Morgunblaðið - 09.10.2007, Blaðsíða 20

Leiðbeiningar Á vefnum Map24.is er hægt að fá vegvísun milli staða innanland eða jafnvel milli landa.
Það er fyrirtækið Loftmyndirehf., í eigu Ísgraf og VGKhönnunar, sem rekur vefsíð-
una map24.is. Fyrirtækið, sem var
stofnað árið 1996, nýtur nú ávaxtanna
af ellefu ára starfi sínu m.a. með
rekstri á www.map24.is.
„Það sem við sjáum á map24.is er
afrakstur vinnu sem hefur staðið yfir
síðan frá stofnun fyrirtækisins 1996,
en það eru loftmyndir af Íslandi sem
lokið var við að taka fyrir tveimur ár-
um,“ segir Karl Arnar Arnarson hjá
Ísgrafi. Í framhaldi var farið í að
teikna eftir loftmyndunum allt sem á
þeim sést til þess að nota til korta-
gerðar í hönnunarvinnu vegna um-
hverfis- og skipulagsmála. Karl segir
Loftmyndir viðhalda sínum land-
fræðilegu gögnum því mikilvægt sé
að myndirnar séu sem nýjastar. Flog-
ið er yfir alla þéttbýlisstaði á eins til
fjögurra ára fresti, en það eru á milli
80 og 90 staðir, og teknar loftmyndir
af átta þúsund ferkílómetrum í dreif-
býli á ári.
Myndirnar eru auðlindin
Í samvinnu við Fasteignamat ríkis-
ins var síðan lögð vinna í að staðsetja
heimilisföng og er sú vinna langt
komin, en afraksturinn má sjá þegar
fengin er vegvísun eftir heimilis-
föngum. Sömuleiðis eru á milli 3.000
og 4.000 þjónustufyrirtæki á skrá og
þá er einnig hægt að leita eftir ör-
nefnum, t.d. komast að því hvaða ör-
nefni eru í næsta nágrenni eða í
grennd við sumarbústaðinn svo dæmi
séu tekin.
„Þessa dagana erum við svo að
vinna að því að búa til GPS-kort og þá
verður þessi gagnagrunnur fáanlegur
í GPS-tæki frá Magellan sem á eftir
að verða mikil bylting,“ segir Karl en
skekkjan í GPS-kortinu mun nema
frá 30 cm og uppundir einn metra.
Eldri kerfi sömu gerðar hafa að sögn
starfsmanna fyrirtækisins a.m.k. tí-
falt meiri ónákvæmni utan þéttbýlis.
„Það sem ýtti okkur af stað á sín-
um tíma var að loftmyndataka var al-
gerlega á einni hendi – þ.e. ríkisins –
hjá Landmælingum Íslands. Við vild-
um kaupa mikið af myndum og okkur
bauðst ekki að fá tilboð frá Landmæl-
ingum Íslands heldur fengum við ein-
faldlega opinberan verðlista. Því
brugðum við á það ráð að fara út í
þetta sjálfir. Undanfarin sjö ár höfum
við verið að gera þetta með eigin
tækjabúnaði og eigin mannskap en
fram að því leigðum við flugvélar frá
Danmörku og Noregi. Það má með
sanni segja að það hafi verið bíræfni
að leggja út í að kortleggja allt Ísland
með innan við eins metra nákvæmni
þegar ríkið er með heila stofnun við
að kortleggja með eitt til tvö hundruð
metra nákvæmni.“
Hann bætir við að fyrir hafi legið
nýleg skýrsla, unnin á vegum um-
hverfisráðuneytisins, þar sem fram
kom að það ætti að verja um 2,5 millj-
örðum kr. í að kortleggja landið með
5 metra nákvæmni.
Loftmyndir náðu hins vegar strax
góðri fótfestu á útboðsmarkaði.
Einn af hornsteinum
GPS-væðingar Íslands
Segja má að fyrirtækið hafi unnið
nokkurt þrekvirki á þessu sviði því að
til þess tíma að það var stofnað voru
einungis teknar loftmyndir eftir pönt-
unum. Nú er hins vegar myndað með
það að markmiði að síðar megi selja
myndirnar og afurðir unnar eftir
þeim.
