Morgunblaðið - 22.09.2007, Page 37

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 22. SEPTEMBER 2007 37
✝
Innilegar þakkir til allra þeirra sem sýndu okkur
samúð og hlýhug við andlát og útför móður okkar,
tengdamóður, sambýliskonu, ömmu og langömmu,
ÖNNU MARGRÉTAR TRYGGVADÓTTUR
Brautarholti,
Blönduósi.
Sérstakar þakkir til starfsfólks Heilbrigðisstofnunar
Blönduóss.
Fyrir hönd aðstandenda,
Þóra, Kolbrún, Árni og Ragnar.
✝
Þökkum auðsýnda samúð og hlýhug vegna fráfalls
elskulegrar eiginkonu, móður, tengdamóður og
ömmu,
HJÖRDÍSAR RÖGNU ÞORSTEINSDÓTTUR,
Lyngbergi 37,
Hafnarfirði.
Sérstakar þakkir til starfsfólks líknardeildar
Landspítalans í Kópavogi fyrir góða umönnun.
Georg Ragnarsson,
Friðbjörn Georgsson, Margrét Ingólfsdóttir,
Hildur Georgsdóttir, S. Hlynur Árnason,
Ingólfur Már, Hjördís Ragna, Ingibjörg og Thelma.
Það er stutt á milli
gleði og sorgar. Við
hjónin giftum okkur
viku áður en örlaga-
dagur Simma okkar rann upp.
Simmi kom í brúðkaupið, ávallt
glottandi, með Möggu sína, dætur
og Halla tengdason sinn. Þar áttum
við yndislegar stundir öll saman.
Hann hafði orð á því að þetta hefði
verið skemmtilegasta brúðkaup sem
hann hafði farið í, okkur Tóta til
mikillar gleði.
Simmi kallinn var einstakur mað-
ur. Við fjölskyldan erum stolt að
hafa mátt kynnast honum eins vel
og við gerðum. Áttum stórkostlegar
stundir hér heima hjá okkur á
Lauganesvegi, í Sílakvíslinni hjá
Möggu og Simma, uppí sumarbú-
stað, og svo má lengi telja. Simmi
var ávallt með hlutina á hreinu,
hvort sem það var um mat, stjórn-
mál, heimstyrjaldir eða Man Utd.
Við munum aldrei gleyma Simma
og biðjum algóðan Guð að búa hon-
um góðan stað á himnum með hinum
englunum.
Elsku Magga, Heiða, Emelía,
Halli, fjölskyldur og vinir, megi
minningin um yndislegan mann
hjálpa ykkur í hinni miklu sorg.
Sigríður, Þórir (Sigga og Tóti),
Andri og Sævar.
Mér þykir óraunverulegt að
skrifa minningargrein um Simma.
Andlát hans er eins og slæmur
draumur sem maður vonar að ljúki
brátt, en raunveruleikinn gerir þær
vonir ávallt að engu.
Simmi hafði alla þá kosti sem
maður óskar eftir í góðum félaga.
Hann var jákvæður, skemmtilegur,
hjálplegur, traustur og trúr. Hjá
honum voru hlutirnir aldrei neitt
vandamál.
Við Simmi fengum ekki svo marg-
ar stundir einir saman, en þegar
þær komu voru þær velkomnar og
við nýttum þær vel. Við gátum rætt
allt sem okkur lá á hjarta og á milli
okkar ríkti traust. Ég minnist þess-
ara stunda með hlýju og gleði en
jafnframt söknuði.
Dæmi um hversu góður vinur
Simmi var, er þegar við í matar-
klúbbnum hófumst handa við trjá-
ræktina okkar fyrir austan. Ég hafði
þá strax áhyggjur af því að geta
ekki verið viðstaddur þegar þyrfti.
Þó að ég hafi ekki látið mínar
áhyggjur í ljós, þá skynjaði Simmi
þær og sagðist glaður gróðursetja
okkar hlut ef að svo yrði. Þetta þótti
mér vænt um að heyra og ég vissi að
slíkt segði hann ekki nema meina
það. Þetta dæmi er lýsandi fyrir
þann mann sem Simmi hafði að
geyma.
Ég er þakklátur fyrir þann tíma
sem við fjölskyldan höfum átt með
Sigmari og fjölskyldu.
