Morgunblaðið - 12.08.2007, Blaðsíða 60

Morgunblaðið - 12.08.2007, Blaðsíða 60
60 SUNNUDAGUR 12. ÁGÚST 2007 MORGUNBLAÐIÐ MINNINGAR Hannes Hafsteinsson ✝ Hannes Haf-steinsson fædd- ist á Ísafirði 17. september 1951. Hann lést á gjör- gæsludeild Land- spítalans 28. júlí síð- astliðinn og var útför hans gerð frá Grafarvogskirkju 9. ágúst. stuðning, bæði í starfi og utan þess. Hann samgladdist öðrum yf- ir góðu en var líka allt- af tilbúinn til að að- stoða í þrengingum. Víðtæk þekking og reynsla auk framúr- stefnulegra og ferskra hugmynda gerðu Hannes að svo áhuga- verðri og skemmtilegri persónu. Með hag heildarinnar að leiðar- ljósi hlustaði Hannes þó alltaf á sjónarmið annarra og átti góð skoðanaskipti. Fráfall Hannesar er mikill missir, en allar góðu minningarnar um þenn- an einstaka og skemmtilega mann munu lifa með okkur alla tíð og við er- um þakklát fyrir að hafa orðið þeirrar gæfu aðnjótandi að þekkja hann. Far þú í friði, friður Guðs þig blessi, hafðu þökk fyrir allt og allt. Gekkst þú með Guði, Guð þér nú fylgi, hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt. (V. Briem.) Með tár í augum og sorg í hjarta sendum við öllum aðstandendum Hannesar, okkar innilegustu samúð- arkveðjur. Elsku Soffía, Nína, Maggi, Kristín, Haffi og Sigga, megi algóður Guð gefa ykkur styrk og huggun. Blessuð sé minning heiðursmanns- ins Hannesar Hafsteinssonar. Ykkar vinir, Diðrik, Viktoría, Karítas og Kristinn, Lúxemborg. Þegar við minnumst Hannesar frænda okkar og vinar, eru minningar frá uppvaxtarárunum ofarlega í huga. Á milli æskuheimila okkar voru alla tíð náin og góð tengsl, þar sem Guð- mundur Bárðarson, faðir okkar, og Kristín móðir Hannesar voru systk- ini. Heimili foreldra Hannesar og for- eldra okkar stóðu okkur börnunum öllum ávallt opin. Það má því segja að við frændsystkinin höfum alist upp hlið við hlið. Mæður okkar voru góðar vinkonur og unnu mikið saman, bæði varðandi heimilin og við vefnað. Við krakkarnir vorum oft með þeim í ýmsum verkefnum, svo sem sláturgerð, berjatínslu og ýmsu varð- andi vefstofuna, sem móðir okkar rak. Við systkinabörnin vorum sex og vegna aldursmunar má segja að við höfum skipst í tvo hópa, eldri og yngri, – þrír í hvorum hópi. Hannes var okkar yngstur, og á milli hans og Tíminn stoppaði og ólýsanleg sorg helltist yfir við andlátsfregn eins af mínu allra bestu vinum í lífinu, dr. Hannesar Haf- steinssonar. Fyrr um daginn höfðum við rætt saman og allt horfði til betri vegar, en svo kom höggið, svo snöggt, svo ótímabært. Síðan í byrjun júní hafði vinur minn barist hetjulegri baráttu. Í þessari baráttu var það hann sem þurfti styrk og aðhlynningu, en svoleiðis hafði það ekki verið áður. Hann sem alla tíð var kletturinn, kletturinn sem studdi alla aðra, hjálpaði alltaf öðrum fyrst, að- stoðaði hvern þann sem til hans leit- aði og var ávallt reiðubúinn að miðla af sinni miklu reynslu og sérfræði- þekkingu. Á þessari sorgarstundu erum við svo harkalega minnt á hversu verð- mætt nú-ið og fortíðin eru. Minning- arnar um heiðursmanninn og góð- mennið dr. Hannes hrannast upp í huganum. Alveg frá fyrstu stundu, sem leiðum okkar bar saman, upplifði ég hans heiðarleika, hjartagæsku og einlægan vilja til að hjálpa öðrum. Það var líka alltaf stutt í glaðværðina, húmorinn og smitandi hláturinn hans. Við getum átt marga kunningja og marga vini, en bara örfáa bestu vini. Ég og fjölskylda mín erum þakklát fyrir þau forréttindi og gæfu að hafa fengið að kynnast, starfa með og verja frítíma með Hannesi og hans einstöku fjölskyldu. Ávallt stóð fjölskyldan hjarta hans næst og sinnti Hannes einstaklega vel bæði börnum og barnabörnum og sýndi sínum aðdáunarverða ræktar- semi og