tjáði þær
óspart, oft með sína einstöku kald-
hæðni í rómi. Við fórum í heim-
sóknir í vinnuna til hennar niður á
bæjarskrifstofur og hjálpuðum
henni að bera kaffikönnurnar upp
stigann. Að launum fengum við svo
bestu skinku- og baunasamlokur í
bænum. Hún var hörkutól, enda
þurfti hún alltaf að hafa fyrir líf-
inu. Hún var svo fín frú hún
amma. Hún gekk hnarreist um
bæinn með hvítu hanskana, bleika
varalitinn, sólgleraugun og slæðu á
höfðinu til að vernda fullkomlega
lagt hárið. Hún var hlý og yndisleg
og gaf okkur óspart það mikilvæg-
asta sem hún átti sem var tími til
að vera með okkur og tala við okk-
ur. Sögurnar af því hvernig hún og
afi kynntust heyrðum við allar oft
og höfðum við jafn gaman af því að
heyra þær og hún hafði af því að
segja okkur þær, ávallt með blik í
augum, enn ástfangin upp fyrir
haus. Við þökkum guði fyrir að
hafa fengið að þekkja hana ömmu
sem gaf okkur öllum svo mikið. Við
vitum að þér líður vel með afa,
Pétri og öllum hinum. Við hittumst
svo síðar. Við elskum þig, amma.
Ólína (Lólý) og Guðbjörg Þor-
valdsdætur, Marsibil (Marsó)
og Arndís (Dísa) Mogensen.
Elsku amma Lólý. Það er sárt
að missa báðar ömmur sínar með
svona stuttu millibili þrátt fyrir að
amma Steinunn hafi verið mjög
veik en það er nær óskiljanlegt að
amma Lólý sem alltaf var svo
hress sé einnig horfin. En núna er
amma Lólý loksins komin til afa
Kalla eftir meira en 30 ára að-
skilnað, sem er langur tími. Hún
bar alltaf höfuðið hátt og sá um
börn og bú þrátt fyrir að hafa
misst mann sinn svona ung. Við
þekktum aldrei afa Kalla en af
þeim sögum sem við höfum heyrt
var hann yndislegur maður sem
elskaði ömmu Lólý út af lífinu. Því
unnum við henni mikið að vera
komin til hans aftur.
Signý var svo heppin að fá sögu-
verkefni í skólanum sem fólst í því
að taka viðtal við einstakling sem
hafði upplifað seinni heimsstyrj-
öldina. En amma Lólý hafði siglt
til Ameríku á meðan á stríðinu
stóð og kynnst afa Kalla á skipinu.
Amma lét allt flakka í viðtalinu og
fékk Signý að kynnast henni svo
miklu betur og er hún ömmu æv-
inlega þakklát fyrir þessa litlu
sögustund. Þetta samtal er fjöl-
skyldunni ákaflega dýrmætt nú
þegar amma Lólý er farin yfir
móðuna miklu.
Við munum sakna þín mikið,
elsku amma Lólý, og karaktersins
sem þú varst. En það má með
sanni segja að þú hafir verið elsti
unglingur landsins því þér fannst
ekkert ógeðslegra en hefðbundinn
íslenskur matur, svo sem svið. Í
staðinn vildir þú bara hamborgara
og franskar, grillað kjöt og ým-
islegt sem fólk af þinni kynslóð
fussaði og sveiaði yfir. Þú varst
glæsileg kona allt fram á dauða-
dag. Alltaf í nýjustu tísku, með sól-
gleraugu því þér fannst alltaf of
bjart þótt það væri að koma kvöld,
í háhæluðum skóm með uppsett
hár, enda menntuð hárgreiðslu-
kona, og flott make-up. Þú varst
án efa kona sem allir litu upp til
hvað varðar glæsileika. Alltaf var
stutt í grín og glens hjá þér og oft
komstu með mjög súrrealískar at-
hugasemdir um umræðuefnið sem
varð þá að brandara hjá okkur
krökkunum.
Það er erfitt að þurfa að taka
saman allar þær minningar sem
við eigum um þig því það er nær
ógerlegt því þær eru svo margar.
Við munum halda þeim bestu fyrir
okkur sjálf og varðveita þær um
alla eilífð þar til við hittumst aftur.
Jæja, amma prakkari, við kveðj-
um þig með söknuð í hjarta en vit-
um að þú ert ánægð þar sem þú
ert núna.
Þín barnabörn
Ásgerður, Signý og Einar Karl.
Elsku amma Lólý. Ég trúi því
ekki að þú sért bara farin, þetta
gerðist svo hratt. En þótt þú sért
farin þá standa allar góðu minn-
ingarnar eftir, allir sunnudagarnir
og gamlárskvöldin á Sléttahraun-
inu.