Starfsmenn fyrirtækisins segja
það líka sérstakt gleðiefni að þeir
vinna að gerð korta af öllu Íslandi
með nákvæmni sem er nægjanleg
fyrir tæknistofnanir og eru gögnin
því einn af hornsteinum hins GPS-
tæknivædda Íslands.
ingvarorn@mbl.is
Morgunblaðið/Frikki
Karl Arnar Arnarson Mynda þarf
þéttbýlisstaði á 1-4 ára fresti.
Ísland í smækk-
aðri mynd
Google Earth-vefsíðan hefur notið gífurlegra vin-
sælda frá því að hún var opnuð í júní 2004 en fæstum
hefur kannski dottið í hug að á Íslandi er rekin þró-
aðri vefsíða sem byggir á samskonar hugmynda-
fræði. Ingvar Örn Ingvarsson kynnti sér málin.
Ljósmynd/Loftmyndir
www.map24.is
Það má með sanni segja
að það hafi verið bíræfni
að leggja út í að kortleggja
allt Ísland með innan við
eins metra nákvæmni
tómstundir
20 ÞRIÐJUDAGUR 9. OKTÓBER 2007 MORGUNBLAÐIÐ
Það er tekið hlýlega á mótiblaðamanni af Lóu Guð-jónsdóttur sem hefuránægju af því að segja frá
stútfullri dagskránni í Félagsmið-
stöðinni.
„Hér er úr ótrúlega spennandi
tómstundastarfi að velja sem stendur
yfir frá klukkan níu á morgnana til
tæplega fjögur alla virka daga. Hér í
setustofunni er opið allan daginn og
hér les fólk dagblöðin og spjallar.
Þetta er í raun okkar litla kaffihús!
Ég kom hér fyrst inn fyrir fjórum
árum og var þá að spila á gítar með
söngnum sem er á föstudögum. Síðar
fékk ég aðstöðu til að geta málað með
þroskaheftum, en ég er myndlistar-
maður, og svo var ég beðin að taka
þátt í tískusýningum. Ég var að vinna
sem bókavörður áður en ég varð eldri
borgari og ætli það hafi ekki verið sá
bakgrunnur sem varð kveikjan að því
að stofna leshóp á jafningjagrund-
velli,“ segir Lóa.
„Um þessar mundir erum við að
lesa Þórberg og þetta fer þannig
fram að við skiptumst á að lesa upp-
hátt og spjöllum síðan saman um efni
bókarinnar, spekúlerum í ýmsum
orðum og þess háttar. Okkur finnst
íslenskan orðin ansi breytt; það er
varla að maður átti sig stundum á
orðalaginu sem er viðhaft. Í fyrra lás-
um við Íslandsklukkuna og í hitteð-
fyrra Sölku Völku og nutum þess
virkilega vel. Samkomur leshópsins
eru ekki hátíðlegar heldur er ósköp
frjálslegt andrúmsloft hjá okkur, líkt
og er í söngnum á föstudögum.
Þá er sungið við flygilinn og valin
lög sem allir þekkja svo allir geti
sungið saman. Þar á eftir er svokallað
veislukaffi en þá eru vöfflur og rjómi
eða eitthvað annað ljúffengt á boð-
stólum. Síðan er dansað. Mesti félags-
skapurinn er djammið á föstudög-
um!“
Verðum að fá tölvur
á Vesturgötuna
Eldri borgarar eru búnir að skila
mikilli vinnu um ævina og ala upp
börnin sín og eiga svo sannarlega
skilið að njóta þess tíma sem eftir er.
Hér í Félagsmiðstöðinni gefast marg-
vísleg tækifæri til þess. Fyrir utan
tómstundaiðkunina er einnig boðið
upp bæði á helgistund og fyrirbæna-
stund. Fólk er líka alltaf velkomið
hingað og þegar inn er komið líður
manni rétt eins og heima hjá sér.
Fólkið er bæði huggulegt og elsku-
legt. Ég segi því að enginn þarf að
vera einmana.“
Nú er Sigmundur Hansen sestur
hjá okkur og Lóa segir að hann sé
einmitt með henni í svokölluðu not-
endaráði og þau séu að berjast fyrir
því að fá tölvur inn í félagsmiðstöðina:
„Við þurfum endilega að fá tölvur og
halda námskeið,“ segir hin lífsglaða
Lóa.