umhyggju. Síðustu vikurnar hefur þessi einstaka fjölskylda sýnt og sannað það sem Hannes lagði ávallt áherslu á, samhug, umhyggju, hjálpsemi og væntumþykju. Margt kenndi Hannes okkur með því að vera fyrirmynd um ósérhlífni, hógværð, kærleik, vinnusemi, kraft og eldmóð. Aldrei veigraði hann sér við að takast á við stór verkefni, þó svo að verkefnalistinn væri alltaf yf- irfullur. Í gegnum árin hefur Hannes tekið mörg verðug málefnin upp á sína arma og veitt þeim ómældan Bárðar bróður okkar var árs munur og voru þeir alla tíð miklir vinir. For- eldrar okkar voru glaðsinna fólk og því var oft glatt á hjalla. Jafnvel á al- vörustundum var stutt í hlátur og þegar Stína frænka hló á innsoginu var hlegið enn þá meira. Hannes erfði þennan hlátur móður sinnar sem verður í minnum hafður. Það var létt yfir æskuheimili Hannesar, en þar var engu að síður festa og reglusemi og þar var hlúð að hans góðu eigin- leikum. Hannes var þéttur á velli, hlátur- mildur og léttur í lund, viðkvæmur, en þrautgóður á raunastund. Hann var ágætur námsmaður, lærði efna- fræði í Svíþjóð og lauk doktorsnámi í matvælaverkfræði frá Bandaríkjun- um. Hannes og Soffía kona hans voru með þrjú elstu börnin í Bandaríkjun- um og þegar þau komu þaðan hóf Hannes að starfa við matvælarann- sóknir á Íslandi og starfaði við þær æ síðan. Starfi sínu sinnti hann af áhuga og alúð. Við barnahópinn bættust tvö börn. Hannes og Soffía áttu heimili sitt lengst af í Hraunbæ 162. Tvö elstu börnin átti Soffía áður en þau Hannes kynntust. Hannes reyndist þeim sem sannur faðir og leiddi börn- in sín fimm til þroska með þéttu og hlýju handtaki og í kjölfarið barna- börnin sex. Hannes hugsaði af ljúf- mennsku og góðvild um heimili sitt og fjölskyldu. Hann lagði vinum sínum og vandamönnum allt gott til og var vinur í raun. Við systur, og fjölskyldur okkar, vottum Soffíu, börnunum og fjöl- skyldum þeirra, Stínu frænku og systkinum Hannesar, þeim Bárði og Gunnu og fjölskyldum þeirra, innileg- ustu samúð. Hannesar verður sárt saknað, en minningin um góðan og glaðan dreng mun lifa með okkur öll- um. Hólmfríður og Snjólaug Guðmundsdætur. Hannes Hafsteinsson vinur minn og starfsfélagi er látinn langt fyrir aldur fram. Hann hafði mikil áhrif á matvælarannsóknir á landinu og kennslu í matvæla- og næringarfræði á háskólastigi. Við kynntumst árið 1977 þegar við hófum störf á Rann- sóknastofnun landbúnaðarins við svo- kallaða Kelloggs-áætlun við að byggja upp matvælarannsóknir. Í henni fólst líka að taka þátt í að byggja upp kennslu í matvæla- og næringarfræði við Háskóla Íslands. Það var mikil gerjun á RALA. Þar stóðu jarðræktar- , búfjár- og gróð- urrannsóknir á gömlum sterkum merg. Þær höfðu eflst og mikið bæst við af nýju starfsfólki við þjóðargjöf- ina 1974. En starfsfólk matvælarann- sóknanna var fulltrúar nýrra tíma og viðhorfa. Sjónarmið framleiðenda áttu nú í fyrsta skipti í langan tíma undir högg að sækja, bæði vegna of- framleiðslu og vegna óska um fjöl- breyttari og hollari matvæli. Nýjar hugmyndir, ný sjónarmið og nýtt fjármagn kom til Íslands með fram- sæknu fólki í íslenskum landbúnaði og stjórnmálum og vísindamönnum sem höfðu verið við nám og störf í Bandaríkjunum og Evrópu. Það voru bæði forréttindi og mikil áskorun að byggja upp nýjar rann- sóknir og kennslu í matvælafræði. Hannes hafði þar mikil áhrif. Hann undirbjó og framkvæmdi rannsókn- arverkefni, samdi kennsluefni, verk- legar æfingar og tók þátt í kennslu í matvælavinnslu og matvælaverk- fræði.Vinnutíminn var langur og mesta umbunin fólst oft í áhuga og þakklæti nemenda. Hannes var fyr- irmynd mín. Báðir vorum við ný- skriðnir úr skóla. Ég úr grunnnámi í líffræði en hann úr framhaldsnámi