Morgunblaðið - 09.03.2008, Blaðsíða 48

48 SUNNUDAGUR 9. MARS 2008 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
Kistur • Krossar • Sálmaskrár • Duftker • Blóm • Fáni • Gestabók • Erfidrykkja • Prestur
Kirkja • Legstaður • Tónlist • Tilkynningar í fjölmiðla • Landsbyggðarþjónusta • Líkflutningar
Suðurhlíð 35 Fossvogi • www.utforin.is
Vaktsími: 581 3300 & 896 8242 • Sólarhringsvakt
Komum heim til aðstandenda ef óskað er
Bryndís ValbjarnardóttirSverrir Einarsson
ÚTFARARSTOFA ÍSLANDS
Það sem hafa ber í huga varðandi andlát og útför
Hermann Jónasson Yvonne Tix
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
J. SIGURÐUR GUNNSTEINSSON
fyrrverandi starfsmaður
Loftleiða/Flugleiða,
sem bráðkvaddur varð á heimili sínu Vogatungu
45, Kópavogi, laugardaginn 1. mars,
verður jarðsunginn frá Digraneskirkju, Kópavogi,
miðvikudaginn 12. mars kl. 13.00.
Þeim sem vilja minnast hans er bent á Hjartavernd.
Margrét Anna Jónsdóttir,
Gunnsteinn Sigurðsson, Dýrleif Egilsdóttir,
Þorgerður Ester Sigurðardóttir, Einar Ólafsson,
Jón Grétar Sigurðsson, Sveinbjörg Eggertsdóttir,
Anna Sigríður Sigurðardóttir, Guðni Einarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
JÚLÍUS RAFNKELL EINARSSON,
verður jarðsunginn frá Keflavíkurkirkju, 11. mars.
kl. 11.00.
María Guðrún Ögmundsdóttir,
Ástríður Júlíusdóttir, Samúel Ingimarsson,
Guðrún Júlíusdóttir, Ingibergur Þór Kristinsson,
Einar Júlíusson, Lára Brynjarsdóttir,
Ragnheiður Júlíusdóttir, Rúnar Oddur Guðbrandsson,
Ásdís Júlíusdóttir, Jónas Guðbjörn Þorsteinsson,
Sigrún Júlíusdóttir, Sigurður I. Hreinsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma og langalangamma,
MARGRÉT SIGURÐARDÓTTIR,
Hjallaseli 21,
áður Réttarholtsvegi 57,
sem lést á Landspítalanum við Hringbraut, laugar-
daginn 23. febrúar, verður jarðsungin frá Seljakirkju
fimmtudaginn 13. mars kl. 13.00.
Ásmundur Sigurðsson,
Ruth Woodward,
Sonja Sigurðardóttir,
Svanhvít Sigurðardóttir,
Gunnar Kr. Sigurðsson, Guðríður Jónsdóttir,
Erla Hafdís Sigurðardóttir, Sigurður V. Magnússon,
Jenný Sigurðardóttir, Ragnar Geirdal,
Þorsteinn Sigurðsson, Laufey V. Hjaltalín,
Stefnir Páll Sigurðsson, Ásdís Sigurðardóttir,
Matthías Sigurðsson, Ragnheiður Guðmundsdóttir,
Sigurður G. Sigurðsson, Sigurveig Björgvinsdóttir,
Kristín Ármannsdóttir, Birgir Ómarsson,
barnabörn, barnabarnabörn og barnabarnabarnabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
PÁLL ÞORSTEINSSON,
Mánatúni 2,
Reykjavík,
verður jarðsunginn frá Langholtskirkju mánudaginn
10. mars kl. 15.00.
Einar Pálsson,
Eggert Pálsson,
Valur Pálsson, Laura Marie Stephenson,
barnabörn og barnabarnabörn.
