Morgunblaðið - 26.01.2008, Page 24

Hátíska Það standast fáir
Galliano snúning.
Eftir Önnu Sigríði Einarsdóttur
annaei@mbl.is
Pífur, pallíettur, silki, satín, siffon og línur sem minna stund-
um meira á skúlptúr en fatnað settu að venju svip á há-
tískusýningarnar fyrir vor og sumar 2008, sem
haldnar voru í París nú í vikunni.
Sýningar hönnuða á borð við Jean Paul Gaul-
tier, John Galliano og Karl Lagerfeld reyndust
sannkölluð veisla fyrir augað og staðfesting þess
að hátískan í París er jú tískuiðnaðurinn í sinni öfga-
kenndustu og íburðarmestu mynd. Það er líka hér sem verð á
hátískukvöldkjól getur farið vel yfir 10 milljónir króna. Verð-
miði sem – meira að segja í íslensku góðæri – er langt ofar fjár-
hagsgetu flestra landsmanna.
Verk úr listasögunni reyndust breska fatahönnuðinum John
Galliano innblástur, en hann hefur farið fyrir Dior-tískuhúsinu
sl. áratug. Tilvísanir í Salome Gustavs Klimts og Madame X
Johns Singers Sargents voru sjáanlegar í sýningu þar sem
grunntónninn var tæling í ríkmannlegum stíl upphafsára tutt-
ugustu aldarinnar. Það er heldur ekki hægt að segja annað en
að klæðin í sterkum rauðum, bleikum, grænum og gulum litum
hafi skapað skemmtilegt mótvægi við drungalegan dökkan bak-
grunninn.
Jean-Paul Gaultier olli heldur ekki vonbrigðum með línu sem
sýndi bæði hugmyndaauðgi og hnyttni. Gaultier leitaði að þessu
sinni á mið hafsins – löguleg buxnadragt var t.d. í sæbláum og
gráum litum sjávarins, á meðan kórallar, þari og skeljar áttu
sína fulltrúa í fínlegum útsaumi og framandlegum litum. Stuttur
kjóll prýddur ljósgrænum og gylltum perlum hæfði sænum ekki
síður vel og meira að segja brúðarkjóllinn var ætlaður haf-
meyju.
Gaultier var þó ekki einn um að horfa til sjávar, því Karl Lag-
erfeld leitaði þangað einnig með hönnun sem er sú mýksta og
kvenlegasta sem hann hefur til þessa unnið fyrir Chanel-
tískuhúsið. Hafstraumarnir birtust hér í viðkvæmnislegum
hringmynstrum, vafningum og perlumóðurlitrófi og er kom að
kvöldkjólunum tók þemað á sig allt að því fantasíukenndan blæ.
Kristöllum prýddir silkikjólar með vísunum í skeljar og kóralla
sem og handofin hringmynstruð strútsfjaðrapils féllu vel að
straumum Ægis ekki síður en þeim munaðaranda sem hátísk-
una einkennir.
Giorgio Armani var líka í góðum gír, þótt vissulega hafi nytja-
stefnan að venju sett svip sinn á klæðin. „Það þarf að hrista að-
eins upp í hátískunni, ekki satt?“ hafði blaðamaður Daily Tele-
graph eftir Armani baksviðs áður en hann sendi fyrirsætur
sínar niður sýningarpallinn í kjólum sem sumir kölluðu hraun-
glóð og eldfjöll fram í hugann. Appelsínurauður kvöldkjóll féll
þannig eldheita pífu eftir pífu frá mitti niður í gólf að aftan á
meðan síddinni var haldið ofan við hné að framan og hvelfd,
blöðrulaga pils í hnésídd fengu hið skemmtilega viðurnefni
„gígur“.
Útgangspunktur Armanis að þessu sinni var þó ekki eld-
fjallið Etna heldur súrrealismi. Ekki þó súrrealismi hins
spænska Dalís, heldur sú meðvitaða ákvörðun að stilla saman
flíkum og fylgihlutum sem við fyrstu sýn kunna að virðast eiga
lítið sameiginlegt en sem í höndum eins af þekktustu núlifandi
fatahönnuðunum öðlast nýtt líf.
Hafmeyja Óvenjulegur brúðar-
kjóll frá Jean-Paul Gaultier.
Hafmeyjar hátískunnar
Mósaík Skemmtilega mynstruð
buxnadragt frá Gaultier.
Reuters
Listaverk Innblástur
sinn fékk John
Galliano m.a. úr
verki listamannsins
Gustavs Klimts.
Öldurót og kóralrif Hafstraumarnir voru líka áberandi í
hönnun Karl Lagerfelds fyrir Chanel tískuhúsið.
Smáatriðin Það er mikið lagt
í hönnunina hjá Galliano.
Grunntónninn
var tæling í
ríkmannlegum
stíl upphafsára
20. aldarinnar
|laugardagur|26. 1. 2008| mbl.is
daglegtlíf