Það var hefð að alla sunnudaga
var farið til ömmu Lólýjar, allir
hittust á Sléttahrauninu á meðan
þú gast tekið á móti okkur. Alltaf
fékk maður þá allra bestu súkku-
laðiköku sem hægt var að fá og
mjólkin alltaf alveg ísköld. Svo lék-
um við frændsystkinin okkur sam-
an með alla gömlu bílana hans
Mumma, þótt bara væri einn
strákur í öllum hópnum. Við viss-
um að amma átti alltaf til snakk
inni í skáp en til að vera viss þá
læddumst við alltaf inn í eldhús og
gáðum hvort það væri ekki örugg-
lega til snakk. Svo var yngsta
manneskjan á svæðinu alltaf send
til að spyrja hvort við mættum fá
snakk og þá fengum við hvert og
eitt snakk í gamalt skyrbox og
vorum alveg himinlifandi með það.
Þú varst alltaf tilbúin að taka á
móti þessum stóra hópi sem fór
stækkandi. Lengi vel hittist svo öll
þessi stórfjölskylda á gamlárs-
kvöld á Sléttahrauninu hjá ömmu
og þú eldaðir ofan í allan mann-
skapinn og svo var fjölmennt út á
tún og allir flugeldarnir sprengdir.
Svo skemmti fólk sér langt fram
eftir nóttu. Seinna meir eftir að
amma flutti af Sléttahrauninu og á
Sólvangsveginn var alltaf jafn
gaman að heimsækja hana og
spjalla við hana um allt milli him-
ins og jarðar, en mest talaði ég
samt um handbolta við hana. Hún
var alveg inni í öllu sem gerðist í
handboltanum og fylgdist með öll-
um leikjum, og mér finnst leið-
inlegt að hugsa til þess að þú verð-
ir ekki hérna til að sjá mig spila
handboltaleik í sjónvarpi.
Elsku besta amma mín, þetta
eru minningar sem ég mun aldrei
gleyma.
Hvíldu í friði.
Þín ömmustelpa
Tinna Ósk.
Elsku amma mín er látin. Nú er
hún farin til afa og það hefur án
efa verið mikil gleðistund þegar
þau hittust aftur eftir langan að-
skilnað. Allar góðu minningarnar
um elsku ömmu Lólý rifjast upp á
svona stundu. Á hverjum sunnu-
degi frá því að ég man eftir mér
hittist öll fjölskyldan hjá ömmu á
Sléttahrauni og amma var búin að
baka frægu súkkulaðikökuna sína
og við fengum mjólk með. Við
barnabörnin fengum líka oft snakk
í jógúrtbolla og lékum okkur svo
með bílana hans Mumma. Ég
kynntist ömmu svo miklu betur
þegar ég fékk að búa hjá henni í
tvo mánuði fyrir nokkrum árum
eftir að mamma og pabbi skildu.
Þá vorum við saman á hverjum
degi og töluðum oft saman langt
fram eftir nóttu. Amma hugsaði
rosalega vel um mig, keypti alltaf
ís þegar hún fór út í búð svo ég
gæti fengið mér á kvöldin. Ég var í
prófum á þessum tíma og amma
kom alltaf með kaffi og kex inn til
mín þegar ég var að læra. Það var
rosalega gott. Amma var mjög sér-
stök manneskja og hafði sterkar
skoðanir á hinum ýmsu hlutum.
Henni fannst kjúklingur vondur og
gúrkur súrar. Hún borðaði heldur
ekki banana. Alla morgna fékk
amma sér honey nut cheerios með
mjólk í morgunmat eins og börnin
og hún var alltaf glöð þegar hún
fékk hamborgara og franskar með
mikilli kokteilsósu.
Já, það eru ekki margir eins og
hún amma mín. Hún var alveg
yndisleg kona og ég á eftir að
sakna hennar mikið. Elsku amma
mín, það er rosalega erfitt að
þurfa að kveðja þig og sérstaklega
svona stuttu eftir að elsku Pétur
minn lést. En ég veit að afi Kalli
tók á móti þér og hugsar vel um
þig núna. Skilaðu ástarkveðju frá
mér til Péturs. Hvíldu í friði, elsku
amma mín. Megi Guð og englarnir
passa þig um alla eilífð. Ég elska
þig.
Þín Sirrý „litla“
Sigríður Mogensen.
Hann er farinn að þynnast hóp-
urinn sem lagði leið sína á Eiríks-
götuna og Klapparstíginn hér á ár-
um áður. Oftast var haldið í
sunnudagskaffi til afa og ömmu og
þar hittust börnin þeirra með sín
börn, þar með afa og ömmu börnin
ýmist í barnavögnum, kerrum eða
skokkandi í kringum foreldra sína.
Hópurinn stækkaði stöðugt og
styrktist og börnin undu sér vel
saman við leiki sína. Lólý kom að
sjálfsögðu með sín börn þó lengra
væri fyrir hana að fara en hún bjó
flest öll sín búskaparár í Hafn-
arfirði. Þá var farið með „strætó“.
Að fara í heimsókn til Lólýjar og
fjölskyldu í Hafnarfjörðinn var
eins og lítið ævintýri fyrir börnin.