Kæri mágur og vinur. Varla hefði
mig grunað það hér fyrir nokkru að
ég ætti eftir að skrifa minningar-
grein um þig svo ungan. En svona er
lífið, allt breytingum háð og enginn
veit hver er næstur. Þú varst góður
maður og vildir öllum vel, talaðir oft
um að þeir sem gerðu öðrum gott
myndu fá viðurkenningu fyrir það á
einhvern hátt þótt síðar yrði og
þannig held ég að það sé. Börnin þín
eru yndisleg, þér þótti mjög vænt
um þau og þú varst stoltur af þeim
þó svo þú hafir ekki getað gefið þeim
það sem þú vildir. Þú áttir við veik-
indi að stríða sem voru þér misþung
og margir áttu erfitt með að skilja,
þá þótti þér oft gott að koma til okk-
ar á Dalvík til þess að hlaða batt-
eríin og vera í rólegheitum. Síðustu
mánuðina höfðum við örlítið fjar-
lægst en það var kannski eðlilegt
þar sem þú varst orðinn mikill ein-
fari og treystir þér ekki til þess að
taka þátt í amstri hversdagsleikans.
Eitt af þínum áhugamálum var mat-
ur, þér fannst gaman að borða góðan
mat og oft borðaðir þú hjá okkur hér
á Mímisveginum. Sérstaklega þóttu
þér góðar brúnuðu kartöflurnar
mínar, ég man hvað mamma þín var
oft pirruð á þér þegar hún bauð upp
á brúnaðar, því þú sagðir alltaf að
þær væru ekki eins og hjá mér, al-
veg sama hvað hún reyndi.
Samband ykkar Óla var alveg ein-
stakt, líklega fáir bræður sem voru
jafn nánir og þið. Mér er það sér-
staklega minnisstætt þegar við Óli
Marinó Traustason
✝ Marinó Trausta-son fæddist í
Vestmannaeyjum
10. maí 1963. Hann
lést á heimili sínu í
Reykjavík 20. jan-
úar síðastliðinn.
Hann var sonur
hjónanna Trausta
Marinóssonar og
Sjafnar Ólafsdóttur
frá Vestmanna-
eyjum en þau eru
bæði látin. Bræður
Marinós eru Birgir,
f. 9. júní 1959, d. 4.
ágúst 1982, Ómar, f. 16. desember
1961, og Ólafur, f. 29. október
1964.
Börn Marinós eru Breki, f. 7.
október 1991, Karl, f. 19. júní
1993, og Birta, f. 3. janúar 1995.
Útför Marinós fór fram í
Reykjavík 28. janúar.
Jarðsett var í Vestmannaeyjum
30. janúar.
byrjuðum saman, þá
sagði vinnuveitandi
okkar við mig: Matta
mín, þarftu þá ekki að
vera með þeim báð-
um? Það var mikið til í
þeim orðum þegar lit-
ið er til baka. Eftir að
þið Lilja slituð sam-
vistum varstu einn af
okkur í fjölskyldunni,
stundum gekk vel og
þá var gaman en oft
voru líka brött fjöll
sem þurfti að klífa og
tóku þau sinn toll.
Það er erfitt fyrir okkur öll sem
stóðum þér næst, þá sérstaklega
Óla, að sætta okkur við þitt hlut-
skipti og það að þú sért farinn. En
svona er lífið og því fær enginn
breytt. Við eigum öll góðar minn-
ingar um þig og það eru þær sem
ylja okkur nú á kvöldin þegar við
kveikjum á ljósinu þínu og hugsum
til þín. Ég vona innilega að þú hafir
fundið friðinn og birtuna þar sem þú
ert núna og að vel hafi verið tekið á
móti þér. Mér þykir alltaf vænt um
þig Mari minn.
Hinsta kveðja,
Matthildur Matthíasdóttir.
Elsku Mari frændi, nú ert þú far-
inn, aðeins 45 ára gamall þegar Guð
tók þig frá okkur. Ég veit þú átt eft-
ir að fylgja okkur og hugsa vel um
okkur hér sem eftir stöndum.