Elsku Magga, Heiða, Emelía,
Svana, Eddi og Óli Páll. Ég votta
ykkur mína dýpstu samúð. Minning-
in um góðan mann lifir í okkar
hjarta.
Vertu sæll vinur, ég sakna þín.
Snorri Jónsson.
Ég kveð hér vinnufélaga, vin og
frábæran dreng. Þegar mamma
kom og sagði mér að Simmi væri dá-
inn fannst mér heimurinn hrynja.
Ég kynntist Simma þegar ég var
mjög ungur, þegar hann og Magga
frænka byrjuðu að vera saman.
Fljótt kom í ljós hvað hann var mik-
ill öðlingsdrengur og góður vinur.
Ég man alltaf eftir þegar ég var 8
Sigmar Þór
Eðvarðsson
✝ Sigmar Þór Eð-varðsson, versl-
unarstjóri Bónus,
Hraunbæ, fæddist í
Reykjavík 26. mars
1972. Hann lést í
veiðiferð 9. sept-
ember síðastliðinn
og var jarðsunginn
frá Árbæjarkirkju
20. september
ára og gisti hjá Möggu
og Simma í fyrsta
skiptið í Hraunbæn-
um. Þá fór ég í fyrstu
veiðiferðina með
Simma upp að Elliða-
vatni. Við veiddum
ekkert en þessi veiði-
ferð er samt alltaf of-
arlega í huganum. Við
fórum í margar veiði-
ferðir saman eftir
þetta og nokkrar mjög
eftirminnilegar, t.d.
fórum við eina helgina
upp að Heiðarvatni og
fengum nokkra fiska. Simmi passaði
alltaf upp á að við fengjum eitthvað
gott að borða og nóg af því. Í þessari
ferð voru steikurnar sem hann kom
með svo stórar að við gátum bara
grillað eina í einu. Í fyrrasumar fór
ég með Simma, Möggu, Emelíu og
Heiðu ásamt fleirum til Búlgaríu í 2
frábærar vikur. Þar fór Simmi á
kostum og átti stóran þátt í því að
gera ferðina eftirminnilega. Simma
tókst að plata mig til að fara í teygj-
ustökk og ég hélt að það væri mitt
síðasta. Hann stóð svo hlæjandi og
myndaði allt saman. Það var alltaf
stutt í grínið þegar Simmi var ann-
ars vegar. Þegar ég byrjaði að vinna
í Bónus í Hraunbæ þar sem Simmi
var verslunarstjóri hittumst við á
hverjum degi og þá kynntist ég hon-
um enn betur. Hann var alltaf tilbú-
inn til að spjalla og segja sínar skoð-
anir á málunum.
Elsku Simmi, ég á eftir að sakna
þess mikið að geta ekki farið að
veiða með þér, spilað póker með þér,
horft á fótbolta með þér og síðast en
ekki síst leitað til þín og fengið góð
ráð. Ég kveð þig með miklum sökn-
uði og sorg í hjarta. Elsku Magga,
Heiða og Emelía, megi góðar minn-
ingar veita ykkur huggun og styrk.
Þinn vinur að eilífu,
Ingólfur Lekve.
Drottinn er minn hirðir, mig mun
ekkert bresta.
Á grænum grundum lætur hann mig
hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
(Úr 23. Davíðssálmi)
Elsku Svana, Eddi, Óli Páll, Mar-
grét, Aðalheiður María, Emelía og
aðrir ástvinir Sigmars Þórs, það eru
engin orð sem geta sefað sorgina
sem nú fyllir hug ykkar. Við sendum
ykkur okkar dýpstu samúðarkveðj-
ur um leið og við biðjum þess að
sorg og söknuður megi víkja fyrir
ljósi bjartra minninga sem þið
geymið í huga ykkar. Góður Guð
blessi ykkur og styrki um alla fram-
tíð.
Kvennó-saumaklúbburinn.
Elsku Simmi minn.
Þá er komið að kveðjustund,
gamli vinur, allt of snemma. Aldrei
datt mér í hug að ég þyrfti að hripa
á blað minningar um þig.
Þú varst einn af mínum bestu og
traustustu vinum, stóðst traustur
mér við hlið þegar ég þurfti á vini að
halda og til þín gat ég alltaf leitað ef
eitthvað bjátaði á hjá mér. Þú varst
alltaf nálægur og passaðir vel upp á
mig.