Lólý var alltaf hress og kát og með
sínu fallega brosi tók hún alltaf vel
á móti sínu fólki. Hún missti hann
Kalla sinn langt um aldur fram frá
fimm börnum þeirra hjóna. En
Lólý stóð sig eins og hetja. Lífið
hélt áfram og börnin uxu úr grasi
og reyndust þau móður sinni alla
tíð vel. Hún var umvafin ástúð
þeirra og allra afkomendanna.
Hún gat litið stolt um öxl, hún
hafði gegnt sínu hlutverki í lífinu
með sóma.
Þessi ár sem við höfum átt sam-
leið skilja eftir sig hlýjar og góðar
minningar um góða fjölskyldu sem
kom saman á hátíðis- og tyllidög-
um og heldur nú árlega svokallað
ömmukaffi þar sem allar fjölskyld-
urnar mæta saman og er alltaf vel
sótt. Þar sem stór hluti fjölskyldu
minnar getur ekki verið við
kveðjuathöfn Lólýjar, sendum við
börnum hennar og þeirra fjöl-
skyldum hlýjar samúðarkveðjur.
Algóður guð styrki ykkur í und-
angenginni raun og nú við lát móð-
ur ykkar.
Dóra Hannesdóttir
og fjölskylda.
MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 22. MAÍ 2006 33
MINNINGAR
Minningarkort
Krabbameinsfélagsins
540 1990
krabb.is/minning
Sonur minn, stjúpsonur og bróðir,
PÁLL GUNNARSSON,
Katrínarlind 6,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Grafarvogskirkju þriðju-
daginn 23. maí kl. 13.00.
Edda Björgmundsdóttir, Bragi Björgvinsson,
Einar Már, Kristín,
Guðbjartur og Jóakim.
Innilegar þakkir til allra sem sýndu okkur hlýhug
og samúð við andlát og útför elskulegrar konu
minnar, móður okkar, tengdamóður, ömmu og
langömmu,
BÁRU BJÖRNSDÓTTUR,
Hraunhvammi 4,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heimahlynningar
Krabbameinsfélagsins.
Magnús Þórðarson,
Björn Magnússon, Aðalbjörg Reynisdóttir,
Guðrún Elín Magnúsdóttir, Jan Anton Juncker Nielsen,
Þórður Rúnar Magnússon, Anna Lárusdóttir,
Dagný Emma Magnúsdóttir, Hjörtur Kristinsson,
ömmubörn og langömmubörn.
Hjartkær móðir okkar, tengdamóðir, amma og
langamma,
INGIBJÖRG GUÐMUNDSDÓTTIR,
sem lést á Hrafnistu í Reykjavík laugardaginn
13. maí, verður jarðsungin frá Fríkirkjunni í
Reykjavík þriðjudaginn 23. maí kl. 15.00.
Rannveig Bjarnadóttir, Óskar B. Benediktsson,
Sigríður Kolbrún Bjarnadóttir, Guðmundur Aronsson,
Kolbeinn Bjarnason, Bjarni Kolbeinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Ástkær bróðir okkar,
SÖLVI EIRÍKSSON
frá Egilsseli í Fellum,
Miðvangi 22,
Egilsstöðum,
andaðist á Fjórðungssjúkrahúsinu í Neskaupstað
aðfaranótt fimmtudagsins 18. maí.
Útför hans verður gerð frá Egilsstaðakirkju mið-
vikudaginn 24. maí kl. 14.00.
Fyrir hönd aðstandenda,
Björgheiður Eiríksdóttir,
Bryndís Eiríksdóttir,
Rósa Eiríksdóttir,
Þórey Eiríksdóttir.
Elsku hjartans sonur okkar, bróðir, mágur, barna-
barn og frændi,
PÉTUR SNÆR PÉTURSSON,
Vallargötu 42,
Sandgerði,
verður jarðsunginn frá Safnaðarheimilinu
Sandgerði miðvikudaginn 24. maí kl. 14.00.
Snæfríður Karlsdóttir, Pétur Guðlaugsson,
Ari Gylfason, María G. Pálsdóttir,
Hrannar Már Pétursson,
Guðrún Pétursdóttir, Bjarni Ragnarsson,
Helgi Pétursson,
Helena Sirrý Pétursdóttir,
Arna Siv Pétursdóttir,
Greta Frederiksen, Karl Einarsson
og frændsystkini.
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför elskulegrar
eiginkonu minnar, móður okkar, tengdamóður,
ömmu og langömmu
SÆDÍSAR SIGURBJARGAR KARLSDÓTTUR
frá Bóndastöðum,
Hjaltastaðaþinghá,
Hörður Rögnvaldsson,
Margrét Elísabet Harðardóttir, Andrés Þórarinsson,
Ingibjörg Harðardóttir, Ólafur Tryggvi Mathiesen,
Katrín Rögn Harðardóttir, Jón Þór Daníelsson,
barnabörn og barnabarnabörn.