í matvælaverkfræði. Með glaðværð sinni og stríðni hafði hann jákvæð áhrif á fólkið í kringum sig. Leiðir okkar lágu aftur saman árið 1992 þegar Hannes varð forstöðu- maður matvælatæknideildar Iðn- tæknistofnunar á Keldnaholti eftir að hafa verið í Bandaríkjunum við fram- haldsnám við MIT- og Cornell-há- skóla á árunum 1980-1987 og í vinnu hjá Sölumiðstöð hraðfrystihúsanna frá 1987-1992. Deildin var í forustu í alþjóðavæðingu matvælarannsókna á Íslandi og tók þátt í fjölda alþjóða- verkefna og stjórnaði Hannes mörg- um þeirra. Á þessum tíma unnum við saman að því að sameina matvæla- rannsóknir á RALA og Iðntækni- stofnun. Árið 1998 tók MATRA svo til starfa undir forustu Hannesar. Enn lágu leiðir okkar saman þegar matvælarannsóknir á Íslandi voru sameinaðar í Matís ohf. í byrjun þessa árs. Hannes var alþjóðafulltrúi fyrir- tækisins. Hann var ómetanlegur á þessum breytingartímum við að leysa vandamál sem komu upp við að flytja starfsemi MATRA á Keldnaholti til Matís á Skúlagötu 4. Við vorum að mörgu leyti komnir á byrjunarreit og farnir að vinna aftur saman við að byggja upp matvælarannsóknir á Ís- landi. Ég hlakkaði mikið til þess að fá að vinna með honum næstu árin og eiga í honum samherja og stuðnings- mann. Við samstarfsfólk hans og fé- lagar söknum hans mikið. Við send- um Soffíu eiginkonu hans og börnum þeirra, fjölskyldum, systkinum og móður svo öllum öðrum vinum og vandamönnum dýpstu samúðar- kveðjur. Guðjón Þorkelsson. Hannes Hafsteinsson, samstarfs- maður minn til margra ára, er látinn eftir stutt en erfið veikindi, eitthvað sem enginn átti von á. Hannes hóf störf hjá Matís ohf. sl. áramót og við Hannes byrjuðum þá að vinna saman aftur eftir nokkurra ára hlé, en við höfðum áður starfað saman um margra ára skeið hjá MATRA. Það var mér mikið gleðiefni þegar Hannes ákvað að ganga til liðs við okkur og takast á við það viðamikla verkefni að láta Matís ohf. verða að veruleika og taka um leið virkan þátt í mótun og uppbyggingu matvæla- rannsókna á Íslandi. Hann vann markvisst að uppbyggingunni allt þar til hann veiktist snögglega í júní sl. Hannes var einn af lykilfólki í mat- vælarannsóknum hér á landi og leið- togi á sínu sviði. Hannes var vandvirkur og leysti úr öllum málum af mikilli alúð og vand- virkni. Það kom oft fram hjá honum í gegnum árin að það væri auðvelt að gera of mikið úr litlum málum og því væri nauðsynlegt að líta á málin sem einstök og afmörkuð verkefni sem auðveldara væri þá að takast á við. Hannes var ávallt glaður og léttur í lundu og fljótur að sjá spaugilegu hliðar á málunum. Hann gerði góðlát- legt grín að sjálfum sér og öðrum og fékk þannig fólk til að sjá skoplegu hliðarnar á mannlífinu. Við munum sakna Hannesar sárt úr starfi og leik. Ég og starfsfólk Matís sendum fjöl- skyldu hans og vinum innilegar sam- úðarkveðjur á þessari erfiðu stund. Sjöfn Sigurgísladóttir, forstjóri Matís. Vorið 1980 lögðu fyrstu útskriftar- nemar í matvælafræði við Háskóla Ís- lands land undir fót í vísindaferð til Danmerkur og Svíþjóðar að skoða matvælafyrirtæki hjá frændþjóðun- um. Hannes, sem þá var kennari við HÍ, tók að sér að vera í forsvari fyrir hópinn og hafði veg og vanda af skipulagningu ferðarinnar. Hann var ekki mikið eldri en við, en hafði ný- lega lokið prófi í matvælaverkfræði frá Lundi og við nutum góðs af því að hann þekkti vel til fyrirtækja og stað- hátta. Í heimsóknum til stórfyrir- tækja á borð við Nestlé og Findus var Hannes fyrirmynd okkar og setti fram faglegar spurningar um ferla, tækni og vinnsluaðferðir, en við nem- endurnir fylgdumst af aðdáun með. Hannes hafði tekið að sér kennslu við nýstofnaða matvælafræði innan HÍ og studdi vel við gerð námsefnis