Þú veiddir líka fyrsta fiskinn með
syni mínum (leyfðir honum að fá
stöngina þegar það beit á hjá þér),
varst guðfaðir dóttur minnar, sem
var mér mikill heiður. Þú varst mér
sem bróðir og ég á þér svo margt og
mikið að þakka.
Ég bið guð um að gefa Möggu,
Heiðu og Emelíu styrk til að komast
yfir þennan erfiða missi. Ég get sagt
ykkur að þið voruð honum allt og
hve heitt hann elskaði ykkur og tal-
aði oft um hve stoltur hann var af
ykkur öllum. Óli, leynt og ljóst þá
fylgdist hann vel með þér og hringdi
reglulega í mig til að sjá hvernig þér
gengi og spurði hvort þú værir
nokkuð ennþá á „Gullinbrúnni“.
Svana og Eddi, ég votta ykkur
mínu dýpstu samúð og þakka fyrir
kveðjustundina sem ég fékk með
honum. Gréta og Frikki ég votta
ykkur líka samúð mína því ég veit að
hann var „uppáhaldstengdasonur-
inn“.
Þig, Simmi minn kveð ég með
Patience, einu af okkar uppáhalds-
lögum:
Shed a tear ’cause I’m missing you
I’m still alright to smile ...
Þinn vinur,
Vignir Ari Steingrímsson.
Það er óhætt að segja að fráfall
Simma æskuvinar okkar úr Selja-
hverfinu hafi komið illa við okkur.
Þó svo að samband á milli okkar
allra hafi ekki verið mikið síðustu ár
kemur manni ekki til hugar að það
gæti komið að kveðjustund svo
fljótt. Ótal minningar koma upp í
hugann frá þeim tíma þegar við vor-
um heimagangar hvert hjá öðru. Við
vorum í sama vinahópnum og eydd-
um því ómældum tíma saman á ung-
lingsárunum þegar maður kaus eig-
inlega frekar að eyða tímanum með
vinunum en fjölskyldunni sinni.
Uppátækin voru mörg og sum ansi
hreint kostuleg og verða þau ekki öll
talin upp hér í þessari grein. Eftir á
að hyggja voru Svana og Eddi ótrú-
lega þolinmóð gagnvart þessum hóp
af unglingum sem ósjaldan hópuðust
heim í Flúðaselið til Simma og ann-
að hvort var þétt setið í herberginu
hans eða við bara hlömmuðum okk-
ur fyrir framan sjónvarpið með fjöl-
skyldunni eins og ekkert væri sjálf-
sagðara. Hljómsveitirnar Gun’s and
Roses og U2, bækurnar um Ísfólkið
og rithöfundurinn Sven Hassel skip-
uðu stórt hlutverk í samskiptum
vinahópsins okkar á þessum tíma.
Simmi kynnti hina fyrir bókum Sven
Hassel og gengu þær á milli vinanna
og voru lesnar spjalda á milli. Tón-
list Gun’s and Roses mun alltaf
minna á stundirnar heima hjá
Simma þegar græjurnar voru stillt-
ar í botn við misjafnar undirtektir í
hópnum.
Þegar við settumst niður til að
rifja upp minningar okkar um hann
Simma var okkur efst í huga að
hann var fyrst og fremst drengur
góður. Þegar leitað er í huganum að
myndum af honum er hann alltaf
brosandi eða hlæjandi á þeim mynd-
um. Hann var stríðinn, sjálfstæður,
fyndinn, hlýr, ákveðinn, vissi hvað
hann vildi og sat fastur við sinn keip
ef svo bar undir. Hann lét sér í léttu
rúmi liggja hvað öðrum fannst um
hann. Einhvern tíma þegar honum
var kurteislega bent á að hvítir
strigaskór væru kannski ekki heppi-
legir við svartar sparibuxur sagði
hann einfaldlega að sér væri alveg
sama þó einhverjum gæti fundist
það, hann væri bara Simmi og þann-
ig væri það. Og þannig var það ein-
mitt. Við vottum Möggu, Aðalheiði
Maríu, Emelíu Rán, Svönu, Edda og
Óla okkar innilegustu samúð.
Hrund, Bryndís, Ásta, Sverrir,
Guðmundur og Vignir.
Elsku Simmi.