Fyrstu minningar mínar um þig
eru frá því við systkinin vorum lítil,
þá fórum við saman í sumarbústað
ásamt mömmu, pabba, Lilju og ykk-
ar krökkum og það var mjög
skemmtilegt frí. Við komum líka oft
suður í heimsókn og þá gistum við
alltaf hjá ykkur. Ég man sérstak-
lega eftir því þegar við fórum í tív-
olíið og í herminn með þér og pabba,
ykkur fannst það jafnvel skemmti-
legra en okkur krökkunum. Þú
komst oft með okkur til Eyja og við
fórum saman á þjóðhátíð. Mér er
sérstaklega minnisstætt eitt kvöldið
þegar við vorum að labba inn í dal og
þú ákvaðst að stríða starfsfólkinu
aðeins, vildir ekki sýna þeim að-
gönguarmbandið þitt, heldur
ákvaðst að reyna að klifra yfir
grindverkið bara til að stríða staff-
inu. Að lokum sagðirðu þeim auðvit-
að sannleikann og fórst inn í gegn-
um hliðið og við hlógum öll að þessu
rugli í þér. Ég man líka þegar þú
komst á Dalvík á „rauðu eldingunni“
eins og við kölluðum bílinn þinn og
þú leyfðir okkur að keyra út um allt
fjall með þér. Þú varst alltaf uppá-
haldsfrændi okkar systkina og okk-
ur þótti mjög gaman að fá þig í
heimsókn til okkar á Dalvík þegar
þú varst frískur en þá leyfði ég þér
að gista í mínu herbergi. Þú varst
alltaf sá fyrsti sem ég hringdi í til að
segja frá einkunnunum mínum, það
var svo gaman að tala við þig af því
þú hlustaðir alltaf og sýndir þeim
mikinn áhuga. Síðasta skiptið sem
ég hitti þig var í ágúst 2007, þegar
þú komst til Dalvíkur með Breka,
Kalla og Birtu. Þið voruð á Dalvík í
heila viku og það var mjög gaman
hjá okkur. Strákarnir alltaf nið iá
sandi á krossaranum eða að stökkva
í sjóinn í flotgöllunum sínum. Þó svo
þér hafi ekki fundist það mjög snið-
ug hugmynd fórstu samt með Kalla
og Sindra niður að höfn og leyfðir
þeim að stökkva af bryggjunni og
skipunum í höfninni. Það eru svo
margar skemmtilegar sögur sem ég
gæti sagt af þér. Þú sást alltaf það
jákvæða hjá öllum og gast alltaf
samglaðst öðrum þó svo þér sjálfum
liði ekki vel. Síðustu árin þín voru
því miður ekki eins og þú óskaðir, þú
varst veikur og við hittumst ekki
eins oft og áður. Þú elskaðir börnin
þín af öllu hjarta og vildir allt fyrir
þau gera, en því miður voru veikindi
þín sterkari en viljinn.
Elsku Mari frændi, ég vildi bara
kveðja þig með þessum orðum og
þakka þér fyrir allt. Vonandi líður
þér betur á þeim stað sem þú ert á
núna. Ég kveiki á kerti fyrir þig á
kvöldin í herberginu mínu á heima-
vistinni. Viltu kyssa afa og ömmu frá
okkur öllum hér heima.
Guð gefi mér æðruleysi
til að sætta mig við það
sem ég fæ ekki breytt,
kjark til að breyta því
sem ég get breytt
og vit til að greina þar á milli.
(Reinhold Niebuhr)
Sjöfn Ólafsdóttir.
Elsku Mari, takk fyrir allt það
sem þú gerðir fyrir okkur bræður.
Þú varst alltaf góður við okkur og
við gerðum margt skemmtilegt sam-
an. Það var mjög gaman þegar þú
varst frískur því þá vorum við oft að
villingast. Við fórum stundum á
rúntinn og þú leyfðir okkur að keyra
og það fannst okkur langskemmti-
legast.
En nú ertu farinn, elsku frændi,
við erum alveg vissir um að Biggi,
amma og afi hafi tekið vel á móti þér
og að nú líði þér vel.
Guð geymi þig,
Sæþór og Sindri.