og skipulag. Á þeim tímum var ekki hægt að senda tölvupóst til að koma síðbúnum upplýsingum frá kennur- um til nemenda. Þá skipti máli að menn eins og Hannes voru til staðar og þeyttust milli bygginga HÍ með nýskrifaða fyrirlestra og námsefni, glóðvolgt úr ljósritunarvélunum. Hann hafði sérstakt lag á að sjá skemmtilegar hliðar á málefnum og litaði oft frásögnina örlítið og í kjöl- farið fylgdi dillandi, smitandi hlátur. Hann var ekki bara kennari okkar heldur líka félagi og vinur. Eftir þessi upphafsár matvælafræðinnar í HÍ hafa leiðir okkar legið saman í tengslum við samstarf í rannsóknar- verkefnum, á fundum og við nefnd- arstörf um matvælafræði. Hann var líka vinur sem við hittum á förnum vegi eða á hliðarlínu sem foreldrar fótboltakappa í Fylki og alltaf var Hannes hress og stutt í hláturinn. Fyrir hönd útskriftarárgangs mat- vælafræðinga 1980 kveðjum við góð- an félaga og þökkum Hannesi fyrir hans þátt í að móta og setja svip á matvælafræðina með kennslu, störf- um í iðnaði og rannsóknum. Soffíu, börnum og fjölskyldu Hannesar sendum við innilegar samúðarkveðj- ur. Birna Guðbjörnsdóttir, Guðrún Ólafsdóttir og Ragnheiður Héðinsdóttir. Ég kynntist Hannesi þegar hann réð mig til starfa á Iðntæknistofnun vorið 1997, en þá var ég nýskriðinn úr háskóla. Hannes sagðist eingöngu ráða til sín Ísfirðinga eða Árbæinga, og ég var svo heppinn að tilheyra seinni hópnum og var því ráðinn á staðnum. Sýndi það sig strax að glettnin var aldrei langt undan hjá deildarstjór- anum, sem átti það til að gera góðlát- legt grín bæði að vinnufélögum og sjálfum sér. Bjartsýnin og jákvæðnin sem fylgi honum þegar hann tókst á við öll sín verkefni hafði einnig áhrif á alla þá sem unnu með Hannesi. Hjá sumum er glasið alltaf hálffullt. Þegar glímt var við styrkumsóknir og leita þurfti lausna á einhverjum þeirra fjölmörgu verkefna sem í gangi voru á þessum tíma var Hannes ávallt fljótur að sjá hlutina í réttu ljósi og gat oft bent á leiðir sem aðrir komu ekki auga á, jafnvel sá hann lausnir þar sem aðrir sáu hindranir. Ótrauð- ur hélt hann áfram þrátt fyrir áföll stór sem smá, hann var sannarlega klettur sem báran ekki braut. Ekki komst maður heldur hjá því að taka eftir hve stóran sess börn og barnabörn Hannesar skipuðu í lífi hans, en ósjaldan rötuðu þau inn í samræður yfir kaffibolla á skrifstof- unni. Alltaf var líka gott að leita til hans og verður hjálpsemi Hannesar, sem oft hefur komið sér vel, seint full- þökkuð. Ég átti samtal við Hannes snemma í sumar þar sem ég bað hann um meðmæli er ég var í atvinnuleit. Eitthvað hefur hann haft gott um mig að segja því starfið fékk ég um hæl. Skömmu síðar frétti ég af veikindum Hannesar, og ætlaði ég að hringja í hann og þakka fyrir mig um leið og hann færi að hressast. Því miður varð ekki af því. Ég minnist góðs og vandaðs manns sem ég tel mig lánsaman að hafa kynnst. Ég og fjölskylda mín sendum Soffíu og börnunum okkar innileg- ustu samúðarkveðjur. Guðmundur Örn Arnarson. Okkur setti hljóð þegar þær fréttir bárust að Hannes Hafsteinsson hefði látist nú um mitt sumar, aðeins 55 ára að aldri. Við vissum um veikindi hans en enginn átti von á svo snöggum endi. Hannes hafði staðið fyrir fundi með fjölmörgum erlendum þátttak- endum í lok maí og þá bar ekki á öðru en hann hefði fulla starfsorku. Hann Vönduð og persónuleg þjónusta Inger Steinsson, útfararstjóri, s. 691 0919 Sími 551 7080 Bárugötu 4, 101 Reykjavík. Ólafur Örn útfararstjóri, s. 896 6544 Inger Rós útfararþj., s. 691 0919                               ! "# $!% &   ' (!!%  ! $) (!!*% !! +! ( (!!*% , ( '$  (!!*% - $ .! $  (!!*% /  0  (!!*% 0  1 ! (!!*%
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.