Fréttir af fráfalli þínu voru okkur
ekki auðveldar. Þú varst tekinn í
blóma lífsins, það er margs að minn-
ast þegar maður rifjar upp tímana í
návist þinni, þú varst góður vinnu-
félagi og alltaf var hægt að stóla á
þig, alltaf var stutt í brosið þitt og
prakkarann. Alveg sama hvar og
hvenær maður hitti þig, þá fékk
maður alltaf faðmlag frá þér. Miss-
irinn er mikill og þín verður sárt
saknað af fjölskyldu, vinum og
vinnufélögum.
Í bljúgri bæn og þökk til þín,
sem þekkir mig og verkin mín.
Ég leita þín, Guð, leiddu mig,
og lýstu mér um ævistig.
Ég reika oft á rangri leið,
sú rétta virðist aldrei greið.
Ég geri margt sem miður fer,
og man svo sjaldan eftir þér.
Sú ein er bæn í brjósti mér,
ég betur kunni þjóna þér.
Því veit mér feta veginn þinn
og verðir þú æ Drottinn minn.
(Pétur Þórarinsson.)
Við viljum senda okkar innileg-
ustu samúðarkveðjur til Margrétar,
Aðalheiðar, Emelíu og nánustu að-
standenda, megi Guð styrkja ykkur
á þessari erfiðu stundu. Blessuð sé
minning þín, elsku vinur.
Fyrir hönd samstarfsfélaga í Bón-
us Smiðjuvegi og Bónus Birgðum
Guðrún Ingibjörg (Inga) og
Guðlaug Bára (Gulla).
Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(Vald. Briem.)
Minningin um góðan mann mun
lifa í hjörtum okkar og huga.
Elsku Magga, Heiða María,
Emília og fjölskylda, megi guð
blessa ykkur og gefa ykkur styrk til
að mæta þessari miklu sorg.
Elínborg Erla (Ella).
Elsku Simmi.
Hugur okkar leitar stöðugt til þín
og minningarnar streyma fram.
Eins og þegar við hittum þig fyrst.
Magga kom að passa strákana okk-
ar og tók þig með. Okkur líkaði öll-
um strax vel þig og það var einhvern
veginn eins og þú hefðir alltaf verið
einn af fjölskyldunni.
Viktor sem þá var 7 mánaða var
mjög einþykkur en þú náðir honum
fljótt á þitt band. Ég man hvað við
vorum hissa þegar hann vildi strax
koma til þín og gat varla beðið eftir
að við færum út. Seinna fékk ég
skýringu á þessu. Þegar við sáum
ekki til fóruð þið saman í eldhúsið og
fenguð ykkur kók saman. Það varð
ekki aftur snúið, kók hefur verið
uppáhaldsdrykkurinn hans Viktors
síðan.
Við minnumst þess líka hvað það
var skemmtilegt þegar við skipt-
umst á skoðunum og ráðum um mat-
argerð sem var okkar sameiginlega
áhugamál og hve gaman það var að
gefa þér að smakka á nýjum og
framandi réttum og fá álit þitt á
þeim.
Ekki var síðra að fá að smakka
þína rétti því hugmyndaflugið var
allsráðandi þegar kom að matargerð
og má þá sérstaklega nefna pizz-
urnar sem gátu verið ansi skraut-
legar.
Það væri lengi hægt að halda
áfram að telja upp ánægjulegar
minningar og þær munu lifa með
okkur um ókomna tíð.
Við viljum þakka þér, Simmi
minn, fyrir alla þolinmæðina, vinátt-
una og hjálpina sem þú veittir okkur
og börnunum okkar Ingólfi, Viktori
og Karen í gegn um tíðina.
Elsku Magga, Heiða og Emelía.
Megi minningin um yndislegan
mann og föður hjálpa ykkur í ykkar
miklu sorg.
Ásta og Jan.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Lengd | Minningargreinar séu ekki
lengri en 3.000 slög (stafir með bil-
um - mælt í Tools/Word Count).
Ekki er unnt að senda lengri grein.
Hægt er að senda örstutta kveðju,
HINSTU KVEÐJU, 5-15 línur, og
votta þeim sem kvaddur er virðingu
sína án þess að það sé gert með
langri grein. Ekki er unnt að tengja
viðhengi við síðuna.
Undirskrift | Minningargreinahöf-
undar eru beðnir að hafa skírnar-
nöfn sín en ekki stuttnefni undir
greinunum.
Minningargreinar