Sif Þórz var ein af
fyrstu listdönsurum á
Íslandi og ein af stofn-
endum Félags ísl. list-
dansara árið 1947. Hún var gerð að
heiðursfélaga þess árið 1994. Sif
fæddist árið 1924 og hóf dansnám
aðeins fjögurra ára gömul. Hún
þótti snemma mikið dansaraefni því
á nemendasýningu árið 1930 dansaði
hún sólódans en tók auk þess þátt í
öðrum dönsum. Lagt var að foreldr-
um hennar að koma henni í „alvöru“
listdansnám og með fjárhagslegri
hjálp góðra manna fór hún til Kaup-
mannahafnar og fékk inngöngu í
ballettskóla Konunglega leikhússins
þar, þá aðeins tólf ára gömul. Sam-
nemendur hennar voru margir sem
áttu eftir að verða stórstjörnur
danska ballettsins má þar nefna
Friðbjörn Björnsson og Inge Sand
og Stanley Williams sem síðar fór til
New York og er þekktur sem læri-
Sif Þórz Þórðardóttir
✝ Sif Þórz Þórð-ardóttir fæddist
í Reykjavík 16. júní
1924. Hún lést á
hjúkrunarheimilinu
Sunnuhlíð í Kópa-
vogi 20. febrúar síð-
astliðinn og var
jarðsungin frá
Kópavogskirkju 29.
febrúar.
faðir margra færustu
dansara nútímans, þ. á
m. Helga Tómassonar.
Ballettskóli Konung-
lega danska leikhúss-
ins var strangur skóli,
balletttímar voru fyrir
hádegi en á eftir voru
nemendurnir í al-
mennu grunnskóla-
námi sem líka fór
fram í leikhúsinu.
Þarna var Sif í tvö ár
en hélt síðan heim til
Íslands aftur en þá
var heimsstyrjöldin
síðari skollin á og ekki þótti fært að
senda stúlkuna aftur út í heim á
þeim viðsjárverðu tímum. Hér
heima kom Sif fram á fjölda
skemmtana á næstu árum – í
Reykjavík og víðar um landið. Einn
af þeim bresku hermönnum sem
hingað komu var Terry Haskell.
Hann var dansmenntaður og hafði
starfað sem slíkur á Bretlandi en
bróðir hans Arnold Haskell er
þekktur sem einn helsti fræðimaður
á sviði listdans í Bretlandi á 20. öld-
inni. Sif og Terry æfðu upp sýningu
og sýndu nokkrum sinnum. Síðasta
sýningin var í Iðnó fyrir sneisafullu
húsi og hlaut mjög lofsamlega um-
sögn í blöðunum. Auk þess að dansa
sjálf samdi Sif dansa í margar leik-
sýningar. En Sif hugði á frekara
nám og árið 1943 fékk hún styrk frá
Alþingi til námsdvalar á Englandi.
Þar hóf hún nám í ballettskóla Sad-
ler’s Wells óperu- og ballettflokks-
ins í London. Sif sótti líka tíma í
steppi og tók próf í listdanskennslu
og samkvæmisdönsum. Eftir dvölina
í London hélt Sif sýningu í Iðnó auk
þess að koma fram á nokkrum stöð-
um úti á landi. Mjög falleg ummæli
um dans hennar birtust í blöðum.
Sama má segja um dans hennar í
leikritinu Álfhóll sem Leikfélag
Reykjavíkur sýndi í Iðnó árið 1944.
Gagnrýnandi Morgunblaðsins segir
m.a. að það sé „ofurlítil tunglskins-
sónata sem líður yfir sviðið“. Fleiri
gagnrýnendur lofuðu dans hennar í
hástert.
Listdanskennsla var þó annað
helsta verksvið Sifjar. Hún rak sinn
eigin ballettskóla frá 1944 til 1948 þá
fékk hún fyrrverandi ballettmeist-
ara konunglega ballettsins í Kaup-
mannahöfn sem meðkennara eitt
skólaárið. Sá hét Kaj Smith og hafði
sagt upp stöðu sinni vegna ágrein-
ings við yfirmenn leikhússins. Frá
1948 til 1951 rak Sif Dansskóla Fé-
lags ísl. listdansara í félagi við Sig-
ríði Ármann. Leiklistarnemar nutu
einnig kennslu Sifjar á þessum ár-
um.
Að leiðarlokum þakkar Félag ís-
lenskra listdansara fyrir brautryðj-
endastarf Sifjar í bernsku listdans-
ins á Íslandi. Börnum hennar og
öðrum afkomendum flytjum við inni-
legar samúðarkveðjur.
Félag íslenskra listdansara.