Sigmundur Hansen er leiðbeinandi
í tréskurðinum. Hann tekur glettn-
islega undir arm blaðamanns og fer
með hana í skoðunarferð um húsið.
Sigmundur byrjar leiðsögnina við af-
greiðsluborðið í setustofunni og bend-
ir á átt að ungri konu: „Þetta er nú
hússtýran okkar, yndisleg stúlka. Ég
kalla hana Garúnu.“ Hann sýnir mér
notalegt hvíldarherbergi þar sem
gott er t.d. að fá sér kríu eftir matinn.
Eldhúsdagsumræður
og bútasaumur
„Hér er mikið af handlögnu fólki
sem hefur gaman af tréskurði og það
býr til fallega hluti með fínasta nota-
gildi eins og ramma utan um spegla
og myndir og meira að segja klukkur.
Hér í næsta sal er svo lögð stund á
myndlist og ýmiss konar saumaskap
og er greinilega að læðast jólahugur í
fólk sem er byrjað á jólaföndrinu. Ég
veit að bútasaumurinn er sérlega vin-
sæll og það er gaman að sjá hlutina
sem þær vinna.
Hér er alltaf hægt að hafa nóg fyrir
stafni. Við erum meðal annars reglu-
lega með uppákomu sem kallast
Spurt og spjallað en það eru hálf-
gerðar eldhúsdagsumræður; rætt er
hvað er að gerast í pólitíkinni, um efni
í sjónvarpi og útvarpi, ekkert er heil-
agt. Svo er gjarnan myndbandasýn-
ing á eftir umræðunum.“
Sigmundur býður upp á kaffi í
björtum matsalnum.
Ég fór með í haustferðina, sem ný-
lega var farin að Bessastöðum, og tek
þátt í öllu mögulegu enda hef ég þá
trú að hreyfing sé númer eitt hvað
varðar að halda heilsu.
Ég undirbjó elli mína nokkuð vel
og hef hjálpað gömlum mönnum sem
langar til að vinna og hafa kannski
ekki aðstöðu til eða nægt sjálfstraust.
Ég útvegaði síðasta atvinnurekand-
anum mínum til dæmis vinnu þegar
hann komst á aldur en hann selur
dýrahorn. Það var þannig að ég fékk
leyfi hjá dýralækninum á Selfossi til
þess að fá horn af slátruðum dýrum,
síðan var farið á Keldur til að fá efni
til að hreinsa þau. Vinur minn gerir
það bara nokkuð gott með hornin sín,
skal ég segja þér.
Fyrir utan að hafa aðgang að öllu
þessu fjölbreytta og góða starfi hér
nýt ég þess að fara út á land með
frúnni. Við eigum bústað eða lítið hús
í Austur-Húnavatnssýslu og þar
dveljum við hjónin tvo og hálfan til
þrjá mánuði á ári. Það er dásamlegt
að vera þarna rétt við vatnsborðið –
umvafinn fuglum og friði.“
Simmi, eins og sönnum herra-
manni sæmir, fylgir blaðamanni út að
dyrum félagsmiðstöðvarinnar og
kastar aftur kveðju á Garúnu hús-
stýru sem brosir sposk til okkar.
Enginn þarf að vera einmana
Morgunblaðið/Golli
Lóa Guðjónsdóttir og Sigmundur Hansen Leshópur, tréskurður og góður félagsskapur heilla.
Það vita það kannski
ekki allir en Félagsmið-
stöðin á Vesturgötu 7 er
opin öllum. Hún er ekki
eingöngu hugsuð fyrir
þá sem búa í húsinu
sjálfu heldur ekki síður
fyrir fólkið í hverfinu.
Hrund Hauksdóttir
heilsaði upp á fólkið og
kynnti sér fjölbreytta
starfsemina.
„Þar á eftir er svokallað
veislukaffi en þá eru vöffl-
ur og rjómi eða eitthvað
annað ljúffengt á boð-
stólum. Síðan er dansað.
Mesti félagsskapurinn er
djammið á föstudögum!“
daglegt líf